Engelbrecht I van Nassau (Dillenburg, tussen 1370-1380 - Breda, 3 mei 1442) was de zoon van graaf Johan I van Nassau-Dillenburg en Margaretha, gravin van der Marck, dochter van graaf Adolf II van der Mark.
Hij was student in Keulen in 1389 en domproost te Münster tot 1399. Hij werd raadsheer van de hertog van Brabant, eerst voor Anton van Bourgondië en later ook voor zijn zoon Jan IV van Brabant. Engelbrecht speelde tevens een belangrijke rol bij het tot stand komen van het huwelijk tussen hertog Jan IV van Brabant en Jacoba van Beieren, dat uiteindelijk zou leiden tot wederopleving van de Hoekse en Kabeljauwse twisten. Na het overlijden van Jan IV trad hij rond 1430 in dienst van Filips de Goede.
Engelbrecht I van Nassau deed omdat zijn beide broers kinderloos waren afstand van de proosdij en trouwde op 1 augustus 1403 met Johanna van Polanen (1392 - 1445), vrouwe van Breda en de Lek, in Breda. Tot haar erfenis behoorden vele heerlijkheden en ridderhofsteden in Holland en Brabant, Henegouwen, Utrecht en Zeeland. Door dit huwelijk begon de opkomst van het Huis Nassau in de Nederlanden
Jan IV van Nassau Dillenburg , Graaf van Nassau Dillenburg 1410-1475 Gehuwd met
Maria van Loon Heinsberg hieruit
Anna van Nassau Dillenburg 