ancsosa
Até à n-ésima geração.
1 . Alberta Bos.
2 . Jacob Bos, nascido a 10 de Novembro de 1857, Bunschoten, falecido a 28 de Abril de 1926, Bunschoten (com a idade de 68 anos).
... casado a 29 de Maio de 1880, Bunschoten, com ...
3 . Jannetje Koelewijn, nascida a 23 de Fevereiro de 1858, Bunschoten, falecida.
... tiveram :
4 . Jan Bos, nascido a 6 de Setembro de 1830, Bunschoten, falecido a 31 de Agosto de 1881, Bunschoten (com a idade de 50 anos), visser.
... casado a 13 de Maio de 1854, Bunschoten, com ...
... tiveram :
6 . Wouter Koelewijn, nascido a 19 de Abril de 1833, Bunschoten, falecido a 26 de Maio de 1901, Bunschoten (com a idade de 68 anos), Visser op de BU 170 en de BU 79.
... casado a 9 de Maio de 1857 com ...
7 . Albertha de Graaf, nascida a 2 de Fevereiro de 1832, falecida a 7 de Fevereiro de 1911 (com a idade de 79 anos).
... tiveram :
8 . Pieter Bos, nascido a 22 de Junho de 1799, Bunschoten, falecido a 20 de Abril de 1870, Bunschoten (com a idade de 70 anos).
... casado a 26 de Março de 1825, Bunschoten, com ...
9 . Jannetje ter Haar, nascida a 22 de Setembro de 1801, falecida.
... tiveram :
10 . Jacob de Graaf, nascido a 8 de Dezembro de 1793, falecido a 5 de Junho de 1871 (com a idade de 77 anos).
... casado a 2 de Junho de 1821 com ...
11 . Wijmpje van de Groep, nascida a 28 de Julho de 1796, falecida a 28 de Março de 1869 (com a idade de 72 anos).
... tiveram :
12 . Wouter Koelewijn, nascido a 26 de Junho de 1798, Bunschoten, falecido a 24 de Agosto de 1836, Bunschoten (com a idade de 38 anos), Visser.
... -(X1) :
casado a 4 de Maio de 1822, Bunschoten, com ...
...
Engeltje Duijst, nascida a 31 de Agosto de 1798, Bunschoten, falecida a 15 de Novembro de 1822, Bunschoten (com a idade de 24 anos)
...
filha de Cornelis Duijst 1771-1846 e
Evertje Snapper 1776
...
... casado a 6 de Maio de 1826, Bunschoten, com ...
13 . Jannetje Oudsten, nascida a 31 de Dezembro de 1802, Bunschoten, falecida a 30 de Outubro de 1853, Bunschoten (com a idade de 50 anos).
... tiveram :
... -(X2) :
casada a 11 de Maio de 1840, Bunschoten, com ...
...
Willem Heijnen, nascido a 22 de Fevereiro de 1814, Bunschoten, falecido a 15 de Janeiro de 1845, Bunschoten (com a idade de 30 anos)
...
filho
de Gijsbert Heijnen 1783-1853 e
Woutertje Kampveld 1783-1826
... tiveram :
14 . Jacob de Graaf, nascido a 29 de Dezembro de 1797, falecido a 12 de Fevereiro de 1871 (com a idade de 73 anos).
... casado a 5 de Maio de 1827, Bunschoten, com ...
15 . Albertje van de Groep, nascida a 26 de Agosto de 1801, falecida a 27 de Abril de 1865 (com a idade de 63 anos).
... tiveram :
16 . Pieter Bos, nascido em 1762, Huizen, falecido.
... casado a 28 de Outubro de 1798, Bunschoten, com ...
17 . Jannetje Meester, nascida a 22 de Fevereiro de 1773, falecida.
... tiveram :
18 . Jan ter *********** Bunschoter Stamvader *********** Haar, nascido em 1760, Dinxperlo, batizado a 27 de Abril de 1760, Dinxperlo, falecido a 28 de Março de 1828, Bunschoten (com a idade de 68 anos), Timmerman, Dagloner. [Fonte 18]
... casado a 2 de Maio de 1791 com ...
19 . Hendrikje van Wageningen, nascida a 1 de Fevereiro de 1773, Bunschoten, Eemdijk, falecida a 3 de Março de 1848, Bunschoten (com a idade de 75 anos), Werkster.
... tiveram :
20 . Lubbert de Graaf, nascido em Dezembro 1755, Bunschoten, batizado a 25 de Dezembro de 1755, Bunschoten, falecido em 1800, Bunschoten (com a idade de 45 anos), Vishandelaar,herbergier.
... casado a 18 de Maio de 1783, Bunschoten, com ...
21 . Hendrikje Meester, nascida a 16 de Outubro de 1757, Bunschoten, falecida em 1808 (com a idade de 51 anos).
... tiveram :
... -(X1) :
casada a 30 de Outubro de 1808 com ...
...
Beerd Hendriks, nascido a 30 de Dezembro de 1779, Oldenbroek, falecido
...
22 . Brand van de Groep, nascido a 4 de Novembro de 1764, Bunschoten, falecido a 18 de Janeiro de 1840, Bunschoten (com a idade de 75 anos), Dagloner, Visventer.
... -(X2) :
casado com ...
...
Gerritje Maater, nascida a 18 de Fevereiro de 1772, Amersfoort, falecida a 25 de Março de 1845 (com a idade de 73 anos)
...
filha de Hendrik Maater e
Jannetje Hendikse
...
... casado com ...
23 . Albertje Hopman, nascida a 16 de Dezembro de 1768, Bunschoten, falecida a 25 de Julho de 1808, Bunschoten (com a idade de 39 anos).
... tiveram :
24 . Jacob Koelewijn, nascido a 23 de Março de 1770, Bunschoten, falecido a 27 de Setembro de 1844, Bunschoten (com a idade de 74 anos), Visventer, visser.
... casado a 7 de Agosto de 1794, Bunschoten, com ...
25 . Geertje Wouterse Hopman, nascida a 19 de Outubro de 1771, Bunschoten, falecida a 7 de Maio de 1848, Bunschoten (com a idade de 76 anos).
... tiveram :
26 . Dirk Hendriks Oudsten, nascido a 25 de Abril de 1774, Bunschoten, falecido a 17 de Outubro de 1853, Bunschoten (com a idade de 79 anos), visser.
... casado a 26 de Outubro de 1793, Bunschoten, com ...
27 . Neeltje Hannes Freeke, nascida a 22 de Dezembro de 1771, Katwijk, falecida a 4 de Março de 1839, Bunschoten (com a idade de 67 anos).
... tiveram :
28 . Hendrik de Graaf, nascido em Setembro 1757, Bunschoten, batizado a 18 de Setembro de 1757, Bunschoten, falecido a 10 de Fevereiro de 1843, Bunschoten (com a idade de 85 anos), Viskoper, Visventer, Winkelier,Herbergier.
... -(X1) :
casado a 16 de Outubro de 1785 com ...
...
Elisabeth Maria Meijer, nascida a 14 de Julho de 1761, Haarlem, falecida em 1786, Bunschoten (com a idade de 25 anos)
...
filha de Hendrik Roelof Meijer e
Clare de Bert
... tiveram :
... casado a 22 de Outubro de 1786, Bunschoten, com ...
29 . Roelofje Hendriks Koelewijn, nascida a 8 de Março de 1761, Nijkerk, falecida a 28 de Setembro de 1819, Bunschoten (com a idade de 58 anos). [Nota 29]
... tiveram :
... casado com ...
... tiveram :
34 . Pieter Meester, nascido a 14 de Outubro de 1725, Bunschoten, falecido em 1795 (com a idade de 70 anos), Visser.
... -(X1) :
casado a 4 de Maio de 1755, Bunschoten, com ...
...
Cornelia Corneliss van Leeuwen, nascida, Barneveld
...
... casado a 19 de Maio de 1765, Bunschoten, com ...
35 . Lutje Zijl, nascida a 28 de Setembro de 1738, Bunschoten, falecida em 1798 (com a idade de 60 anos).
... tiveram :
36 . Jan ter Haar, nascido em Outubro 1726, Dinxperlo, batizado em Outubro 1726, Dinxperlo, falecido a 6 de Janeiro de 1782, De Heurne (com a idade de 55 anos).
... casado a 11 de Fevereiro de 1753, Dinxperlo, com ...
37 . Geesken Hengeveld, nascida a 20 de Novembro de 1718, Aalten, falecida.
... tiveram :
38 . Jacob van Wageningen, falecido em 1776, Bunschoten.
... casado a 20 de Abril de 1772, Nijkerk, com ...
... tiveram :
... -(X2) :
casada a 2 de Fevereiro de 1784 com ...
...
Flip Malenstein, falecido cerca 1799, Veehouder, Schappherder, Dagloner
...
filho
de Heijmen Philipzen **************** stamvader Bunschoter tak **************** Malenstein 1710 e
Jannetje Lammerts
...
40 . Jacob de Graaf, nascido a 22 de Janeiro de 1730, Bunschoten, falecido em 1799 (com a idade de 69 anos), visser. [Nota 40]
... casado a 13 de Maio de 1753 com ...
41 . Grietje Lubberts van Lankeren, nascida a 22 de Março de 1733, Voorthuizen, falecida em 1799 (com a idade de 66 anos). [Fonte 41]
... tiveram :
... junto com ...
43 . Jaapje Meester, nascida a 21 de Julho de 1720, Bunschoten, falecida. [Nota 43]
... tiveram :
44 . Abram Reijersz van de Groep, nascido a 29 de Abril de 1710, Scherpenzeel, de Groep onder Renswoude, falecido em 1780, Bunschoten (com a idade de 70 anos). [Nota 44]
... -(X1) :
casado a 25 de Janeiro de 1733 com ...
...
Lambertje Lamberts, nascida a 21 de Setembro de 1710, falecida
... tiveram :
... casado a 19 de Março de 1752 com ...
45 . Wijmpje Jacobs, nascida a 21 de Setembro de 1710, Barneveld, Beekelaer, falecida depois de 1785, Bunschoten.
... tiveram :
46 . Wouter Hopman, nascido a 2 de Fevereiro de 1744, Bunschoten, falecido a 26 de Junho de 1808 (com a idade de 64 anos). [Nota 46]
... casado a 17 de Maio de 1767 com ...
47 . Aalbertje Lubbers, nascida a 6 de Fevereiro de 1745, Voorthuizen, falecida a 14 de Junho de 1807 (com a idade de 62 anos).
... tiveram :
48 . Dirk Koelewijn, nascido a 9 de Abril de 1741, batizado a 9 de Abril de 1741, falecido em 1805 (com a idade de 64 anos), Visser.
... casado a 8 de Novembro de 1767, Bunschoten, com ...
49 . Claasje Jacobs Hooij, nascida a 9 de Fevereiro de 1744, Bunschoten, falecida a 5 de Agosto de 1806 (com a idade de 62 anos).
... tiveram :
52 . Hendrik Oudsten, nascido a 16 de Janeiro de 1735, Bunschoten, falecido em 1798 (com a idade de 63 anos), Visser.
... casado a 25 de Abril de 1762, Bunschoten, com ...
53 . Jannetje de Graaf, nascida a 28 de Julho de 1743, Bunschoten, falecida a 31 de Março de 1812, Bunschoten (com a idade de 68 anos), Vroedvrouw.
... tiveram :
54 . Johannes Freeke, nascido em 1745, falecido. [Fonte 54]
... casado em 1764 com ...
55 . Fijtje Jacobs de Jong. [Fonte 55]
... tiveram :
... casado com ...
... tiveram :
68 . Hendrik Meester, nascido antes de 1698, Bunschoten, batizado a 9 de Janeiro de 1718, Bunschoten, falecido. [Nota 68]
... -(X2) :
casado a 18 de Abril de 1734, Bunschoten, com ...
...
Marretje Volkens, nascida a 12 de Maio de 1695, falecida
... tiveram :
... casado a 24 de Dezembro de 1717, Bunschoten, com ...
69 . Jannetje Jacobs, nascida, Bunschoten.
... tiveram :
70 . Jan Lamberts Zijl, nascido a 18 de Outubro de 1705, Bunschoten, falecido em 1786, Bunschoten (com a idade de 81 anos).
... -(X1) :
casado a 20 de Abril de 1729, Bunschoten, com ...
...
Trijntjen Oudsten, nascida a 19 de Setembro de 1700, Bunschoten, falecida
...
filha de Claes (Eppe) Oudsten 1671 e
Geertjen Jans 1667
... tiveram :
... casado a 12 de Fevereiro de 1734, Bunschoten, com ...
71 . Jannetie Teuling, nascida a 29 de Setembro de 1709, Bunschoten, falecida a 6 de Setembro de 1776 (com a idade de 66 anos).
... tiveram :
72 . Hendrick ter Haar, nascido a 3 de Outubro de 1697, Dinxperlo, falecido a 11 de Abril de 1772 (com a idade de 74 anos).
... casado a 10 de Março de 1726 com ...
73 . Janna Klein Ruessink, nascida a 28 de Novembro de 1697, Dinxperlo, falecida.
... tiveram :
... casado com ...
... tiveram :
80 . Dirk Jacobsz de Graaf, falecido cerca 1756, Schepen, Ouderling. [Nota 80]
... -(X1) :
casado a 22 de Abril de 1708 com ...
...
Lambertie Cluijver, nascida a 24 de Outubro de 1680, Eemdijk, falecida
...
filha de Gerrit Cluijver 1663 e
Trijntje van Elst
...
... -(X3) :
casado a 8 de Junho de 1738, Bunschoten, com ...
...
Lambertje Croes, nascida a 26 de Março de 1713, falecida a 22 de Maio de 1758 (com a idade de 45 anos)
...
filha de Jan Croes 1689-1718/ e
Aaltje Dibbelts 1685
... tiveram :
... casado com ...
81 . Evertje Cuijper, nascida a 15 de Janeiro de 1708, falecida antes de 22 de Maio de 1758.
... tiveram :
88 . Reijer Cornelissen van de Meent.
... casado em 1690 com ...
... tiveram :
90 . Jacob Elbertsen Elbertsen, nascido a 3 de Janeiro de 1697, Barneveld, falecido.
... casado com ...
91 . Evertjen Aesrtsen Beekelaer, nascida, Appel onder Voorthuizen.
... tiveram :
92 . Claas Wouters Hopman, nascido a 14 de Maio de 1702, Bunschoten, falecido.
... casado com ...
93 . Geertje Jans.
... tiveram :
94 . Lubbert Aarts, apelido van Lankeren, nascido a 3 de Março de 1696, Voorthuizen, falecido em 1749 (com a idade de 53 anos). [Fonte 94]
... -(X2) :
casado a 26 de Novembro de 1718, Nijkerk, com ...
...
Albertje Jacobs, nascida a 19 de Janeiro de 1697, falecida
... tiveram :
... casado a 22 de Outubro de 1730, Voorthuizen, com ...
95 . Albertje Jacobs, apelido (Bartjen), nascida a 14 de Julho de 1709, Voorthuizen, falecida. [Fonte 95]
... tiveram :
96 . Pieter Dircks Koelewijn, nascido em Agosto 1716, Bunschoten, batizado a 9 de Agosto de 1716, Bunschoten, falecido possivelmente em 1796 (com a idade de possivelmente 80 anos), Visser Herbergier. [Nota 96]
... -(X2) :
casado a 8 de Abril de 1765 com ...
...
Maria van der Ham, nascida, Koudekerk [Nota 96x2]
...
... casado a 26 de Outubro de 1738 com ...
97 . Marretje Los, nascida em Janeiro 1716, Bunschoten, batizada a 19 de Janeiro de 1716, Bunschoten, falecida.
... tiveram :
98 . Jacob Rengers Hooij, nascido a 25 de Maio de 1710, Nijkerk, batizado a 25 de Maio de 1710, Nijkerk, falecido a 27 de Agosto de 1770 (com a idade de 60 anos), Schipper, later Veehouder te Spakenburg.
... -(X1) :
casado a 14 de Abril de 1731, Bunschoten, com ...
...
Geertje Evers, nascida a 10 de Junho de 1708, Bunschoten, falecida
... tiveram :
... -(X3) :
casado a 7 de Dezembro de 1766, Bunschoten, com ...
...
Jaepje Los, nascida a 17 de Setembro de 1741, Bunschoten, falecida a 17 de Março de 1814, Bunschoten (com a idade de 72 anos)
...
filha de Gijsbert Los 1699 e
Jannetje Geurtse Pin 1705
...
... casado a 17 de Novembro de 1737, Bunschoten, com ...
99 . Bietje Ridder, nascida a 25 de Fevereiro de 1714, falecida a 8 de Novembro de 1766, Bunschoten (com a idade de 52 anos).
... tiveram :
104 . Jan Claesen Oudsten, nascido a 12 de Fevereiro de 1699, falecido cerca 1778 (com a idade de possivelmente 79 anos), visser, raad.
... casado com ...
105 . Aartje Cluijver, nascida a 31 de Julho de 1698, falecida a 21 de Outubro de 1776 (com a idade de 78 anos).
... tiveram :
107 . Lambertje Croes, nascida a 26 de Março de 1713, falecida a 22 de Maio de 1758 (com a idade de 45 anos).
... tiveram :
108 . Hartman Freeke, falecido em 1795, Katwijk. [Fonte 108]
... casado com ...
109 . Neeltje Willems van der Does, nascida em 1745, falecida, Noordwijk. [Fonte 109]
... tiveram :
136 . Pieter Jacobsz Meester. [Nota 136]
... -(X2) :
casado com ...
...
Zwaantje Hendriks, falecida em 1709
...
... -(X3) :
casado a 8 de Agosto de 1709, Bunschoten, com ...
...
Aaltje van Marken
...
... casado antes de 1697, Bunschoten, com ...
... tiveram :
140 . Lambert Cornelisz Zijl, nascido cerca 1662, van de Graft, falecido a 22 de Dezembro de 1706 (com a idade de possivelmente 44 anos).
... casado a 18 de Junho de 1693 com ...
141 . Jannetje Volkertsz, nascida a 26 de Dezembro de 1669, falecida a 14 de Agosto de 1707 (com a idade de 37 anos).
... tiveram :
142 . Hendrick Teuling, nascido a 18 de Dezembro de 1681, Bunschoten, falecido.
... -(X1) :
casado a 18 de Abril de 1706, Bunschoten, com ...
...
Marretie Hendricks van de Wolf, nascida, Amsterdam, falecida a 11 de Outubro de 1706, Bunschoten [Nota 142x1]
... tiveram :
... casado a 3 de Abril de 1707, Bunschoten, com ...
143 . Lutje Cornelisse Jonker, nascida a 17 de Outubro de 1675, Bunschoten, falecida.
... tiveram :
144 . Jan Evert ter Haar, nascido em 1650, Breedenbroek, falecido antes de 1736.
... -(X1) :
casado a 9 de Abril de 1676, Dinxperlo, com ...
...
Hendriksken ter Haer, nascida, De Heurne, falecida em 1696 [Fonte 144x1]
...
filha de Wolbert ter Haer e
? ?
... tiveram :
... casado a 9 de Abril de 1676 com ...
145 . Hendrixken Duijtshof, nascida, Dinxperlo.
... tiveram :
146 . Jan Klein Ruessink. [Fonte 146]
... casado com ...
147 . Enneken te Berghe. [Fonte 147]
... tiveram :
160 . Jacob de ****** stamvader 1e Spakenburges tak ***** Graaf, nascido, Spakenburg.
... casado a 16 de Novembro de 1678 com ...
161 . Jannetje Dirks, falecida a 27 de Agosto de 1724.
... tiveram :
184 . Wouter Claassen Hopman. [Nota 184]
... casado com ...
185 . Geertje Stevens Capteijn, nascida a 23 de Setembro de 1677, falecida.
... tiveram :
... casado com ...
... tiveram :
190 . Jacob Maassen.
... casado com ...
... tiveram :
192 . Dirk Koelewijn, nascido a 16 de Dezembro de 1677, falecido em 1742, laatste vermelding (com a idade de 65 anos).
... casado a 6 de Setembro de 1711, Spakenburg, com ...
193 . Steventje Pietersz Slobbert, nascida a 29 de Janeiro de 1682, falecida.
... tiveram :
194 . Willem Gijsbertsen Los, nascido a 14 de Agosto de 1653, Nijkerk, falecido a 7 de Maio de 1729 (com a idade de 75 anos). [Nota 194]
... -(X1) :
casado a 10 de Novembro de 1698, Nijkerk, com ...
...
Lambertjen Frederiks, nascida, Nijkerk, falecida a 6 de Outubro de 1706
... tiveram :
... casado a 23 de Janeiro de 1707 com ...
195 . Annetie Knaap, nascida a 26 de Fevereiro de 1673, Edam, falecida.
... tiveram :
196 . Renger Jacobs Hooij, nascido, Achterhoek onder Nijkerk.
... casado a 27 de Novembro de 1692, Bunschoten, com ...
197 . Lubbertjen Hendriks, nascida, Nijkerk.
... tiveram :
208 . Claes (Eppe) Oudsten, nascido a 13 de Agosto de 1671, Bunschoten, falecido.
... -(X1) :
casado a 22 de Maio de 1692, Bunschoten, com ...
...
Haesjen Wouters Baas, nascida a 28 de Julho de 1667, Bunschoten, falecida
...
filha de Wouter Baas e
Weijmpjen Jans
...
... casado a 8 de Maio de 1698 com ...
209 . Geertjen Jans, nascida a 28 de Julho de 1667, falecida.
... tiveram :
210 . Gerrit Cluijver, nascido a 20 de Setembro de 1663, Bunschoten, falecido.
... -(X1) :
casado a 29 de Setembro de 1689 com ...
...
Trijntje van Elst, nascida, Eemdijk
... tiveram :
... casado a 12 de Junho de 1692 com ...
... tiveram :
214 . Jan Croes, nascido a 18 de Agosto de 1689, Bunschoten, falecido depois de 6 de Agosto de 1718.
... casado a 16 de Agosto de 1711, Bunchoten, com ...
215 . Aaltje Dibbelts, nascida a 1 de Março de 1685, Nijkerk, falecida.
... tiveram :
218 . Willem Jorisz van der Does, nascido em 1661, Noordwijk, batizado a 23 de Outubro de 1661, Noordwijk, falecido. [Fonte 218]
... casado a 18 de Junho de 1684, Noordwijk, com ...
219 . Grietje Phillips Hanneman, nascida em 1660, Noordwijk, falecida em 1755 (com a idade de 95 anos). [Nota 219]
... tiveram :
272 . Jacob Meester, falecido a 30 de Abril de 1647.
... casado com ...
... tiveram :
280 . Cornelis Lamberts Zijl, nascido em 1640, Graft, falecido. [Fonte 280]
... -(X2) :
casado a 22 de Janeiro de 1682 com ...
...
Willempjen Meijnsen [Fonte 280x2]
...
... casado a 22 de Janeiro de 1682, Graft, com ...
281 . Geurtjen Jans, nascida, Graft, falecida antes de 1682.
... tiveram :
284 . Hendrick (Jong) Teuling, nascido a 5 de Janeiro de 1634, Bunschoten, falecido depois de 1696, Visventer, Schepen. [Nota 284]
... -(X1) :
casado com ...
...
Meertentjen Meester
...
filha de Isaac Meester e
? ?
... tiveram :
... casado a 9 de Abril de 1671, Bunschoten, com ...
285 . Meijnsjen Hendricks. [Nota 285]
... tiveram :
... -(X1) :
casada a 4 de Abril de 1670, Bunschoten, com ...
...
Cornelis Rutten
...
286 . Cornelis Beck, nascido, Bunschoten. [Nota 286]
... casado com ...
287 . Jannigje Jans, nascida, Bunschoten.
... tiveram :
288 . Dirck Evert ter Haar, nascido em 1620, Breedenbroek (Gendringen), falecido antes de 1676. [Fonte 288]
... casado com ...
289 . Jenneken Fucken, nascida em 1620, Breddenbroek, falecida.
... tiveram :
290 . Jan Duijtshof.
... casado com ...
... tiveram :
368 . Claas Joosten Hopman, nascido cerca 1647, falecido.
... casado com ...
... tiveram :
384 . Hendrick Reijersz Koelewijn, nascido em 1646, Bunschoten, falecido depois de 1701. [Fonte 384]
... -(X2) :
casado a 2 de Março de 1683, Bunschoten, com ...
...
Hilletje Roelofs, nascida, Neckevelt, falecida depois de 1701
... tiveram :
... casado a 18 de Janeiro de 1665, Bunschoten, com ...
385 . Alena Hansen.
... tiveram :
388 . Ghijsbert Willemszn Los, nascido em 1623, falecido. [Fonte 388]
... casado com ...
389 . Trijntjen NN. [Fonte 389]
... tiveram :
390 . Jacob Knaap, nascido a 22 de Dezembro de 1633, Bunschoten, falecido antes de 1682, Winkelier in Eendvogels en Hoenderen. [Nota 390]
... -(X1) :
casado antes de 1682, Bunschoten, com ...
...
Beeltje Jacobs
... tiveram :
... casado com ...
... tiveram :
... -(X1) :
casado, Bunschoten, com ...
...
Hendrickje Melis Bessels
...
filha de Melis Bessels de Ruijter †1663 e
Meretgen Elberts
... tiveram :
... -(X2) :
casado a 22 de Novembro de 1665, Bunschoten, com ...
...
Engeltjen Wolberts, nascida, Nijkerk
... tiveram :
... casado a 4 de Setembro de 1670, Bunschoten, com ...
417 . Geertjen Thonis, nascida, Nijkerk.
... tiveram :
420 . Cornelis Cluijver, nascido, Bunschoten, Dagloner. [Fonte 420]
... casado a 28 de Dezembro de 1662 com ...
421 . Wijmpjen Peters. [Fonte 421]
... tiveram :
428 . Sijmon (Croes) Laurensen, Schuitenmaker. [Fonte 428]
... casado com ...
429 . Lijsbeth Hendricks, falecida a 27 de Fevereiro de 1710.
... tiveram :
438 . Philips Cornelisz Hanneman, nascido em 1625, Noordwijk-Binnen, falecido a 22 de Outubro de 1681, Noordwijk (com a idade de 56 anos), Bakker, Deurwaarder. [Nota 438]
... casado em 1655, Noordwijk/Leiden, com ...
439 . Eva Jans van Sonneveld. [Nota 439]
... tiveram :
544 . Henrick Jacobsz Meijster, falecido a 30 de Abril de 1647.
... casado com ...
... tiveram :
560 . Lambert Lambertsz Zijl, falecido em 1650. [Fonte 560]
... casado com ...
561 . Neel Cornelis. [Fonte 561]
... tiveram :
568 . Heijmen Hendriks Teuling Tollynckx.
... casado com ...
... tiveram :
736 . Joost Jansen ********* Stamvader 2 Bunschoter geslachten ************** Hopman, nascido cerca 1610, falecido depois de 1670. [Nota 736]
... casado com ...
... tiveram :
768 . Reijer *** Stamvader SpakenburgseTak *** Dirks, nascido, Bunschoten, falecido em 1662. [Nota 768]
... casado em 1642 com ...
... tiveram :
780 . Gerret Hendriks (**** 1e Bunschoter tak ****) Knaap, nascido em 1590, falecido.
... casado com ...
781 . Annetgen ?.
... tiveram :
... casado com ...
... tiveram :
876 . Cornelis Jansz Hanneman, Schout van Oude-Tonge , nascido em 1599, 's Gravenhage, falecido a 15 de Maio de 1665, Noordwijk-Binnen (com a idade de 66 anos), Bakker te Noordwijk-Binnen op het Westeinde. [Nota 876]
... -(X2) :
casado a 23 de Novembro de 1656, Noordwijk, com ...
...
Catharina Strochius, falecida em 1665
...
... casado em 1622 com ...
877 . Cornelia Philips van Loon, nascida em 1597, 's Gravenhage, falecida antes de 1656, Noordwijk. [Fonte 877]
... tiveram :
... casado com ...
... tiveram :
... casado com ...
1.121 . Marretien ?.
... tiveram :
1.472 . Jan Hopman.
... casado com ...
... tiveram :
1.536 . Dirk Dircks (later Koelewijn) Koelewijn.
... casado com ...
... tiveram :
1.752 . Jan Pietersz Hanneman, nascido em 1565, falecido em 1603 (com a idade de 38 anos), Griffier aanh et Hof van Holland. [Fonte 1752]
... casado em 1590 com ...
1.753 . Eliabeth Jans van den Kethel, nascida em 1568, falecida em Janeiro 1639, enterrada a 20 de Janeiro de 1639, Grote kerk s'Gravenhage, met 4 poozen gelui (com a idade de 71 anos). [Fonte 1753]
... tiveram :
3.504 . Pieter Hanneman, falecido em 1593, Commisaris van de Rekenkamer va heth of van Holland sedert 1583. [Fonte 3504]
... casado com ...
... tiveram :
3.506 . Johan Heymans van Mierop van de Kethel, Ambachtsheer van 's Gravenambacht , Ambachtsheer van de Kethel en de helft van het Spadeland , nascido em 1530, falecido antes de 24 de Abril de 1570. [Nota 3506]
... casado com ...
3.507 . Jannetje Adriaans Bouwens. [Fonte 3507]
... tiveram :
7.012 . Heyman van den Kethel, apelido Heineman, Ambachtsheer van Kethel en half Spaland , Heer van 's Gravenambacht , nascido em 1510, falecido a 4 de Março de 1560, 's Gravenhage, enterrado, 's Gravenhage, Hofkapel (com a idade de 50 anos), klerk in de Rekenkamer, auditeur in de Rekenkamer, ontvanger van de omslagen van de Staten van Holland. [Nota 7012]
... -(X2) :
casado com ...
...
N N
... tiveram :
... casado com ...
7.013 . Janna Jan Francken, Leenvrouwe in Strijen in de gerechte van Swaluwe Buijtendijckx , falecida em 1533. [Fonte 7013]
... tiveram :
14.024 . Vincent Cornelisz van (den grooten) Mierop, Ridder , Heer van Kethel, Spaland en Cabauw , Mr. , nascido em 1469, falecido em 1550 (com a idade de 81 anos), Thesaurier-generaal, Secretaris van Karel V. [Nota 14024]
... casado em 1495 com ...
14.025 . Maria Jacobs Ruysch, Vrouwe van Cabau , nascida em 1470, falecida a 23 de Junho de 1556, 's Gravenhage, enterrada, Hofkapel, 's Gravenhage (com a idade de 86 anos). [Nota 14025]
... tiveram :
14.026 . Jan Francken, Burgemeester van Dordrecht .
... casado com ...
... tiveram :
28.048 . Cornelis van Cuyck van Mierop, Jonkheer , falecido entre 1484 e 1489. [Fonte 28048]
... casado com ...
28.049 . N N van Boschhuijsen, nascida em 1465, falecida. [Fonte 28049]
... tiveram :
56.096 . Otto III van Cuyck van Mierop, Heer van Mierop , nascido em 1395, Brussel, falecido depois de 1420. [Nota 56096]
... casado com ...
56.097 . N N. [Fonte 56097]
... tiveram :
112.192 . Otto II van Cuyck van Mierop, Heer van Mierop , nascido em 1330, falecido, Poorter van Brussel januari 1390. [Fonte 112192]
... casado com ...
112.193 . N N. [Fonte 112193]
... tiveram :
224.384 . Jan van Cuyck van Mierop, Ridder , falecido antes de 1349. [Fonte 224384]
... casado em 1330 com ...
224.385 . Maria Berthout van Berlaer, nascida em 1316, falecida em 1349 (com a idade de 33 anos). [Fonte 224385]
... tiveram :
448.768 . Jan II van Cuyck van Mierop, Knape van Kyck en Grave , nascido em 1290, falecido a 25 de Março de 1319 (com a idade de 29 anos).
... casado com ...
... tiveram :
448.770 . Jan II van Berthout van Berlaer, Heer van Helmond en Keerbergen , nascido em 1280, falecido em 1327 (com a idade de 47 anos). [Fonte 448770]
... casado em 1300 com ...
448.771 . Elisabeth van den Berghe, nascida em 1317, falecida. [Fonte 448771]
... tiveram :
897.536 . Hendrik Cuijck van Mierop, Heer van Mierop , Ridder , nascido em 1260, morto em 1304, Hij sneuvelde in 1304 mogel. tijdens de schermutselingen rond het beleg bij Schoonhoven in een Vlaams leger o.l.v. Gwijde van Dampierr (com a idade de 44 anos).
... casado em 1290 com ...
897.537 . Aleydis van Diest, apelido Aelis, Vrouwe van Royère , nascida em 1282, falecida.
... tiveram :
897.540 . Jan I Berthout van Berlaer, Heer van Berlaer , Heer van Grammene en Keerbergen , nascido em 1250, falecido em 1312 (com a idade de 62 anos).
... -(X2) :
casado depois de 1293 com ...
...
Maria van Souburg
...
... casado a 18 de Dezembro de 1278 com ...
897.541 . Marie de Montagne, nascida em 1250, falecida em 1290 (com a idade de 40 anos).
... tiveram :
1.795.072 . Jan I van Cuijck, Ridder , Heer van Cuyck en Grave , Heer van Merum en Neerloon , nascido em 1230, Cuijck, falecido a 13 de Julho de 1308, Cuijck (com a idade de 78 anos), Diplomaat en raadsman van de vorsten van Engeland en Brabant. [Nota 1795072]
... casado em 1260 com ...
1.795.073 . Jutta van Nassau, Gravin van Nassau , nascida em 1225, falecida em 1313, Grave (com a idade de 88 anos).
... tiveram :
1.795.080 . Lodewijk I Berthout van Berlaer.
... casado com ...
1.795.081 . Sophia van Gaverne.
... tiveram :
1.795.082 . Arnold de Mortagne, Burggraaf van Doornik , nascido em 1208, Montagne dur Nord, falecido depois de 1280. [Nota 1795082]
... casado com ...
1.795.083 . Yolanda Vervins de Coucy, nascida antes de 1230, Coucy (Aisne), falecida em 1289. [Fonte 1795083]
... tiveram :
3.590.144 . Hendrik III van Cuijck, Ridder (1226), Heer van Kuyck en Grave (1233-1254), heer van Merum en half Asten , nascido em 1195, falecido em 1254 (com a idade de 59 anos).
... casado em 1200 com ...
3.590.145 . Agnes Jansdr van Putten, falecida em 1230.
... tiveram :
3.590.146 . Hendrik II (de Rijke) van Nassau, Graaf van Nassau , nascido a 1 de Fevereiro de 1198, falecido antes de 25 de Janeiro de 1251. [Nota 3590146]
... casado antes de 1221 com ...
3.590.147 . Machteld van Gelre, nascida em 1221, falecida em 1247 (com a idade de 26 anos).
... tiveram :
3.590.164 . Evrard IV Radulf de Montagne, Burggraaf van Doornik , Heer van Montagne , nascido em 1190, falecido em 1259 (com a idade de 69 anos). [Fonte 3590164]
... casado com ...
3.590.165 . Adealoia d'Enghien, nascida cerca 1195, Enghien, falecida em 1250 (com a idade de possivelmente 55 anos). [Fonte 3590165]
... tiveram :
7.180.288 . Albrecht van Cuijck, Ridder , Heer van Cuijck en Herpen , Burggraaf van Utrecht , Heer van Asten , nascido em 1170, falecido em 1223 (com a idade de 53 anos). [Fonte 7180288]
... casado em 1200 com ...
7.180.289 . Hadewych van Meerheim, nascida em 1170, falecida em 1235 (com a idade de 65 anos). [Fonte 7180289]
... tiveram :
7.180.292 . Walram I van Nassau, Graaf van Laurenburg , 1st Graaf van Nassau , nascido em 1146, falecido a 1 de Fevereiro de 1198 (com a idade de 52 anos). [Nota 7180292]
... casado com ...
7.180.293 . Kunigunda van Spanheim, nascida, Spanheim.
... tiveram :
7.180.294 . Otto I van Zutphen van Gelre, Graaf van Gelre (1182-1207), Graaf van Zutphen (1190-1207), nascido em 1150, falecido a 22 de Outubro de 1207, enterrado, Klooster van Kamp (com a idade de 57 anos). [Nota 7180294]
... casado em 1185 com ...
7.180.295 . Richarda van Wittelsbach van Beieren, Prinses van Beieren , nascida em 1173, Keilheim, falecida a 21 de Setembro de 1231, Roermond (com a idade de 58 anos).
... tiveram :
7.180.328 . Boudewijn I de Montagne, Burggraaf van Doornik , nascido em 1150, falecido em 1208 (com a idade de 58 anos). [Fonte 7180328]
... casado com ...
7.180.329 . Hiliarde de Wavrin, falecida em 1202. [Fonte 7180329]
... tiveram :
7.180.330 . Engelbert IV d'Enghien, nascido em 1180, falecido em 1250 (com a idade de 70 anos).
... casado com ...
7.180.331 . Adélaide van Avesnes, nascida em 1180, falecida em 1216 (com a idade de 36 anos).
... tiveram :
14.360.576 . Hendrik II van Cuijck, Kruisvaarder , Heer van Cuijck , Stadssgraaf van Utrecht , Voogd van SintJan in Utrecht , nascido em 1130, falecido em 1204 (com a idade de 74 anos).
... casado em 1160, Utrecht, com ...
14.360.577 . Sophia Dirks van Rhenen van Herpen, nascida em 1140, falecida em 1191 (com a idade de 51 anos).
... tiveram :
14.360.578 . Rutger van Merheijm.
... casado com ...
14.360.579 . Aleijdis van Horne.
... tiveram :
14.360.584 . Ruprecht I van Laurenburg van Nassau, Graaf van Laurenburg , Graaf van Nassau (1123), falecido antes de 1154. [Nota 14360584]
... casado com ...
14.360.585 . Beatrix van Lotharingen, falecida em 1159.
... tiveram :
14.360.588 . Hendrik I van Zutphen van (de Jonge) Gelre, Graaf van Gelre (1131-1182), nascido em 1117, falecido a 27 de Maio de 1182, enterrado, Klooster van Kamp (com a idade de 65 anos). [Nota 14360588]
... casado em 1135 com ...
14.360.589 . Agnes van Arnstein.
... tiveram :
14.360.590 . Otto van Wittelsbach van Beieren, Hertog van Beieren , nascido em 1120, falecido a 26 de Março de 1191, Wartenberg (com a idade de 71 anos).
... casado em 1157 com ...
14.360.591 . Agnes van Loon, falecida a 26 de Março de 1191, Wartenberg.
... tiveram :
14.360.656 . Evrard III Radulf de Montagne, Burggraaf van Doornik , nascido em 1129, falecido em 1190 (com a idade de 61 anos).
... casado com ...
14.360.657 . Gertrude de Montaigu, falecida em 1187.
... tiveram :
14.360.662 . Jacobus I van Avesnes, nascido em 1152, falecido em 1191 (com a idade de 39 anos).
... casado com ...
14.360.663 . Adele van Guise, nascida em 1155, falecida em 1207 (com a idade de 52 anos).
... tiveram :
28.721.152 . Herman II van Cuijck, Heer van Cuijk van Malsem , Stadsgraaf van Utrecht , nascido em 1100, falecido em 1168 (com a idade de 68 anos). [Nota 28721152]
... casado com ...
28.721.153 . dochter van Chiny, nascida em 1100, falecida.
... tiveram :
28.721.176 . Gerard II (de lange) van Wassemberg van (Flaminius) Gelre, Graaf van Gelre (1129-1131), Graaf van Wassemberg , nascido em 1053, falecido a 24 de Outubro de 1131 (com a idade de 78 anos). [Nota 28721176]
... -(X1) :
casado com ...
...
Clementia van Gleiberg van Poitou, apelido Poitou, Vrouwe van Gleiberg , Gravin van Wassenberg , nascida em 1055, falecida a 4 de Janeiro de 1142 (com a idade de 87 anos)
...
filha de Piere van ('l Aigret) Poitou 1023-1058 e
Ermesinde van Longwy †1062
... tiveram :
... casado com ...
28.721.177 . Armgarde van Zutphen, Heer van Zutphen .
... tiveram :
28.721.180 . Otto van Wittelsbach van Beieren, Paltsgraaf van Beieren , falecido a 4 de Agosto de 1156.
... casado em 1116 com ...
28.721.181 . Eilika von Lengenfeld und Pettendorf, nascida em 1102, falecida a 13 de Setembro de 1170, Ensdorf (com a idade de 68 anos).
... tiveram :
28.721.312 . Evrard II Radulf de Montagne, Burggraaf van Doornik , falecido em 1166. [Fonte 28721312]
... casado com ...
28.721.313 . Richildis van Henegouwen, nascida em 1105, falecida em 1179 (com a idade de 74 anos). [Fonte 28721313]
... tiveram :
57.442.304 . Hendrik I van Cuijck, Heer van Cuijk van Malsem , Burggraaf van Utrecht , nascido em 1075, falecido a 9 de Agosto de 1108 (com a idade de 33 anos). [Fonte 57442304]
... casado em 1095 com ...
57.442.305 . Alveradis van Hochstaden, nascida em 1080, falecida em 1131 (com a idade de 51 anos). [Fonte 57442305]
... tiveram :
57.442.306 . Otto II van Chiny.
... casado com ...
57.442.307 . Adelheid van Namen.
... tiveram :
57.442.352 . Gerard I van Wassenberg van Gelre, LAndgraf , falecido em 1131. [Nota 57442352]
... casado com ...
57.442.353 . Hedwich Florijsdottir van (bastaarddochter) Holland.
... tiveram :
57.442.354 . Otto II (de Rijke) van Zutphen, Graaf van Zutphen , falecido em 1113.
... casado com ...
57.442.355 . Juditch van Hrischer.
... tiveram :
57.442.362 . Frederik II (Graaf) von Lengenfeld, Graaf van Lenagenfeld , nascido em 1070, falecido em 1121 (com a idade de 51 anos). [Fonte 57442362]
... casado em 1101 com ...
57.442.363 . Eilika van Hohenstaufen, nascida em 1087, falecida depois de 1110, Ensdorf. [Fonte 57442363]
... tiveram :
57.442.626 . Boudewijn III van Henegouwen, Graaf van Henegouwen , nascido em 1088, falecido em 1120 (com a idade de 32 anos). [Nota 57442626]
... casado em 1107 com ...
57.442.627 . Yolanda van Gelre, Regentes van Henegouwen (1120-1125), nascida em 1085, falecida em 1131, enterrada, Saint Waudru, Bergen (Mons) (com a idade de 46 anos). [Fonte 57442627]
... tiveram :
114.884.608 . Herman van Malsen van Cuijck, Heer van Cuijk , falecido em 1080. [Nota 114884608]
... casado em 1065 com ...
114.884.609 . Ida van Namen van Boulogne, nascida em 1057, falecida. [Fonte 114884609]
... tiveram :
114.884.610 . Gerard I van Hochstaden, nascido em 1055, falecido em 1137 (com a idade de 82 anos).
... casado com ...
114.884.611 . Aleydis van Wickrath, nascida em 1065, falecida em 1120 (com a idade de 55 anos).
... tiveram :
114.884.704 . Otto van Nassau, falecido em 1107.
... casado com ...
114.884.705 . Adelheid van Gelre, falecida em 1083.
... tiveram :
114.884.706 . Floris II (de Vette) van Holland, Graaf van Holland (1091-1122), falecido a 2 de Março de 1122. [Nota 114884706]
... -(X2) :
casado em 1108 com ...
...
Geertruida van Lotharingen
... tiveram :
... com ...
114.884.707 . N N.
... tiveram :
114.884.708 . Gottschalk van Zutphen.
... casado com ...
114.884.709 . Adelheid van Schwaben.
... tiveram :
114.884.726 . Frederik I von Hohenstaufen, Hertog van Schwaben , Hertog van Elzas , nascido em 1047, falecido em 1105 (com a idade de 58 anos). [Fonte 114884726]
... casado em 1087 com ...
114.884.727 . Agnes van Duitsland, Prinses van Duitsland , nascida em 1072, falecida em 1110, Ensdorf (com a idade de 38 anos). [Fonte 114884727]
... tiveram :
114.885.252 . Boudewijn II (van Jeruzalem) van Henegouwen, Graaf van Henegouwen , nascido em 1056, falecido em 1098, Syrie (com a idade de 42 anos). [Nota 114885252]
... casado com ...
114.885.253 . Ida van Leuven, nascida em 1077, falecida em 1139 (com a idade de 62 anos). [Nota 114885253]
... tiveram :
114.885.255 . Clementia van Gleiberg van Poitou, apelido Poitou, Vrouwe van Gleiberg , Gravin van Wassenberg , nascida em 1055, falecida a 4 de Janeiro de 1142 (com a idade de 87 anos).
... tiveram :
... -(X1) :
casada com ...
...
Conrad ! van Luxemburg
...
229.769.218 . Eustache II van Boulogne, Graaf van Boulogne , nascido em 1030, falecido em 1080 (com a idade de 50 anos). [Nota 229769218]
... -(X1) :
casado em 1050 com ...
...
Godfigu van Engeland, falecida em 1057 [Fonte 229769218x1]
...
... casado com ...
229.769.219 . Ida van Neder- Lotharingen, nascida em 1035, falecida a 13 de Agosto de 1113 (com a idade de 78 anos). [Fonte 229769219]
... tiveram :
229.769.408 . Walram VI van Nassau, falecido em 1068.
... casado com ...
229.769.409 . ? ?.
... tiveram :
229.769.410 . Wieger III van Gelre, falecido em 1061.
... casado com ...
229.769.411 . ? ?.
... tiveram :
229.769.412 . Dirk V van Holland, Graaf van Holland (1061-1071, 1076-1091), nascido em 1054, falecido a 17 de Junho de 1091, enterrado, Egmond (com a idade de 37 anos). [Nota 229769412]
... casado antes de 26 de Junho de 1083 com ...
229.769.413 . Othildis van Saxen, nascida em 1059, falecida em 1093, Egmond (com a idade de 34 anos).
... tiveram :
229.769.418 . Mathilda van Zutphen.
... casado com ...
229.769.419 . Ludolf van Baunweiler van Lotharingen.
... tiveram :
229.769.454 . Hendrik IV van Duitsland, Keizer van Duitsland , nascido a 11 de Novembro de 1050, Goslar, falecido a 7 de Agosto de 1106, Luik (com a idade de 55 anos). [Nota 229769454]
... casado em Julho 1066, Tribur, com ...
229.769.455 . Bertha van Savoye, nascida a 21 de Agosto de 1051, falecida a 27 de Dezembro de 1097, Mainz (com a idade de 46 anos). [Fonte 229769455]
... tiveram :
229.770.504 . Boudewijn VI van Vlaanderen Henegouwen, Graaf van Henegouwen , nascido em 1030, falecido a 17 de Julho de 1070, enterrado, abdij Hasnon (com a idade de 40 anos). [Fonte 229770504]
... casado com ...
229.770.505 . Richildis van Henegouwen, falecida em 1086. [Fonte 229770505]
... tiveram :
... -(X1) :
casada com ...
...
Herman van Henegouwen, Graaf van Henegouwen , falecido em 1050
...
filho
de Reginar V van Henegouwen e
Mathilde van Verdun
...
229.770.506 . Hendrik II van Leuven.
... casado com ...
229.770.507 . Adela van de Betuwe.
... tiveram :
229.770.510 . Piere van ('l Aigret) Poitou, nascido em 1023, falecido em 1058 (com a idade de 35 anos). [Fonte 229770510]
... casado com ...
229.770.511 . Ermesinde van Longwy, falecida em 1062. [Fonte 229770511]
... tiveram :
459.538.436 . Eustache I van Boulogne, Graaf van Boulogne , nascido em 1010, falecido em 1049 (com a idade de 39 anos). [Fonte 459538436]
... -(X2) :
casado em 987 com ...
...
Ermengard van Lotharingen, falecida em 1049
...
filha de Karel van Lotharingen, Koning van Frankrijk 953-992 e
Adelheid N
... tiveram :
... casado em 1030 com ...
459.538.437 . Mathilde van Leuven, nascida em 1005, falecida. [Fonte 459538437]
... tiveram :
459.538.438 . Godfried II van Lotharingen.
... casado com ...
459.538.439 . Oda ?.
... tiveram :
459.538.816 . Walram V van Nassau, falecido em 1020.
... casado com ...
459.538.817 . ? ?.
... tiveram :
459.538.820 . Wickinge van Gelre.
... casado com ...
459.538.821 . vrouwe van Buren.
... tiveram :
459.538.824 . Floris I van Holland, Graaf van Holland (1049-1061), Graaf van West Friesland , nascido depois de 1019, assassinado a 28 de Junho de 1061, Nederhemert, enterrado, Egmond . [Nota 459538824]
... casado em 1050 com ...
459.538.825 . Gertrudis van Saxen, nascida em 1033, falecida.
... tiveram :
... -(X2) :
casada com ...
...
Robrecht I van (de Fries) Vlaanderen, Graaf van Vlaanderen , nascido em 1035, falecido em 1093 (com a idade de 58 anos)
...
filho
de Boudewijn V de Grote van Rijsel van Vlaanderen, Graaf van Vlaanderen 1013-1067 e
Adela van Frankrijk, Prinses van Frankrijk 1009-1079
... tiveram :
459.538.836 . ?? ??.
... casado com ...
459.538.837 . Wieger II van Gelre, nascida em 973, falecida.
... tiveram :
459.538.908 . Hendrik III Keizer van Duitsland, Keizer , nascido a 28 de Outubro de 1017, Goslar, falecido a 5 de Outubro de 1056, Bodfeld (com a idade de 38 anos).
... casado em Novembro 1043, Ingelheim, com ...
459.538.909 . Agnes van (Poitou) Aquitaine, Keizerin van Duitsland , nascida em 1025, falecida a 14 de Dezembro de 1077, Rome (com a idade de 52 anos).
... tiveram :
459.541.008 . Boudewijn V de Grote van Rijsel van Vlaanderen, Graaf van Vlaanderen , nascido em 1013, Rijsel, falecido a 1 de Setembro de 1067, Rijsel (com a idade de 54 anos). [Nota 459541008]
... casado com ...
459.541.009 . Adela van Frankrijk, Prinses van Frankrijk , Gravin van Coutance , nascida em 1009, falecida a 8 de Janeiro de 1079, Mesen, enterrada, Mesen (com a idade de 70 anos). [Fonte 459541009]
... tiveram :
459.541.020 . Willem van (Quilaume le Grand0 Poitou.
... casado com ...
459.541.021 . Agnes van Bourgondie, nascida em 995, falecida em 1058 (com a idade de 63 anos).
... tiveram :
919.076.874 . Lambert I van Leuven, Graaf van Leuven , morto a 12 de Setembro de 1015, Florennes, enterrado em Setembro 1015, Nijvels . [Fonte 919076874]
... casado com ...
919.076.875 . Gerberga van Neder Lotharingen, nascida em 971, falecida em 1008, Nijvels, enterrada, Nijvels, St Getrudis (com a idade de 37 anos). [Fonte 919076875]
... tiveram :
919.077.640 . Gerberge van Lotharingen, nascido em 930, falecido em 995 (com a idade de 65 anos).
... casado com ...
919.077.641 . Maginoz van Zutphen van Gelre, falecida em 973.
... tiveram :
919.077.648 . Dirk III (Hierosolomyta) van Holland, Graaf van Holland , Graaf van Bourgondie , nascido em 981, Gent, falecido a 27 de Maio de 1039, enterrado, Abdijkerk van Egmond (com a idade de 58 anos). [Nota 919077648]
... -(X1) :
casado com ...
...
Othilda van Saxen
... tiveram :
... casado antes de 1019 com ...
919.077.649 . Othilde von de Nordmark, nascida em 933, falecida a 31 de Março de 1044, Quedlinburg (com a idade de 111 anos). [Fonte 919077649]
... tiveram :
919.077.674 . Godfried van Gelre, falecido em 958.
... casado com ...
919.077.675 . ? ?.
... tiveram :
919.077.816 . Koenraad II Keizer van Duitsland, nascido em 990, falecido a 4 de Junho de 1039, Utrecht (com a idade de 49 anos).
... casado em 1016 com ...
919.077.817 . Gisela van Schwaben, Hertogin van Schwaben , nascida a 11 de Novembro de 990, falecida a 15 de Fevereiro de 1054, Goslar (com a idade de 63 anos).
... tiveram :
919.082.016 . Boudewijn IV van (pulchrae barbae) Vlaanderen, Graaf van Vlaanderen , nascido em 975, falecido a 30 de Maio de 1035, enterrado, St Pietrers, Gent (com a idade de 60 anos). [Nota 919082016]
... -(X2) :
casado em 1031 com ...
...
Eleonoravan Normandie, nascida em 1005, falecida a 23 de Dezembro de 1035 (com a idade de 30 anos)
... tiveram :
... casado em 1012 com ...
919.082.017 . Ogiva van Luxemburg, nascida em 986, falecida a 21 de Fevereiro de 1030 (com a idade de 44 anos). [Fonte 919082017]
... tiveram :
919.082.018 . Robert II Capet van (de Vrome) Frankrijk, Koning van Frankrijk , nascido em 972, Orleans, falecido em 1031, Meulan (com a idade de 59 anos).
... -(X1) :
casado com ...
...
Rosala van Lombardije van Ivrea, falecida em 1003,
enterrada, Gent
[Nota 919082018x1]
...
filha de Berrerngarius van Ivrea e
N N
...
... casado com ...
919.082.019 . Constance van Arles.
... tiveram :
919.082.040 . Willem IV Poitou, nascido em 935, falecido a 3 de Fevereiro de 995, Sint Maixant L' ecole (com a idade de 60 anos).
... casado em 968 com ...
919.082.041 . Emma de Blois, nascida em 947, falecida em 1004 (com a idade de 57 anos).
... tiveram :
1.838.153.748 . Reinier III van (Langhals) Henegouwen, Graaf van Henegouwen , falecido em 973. [Fonte 1838153748]
... casado com ...
1.838.153.749 . Adela van Leuven. [Fonte 1838153749]
... tiveram :
1.838.153.750 . Karel van West- Franrijk, Koning van West Francië , Hertog van Neder-Lotharingen , Konoing van Lotharingen .
... casado com ...
1.838.153.751 . Agnes van Vermandois.
... tiveram :
1.838.155.296 . Arnulf I (van Gent) van Gandensis Holland, Graaf van Holland (cerca 951-cerca 988), Graaf van West Friesland , nascido em 951, Gent, morto a 18 de Setembro de 993, a.d.mond van de Maas (com a idade de 42 anos). [Nota 1838155296]
... casado em 980 com ...
1.838.155.297 . Liutgards van Luxemburg, falecida depois de 13 de Maio de 1005. [Nota 1838155297]
... tiveram :
1.838.155.348 . Gerlach van Gelre, falecido em 937.
... casado com ...
1.838.155.349 . ? ?.
... tiveram :
1.838.155.634 . Herman II van Schwaben, Hertog van Schwaben , nascido em 965, falecido a 4 de Maio de 1003 (com a idade de 38 anos).
... casado com ...
1.838.155.635 . Gerberga van, Prinses Bourgondie, nascida em 965, falecida a 7 de Julho de 1020 (com a idade de 55 anos).
... tiveram :
1.838.164.032 . Arnold II de Jonge van (barbatus) Vlaanderen, Graaf van Vlaanderen , nascido em 961, falecido a 30 de Março de 988, enterrado, Gent (com a idade de 27 anos). [Nota 1838164032]
... casado em 968 com ...
1.838.164.033 . Rosala van Lombardije van Ivrea, falecida em 1003, enterrada, Gent . [Nota 1838164033]
... tiveram :
... -(X2) :
casada com ...
...
Robert II Capet van (de Vrome) Frankrijk, Koning van Frankrijk , nascido em 972, Orleans, falecido em 1031, Meulan (com a idade de 59 anos)
...
filho
de Hugo Capet van Frankrijk 941-996 e
Adelheid van Karloman
...
1.838.164.034 . Frederik van Luxemburg.
... casado com ...
1.838.164.035 . Irmentrude van Gleiberg.
... tiveram :
1.838.164.036 . Hugo Capet van Frankrijk, nascido em 941, falecido em 996 (com a idade de 55 anos). [Nota 1838164036]
... casado com ...
1.838.164.037 . Adelheid van Karloman.
... tiveram :
1.838.164.080 . Guilaume III de (Tete d'Etoupe) Poitou, nascido em 915, Poitiers, falecido a 3 de Abril de 963, Sint Maixant L'Ecole (com a idade de 48 anos).
... casado em 935 com ...
1.838.164.081 . Adele de Normandie, nascida em 912, falecida em 964 (com a idade de 52 anos).
... tiveram :
3.676.307.496 . Reinier II va Henegouwen, Graaf van Henegouwen , nascido em 880, falecido entre 932 e 940. [Nota 3676307496]
... junto com ...
3.676.307.497 . ? ?.
... tiveram :
3.676.310.592 . Dirk II van Holland, Graaf van Holland , Graaf van West Friesland , nascido em 932, falecido a 6 de Maio de 988 (com a idade de 56 anos). [Nota 3676310592]
... casado com ...
3.676.310.593 . Hildegard van Vlaanderen, Gravin van Vlaanderin , nascida cerca 936, falecida entre 975 e 980, enterrada, Egmond onder één steen met graaf Dirk III .
... tiveram :
... -(X1) :
casada com ...
...
Raoul I van Cambrai
... tiveram :
3.676.310.594 . Siegrfried van Verdun, Graaf van Luxemburg.
... casado com ...
3.676.310.595 . Hadewich van Lotharingen.
... tiveram :
3.676.310.696 . Wieger I van Gelre, falecido em 905. [Nota 3676310696]
... casado com ...
3.676.310.697 . Margaretha van Hamaland.
... tiveram :
3.676.311.270 . Koenraad (de vreedzame) van Bourgondie, nascido em 922, falecido a 19 de Outubro de 993 (com a idade de 71 anos). [Fonte 3676311270]
... casado com ...
3.676.311.271 . Mathilda van Frankrijk, apelido Mathilda van Bourgondie, Prinses van West Franrkiij , nascida em 943, falecida a 26 de Janeiro de 981, Vienne (com a idade de 38 anos). [Fonte 3676311271]
... tiveram :
3.676.328.064 . Boudewijn III van Vlaanderen, Graaf van Vlaanderen , Graaf van Artoi , mede-graaf , nascido em 940, falecido a 1 de Janeiro de 962 (com a idade de 22 anos). [Fonte 3676328064]
... casado com ...
3.676.328.065 . Mathilde van Billung, Prinses van Saksen , falecida em 1008. [Fonte 3676328065]
... tiveram :
3.676.328.066 . Berrerngarius van Ivrea.
... casado com ...
3.676.328.067 . N N.
... tiveram :
3.676.328.072 . Hugo I van (de Grote) Frankrijk, Graaf van Il de France , nascido em 895, falecido em 966 (com a idade de 71 anos). [Fonte 3676328072]
... casado com ...
3.676.328.073 . Hedwig van Saxen, nascida em 922, falecida em 965 (com a idade de 43 anos). [Fonte 3676328073]
... tiveram :
7.352.614.992 . Lodewijk II Koning van (de Stamelaar) Frankrijk, Koning van Frankrijk , Graaf van Meaux , nascido a 1 de Novembro de 846, Compiègne, falecido entre a 10 de Abril de 879 e 916, Compiegne, Missus Dominicus.
... -(X1) :
casado a 1 de Março de 862 com ...
...
Armgardis van Bourgondië
...
... casado em 875 com ...
7.352.614.993 . Adelheid van Parijs, nascida em 853, Laon, falecida.
... tiveram :
7.352.621.184 . Dirk I van Holland.
... casado com ...
7.352.621.185 . Gerberga van Hamalant.
... tiveram :
7.352.621.186 . Arnulf I de Grote van Vlaanderen, Graaf van Vlaanderen , nascido em 885, falecido a 27 de Março de 965, enterrado, Gent (com a idade de 80 anos). [Nota 7352621186]
... casado com ...
7.352.621.187 . Aleidia van Vermandois, nascida em 910, falecida a 10 de Outubro de 958, Brugge, enterrada, Gent (com a idade de 48 anos). [Nota 7352621187]
... tiveram :
7.352.622.540 . Rudolph II van Bourgondie.
... casado com ...
7.352.622.541 . Berha van Schwaben.
... tiveram :
7.352.622.542 . Louis IV (d'Outre Mer)Koning van Frankrijk, Koning van WestFrankrijk (19 de Junho de 936), nascido em 920, falecido a 10 de Setembro de 954, Reims (com a idade de 34 anos).
... casado em 939 com ...
7.352.622.543 . Gerberga van Saksen, nascida em 913, Nordhausen, falecida.
... tiveram :
7.352.656.128 : {7.352.621.186}
7.352.656.129 : {7.352.621.187}
7.352.656.144 . Robert I Koning van Frankrijk, Koning van Frankrijk , nascido em 866, morto a 15 de Junho de 923, Slag bij Soissons (com a idade de 57 anos). [Nota 7352656144]
... casado com ...
7.352.656.145 . Beatrice de Vermandois, Koningin van Frankrijk , falecida em 931. [Fonte 7352656145]
... tiveram :
14.705.229.984 . Karel II (de Kale) Keizer en Koning van Karloman, Graaf van Maasgouw en Darnau , Koning van Westfrankrijk , Rooms Keizer (875), Koning van de Provence , Koning van Italie , nascido a 13 de Junho de 823, Frankfurt am Main, falecido a 6 de Outubro de 877, Avrieux (com a idade de 54 anos). [Nota 14705229984]
... -(X2) :
casado a 12 de Outubro de 869, Aix la Chapelle, com ...
...
Richildis van Metz
...
... casado a 13 de Dezembro de 842, Quierzy, com ...
14.705.229.985 . Irmingard van Orleans, Koningin van West Francië , nascida a 27 de Setembro de 830, Saint Denis, falecida a 6 de Outubro de 869 (com a idade de 39 anos). [Fonte 14705229985]
... tiveram :
14.705.242.372 . Boudewijn II (de Kale) van Vlaanderen, Graaf van Vlaanderen , Graaf van Boulogne , nascido em 863, falecido a 10 de Setembro de 918 (com a idade de 55 anos). [Nota 14705242372]
... casado com ...
14.705.242.373 . Aelfthryth van Wessex, Prinses van Wessex , Gravin van Vlaanderen , nascida em 872, falecida em 929 (com a idade de 57 anos). [Fonte 14705242373]
... tiveram :
14.705.245.084 . Karel III Koning van (de Onnozele) Frankrijk, Koning van WestFrankrijk (28 de Janeiro de 893), Hertog van Lotharingen , nascido a 17 de Setembro de 879, Péronne, falecido a 7 de Outubro de 929, Peronne (com a idade de 50 anos). [Fonte 14705245084]
... -(X1) :
casado em 907 com ...
...
Frederune ? [Fonte 14705245084x1]
...
... casado a 10 de Fevereiro de 917 com ...
14.705.245.085 . Eadgyfu van Engeland, nascida em 896, falecida.
... tiveram :
14.705.312.288 . Rupert IV van (Rober I le Forte) Frankrijk, nascido em 820, morto em 866, Slag bij Brissarthe (com a idade de 46 anos). [Nota 14705312288]
... casado com ...
14.705.312.289 . Adelaide de Tours.
... tiveram :
14.705.312.290 . Hubert I de Vermandois, Graaf van Senlis , nascido em 846, assassinado em 902 (com a idade de 56 anos).
... casado com ...
14.705.312.291 . Bertha de Morvois.
... tiveram :
29.410.459.968 . Lodewijk I de Vrome Keizer Karloman, Frankische Koning van Aquitaine , Romeins Keizer der Franken (814-834), Hertog van Beieren (814-829), nascido em Agosto 778, Chasseneuil bij Poiters (fr), falecido a 20 de Junho de 840, Ingelheim, Du deritsland, enterrado, Saint Arnould (com a idade de 61 anos). [Nota 29410459968]
... -(X1) :
casado em 794 com ...
...
Irmingard van Haspengouw, nascida em 757, Thionville, falecida a 3 de Outubro de 818 (com a idade de 61 anos)
...
filha de Ingramvan Haspengouw e
? ?
... tiveram :
... casado em Fevereiro 819, Aken, com ...
29.410.459.969 . Judith Welf von Altdorf, Prinses van Beieren , nascida em 800, falecida a 19 de Abril de 843, Tours, enterrada, Sient Martin Tours (com a idade de 43 anos). [Fonte 29410459969]
... tiveram :
29.410.459.970 . Lotharius I keizer Karloman, Romeins Keizer (Junho 817), Koning der Franken en Lombarden , nascido em 795, Auitanie, falecido a 29 de Setembro de 855, Adij te Prüm, enterrado em 855, Prüm (com a idade de 60 anos). [Nota 29410459970]
... casado a 15 de Novembro de 821, Diedenhofen, com ...
29.410.459.971 . Irmingard van Elzas, falecida a 20 de Março de 851. [Nota 29410459971]
... tiveram :
29.410.484.744 . Boudewijn I met de IJzeren arm van Vlaanderen, Graaf met Vlaanderen , nascido em 837, falecido a 2 de Janeiro de 879, Arras (fr) (com a idade de 42 anos). [Nota 29410484744]
... casado a 13 de Dezembro de 862, Auxerre, com ...
29.410.484.745 . Judith van West France Martel, Prinses van Francië , Queen of England , nascida em Outubro 844, falecida depois de 870. [Nota 29410484745]
... tiveram :
... -(X1) :
casada, Verberie, com ...
...
Aethelwulf 2nd King of England
...
... -(X2) :
casada em 858 com ...
...
Aethelbald Koning van Wessex
...
29.410.484.746 . Alfred I de Grote van Wessex, Koning van Engeland .
... casado com ...
29.410.484.747 . Elswitha van Gainsborough.
... tiveram :
29.410.490.168 : {7.352.614.992}
29.410.490.169 : {7.352.614.993}
29.410.624.576 . Rupert II Comte van Frankrijk, nascido em 808, falecido em 834 (com a idade de 26 anos).
... casado com ...
29.410.624.577 . Waltrada de Orleans.
... tiveram :
29.410.624.580 . Pepijn II de Martel, Graaf van Vermandois , Heer van St Quentin , Graaf van Senlis , nascido em 818, Senlis, falecido depois de 840.
... casado com ...
29.410.624.581 . Rothaide de Vermandois.
... tiveram :
58.820.919.936 . Karel I de Charlemagne Grote, Keizer van Roomse Rijk (Westen) (25 de Dezembro de 800-814), Koning van Lombardije (768-814), Koning van Franken (768-814), nascido a 2 de Abril de 742, Ingelheim, Duitsland, falecido a 28 de Janeiro de 841, Aken (GErmany), enterrado em 841, Aken, Cathedral (com a idade de 98 anos). [Nota 58820919936]
... -(X1) :
casado com ...
...
Himiltrude ?
... tiveram :
... -(X2) :
casado com ...
...
Desiderata van Lombardije, nascida em 755, Lombardije, falecida em 758 (com a idade de 3 anos)
...
... -(X4) :
casado depois de 783 com ...
...
Fastrade van Franconie, falecida em 794
... tiveram :
... -(X5) :
casado depois de 794 com ...
...
Luitgarde van Alemanië, falecida,
enterrada em 800
...
... -(X6) :
junto com ...
...
Sigrada ?
... tiveram :
... -(X7) :
junto com ...
...
Reginopycrha ?, nascida em 770, falecida
... tiveram :
... -(X8) :
junto com ...
...
Adelinde ?
... tiveram :
... -(X9) :
junto com ...
...
Madelgardis ?
... tiveram :
... casado com ...
58.820.919.937 . Hildegard van Vintzgouw, nascida em 758, falecida a 30 de Abril de 783, enterrada em Abril 183, Saint Arnould (com a idade de 25 anos). [Fonte 58820919937]
... tiveram :
58.820.919.940 : {29.410.459.968}
58.820.919.941 . Irmingard van Haspengouw, nascida em 757, Thionville, falecida a 3 de Outubro de 818 (com a idade de 61 anos).
... tiveram :
58.820.919.942 . Hugo van Tours, Graaf van de Elzas .
... casado com ...
... tiveram :
58.820.969.490 : {14.705.229.984}
58.820.969.491 : {14.705.229.985}
58.821.249.160 . Bernard Karloman Koning van Lombardije, Koning van Lombardijee (Italie), nascido em 797, falecido a 17 de Abril de 818, Saint Ambroise, Milaan (com a idade de 21 anos).
... casado com ...
58.821.249.161 . Kunigunda ?, falecida em 835.
... tiveram :
117.641.839.872 . Pepijn III (de Korte) 8ste van Koning van Franken, Major Domus , Koning 8st van Franken , 1ste Koning van de Fransen (van het 2e ras) , nascido em 715, falecido em 768 (com a idade de 53 anos).
... casado com ...
117.641.839.873 . Bertha II van Laon, nascida em 720, falecida em 783 (com a idade de 63 anos).
... tiveram :
117.641.839.874 . Gerold I van Vintzgouw, Graaf van Vintzgouw .
... casado com ...
117.641.839.875 . Imma der Alemannen.
... tiveram :
117.641.839.882 . Ingramvan Haspengouw.
... casado com ...
... tiveram :
117.642.498.320 . Pepijn Koning van Italie Karloman, Koning van Lombardijee (Italie), nascido em Abril 773, falecido a 8 de Julho de 810 (com a idade de 37 anos). [Nota 117642498320]
... casado com ...
... tiveram :
235.283.679.744 . Karel (de hamer) Martel, Hertog van Franken , Major Domus , nascido em 688, falecido a 22 de Outubro de 741, Quierzy (com a idade de 53 anos). [Nota 235283679744]
... casado com ...
235.283.679.745 . Rotrude van Trier Alemania, nascida em 690, falecida em 724 (com a idade de 34 anos).
... tiveram :
235.283.679.746 . Charibert Hardrad, nascido em 690, falecido em 747 (com a idade de 57 anos).
... casado com ...
235.283.679.747 . Bertrada van Laon, nascida em 695, falecida em 737 (com a idade de 42 anos).
... tiveram :
235.284.996.640 : {58.820.919.936}
235.284.996.641 : {58.820.919.937}
470.567.359.488 . Pepijn II (de vette) van Herstal, Major Domus , Hertog van Neistria en Austrasia , nascido em 635, falecido em 714 (com a idade de 79 anos).
... casado com ...
470.567.359.489 . Plectrudis van Landen, nascida em 613, falecida em 694 (com a idade de 81 anos).
... tiveram :
941.134.718.976 . Ansegisel d' Austrasie, Major Domus van Austrasie , HErtog van Angesia , nascido em 602, falecido em 662 (com a idade de 60 anos).
... casado com ...
941.134.718.977 . Sint Begga, nascida em 620, falecida a 27 de Dezembro de 693, Andeene (com a idade de 73 anos).
... tiveram :
1.882.269.437.952 . Arnold des (Sanit Arnulf) Frans Ripuaires, apelido Sint Arnold van Heristal, Bisschop van Metz , nascido em 582, falecido em 641 (com a idade de 59 anos).
... casado com ...
1.882.269.437.953 . Doda van Metz, nascida em 583, falecida em 612 (com a idade de 29 anos).
... tiveram :
1.882.269.437.954 . Arnoldus van de Schelde, Bisschop van Metz , Margrave van Schelde , MArgraven de Moselle , falecido em 601.
... casado com ...
1.882.269.437.955 . Doda van Savoy, nascida em 562, falecida em 611 (com a idade de 49 anos).
... tiveram :
3.764.538.875.908 . Ansbertus Ferreolus van de Schelde.
... casado com ...
3.764.538.875.909 . Dode des Francs Ripuaires.
... tiveram :
7.529.077.751.816 . Tonantius (Vis Clsisimus) Ferreolus, nascido em 462, falecido em 525 (com a idade de 63 anos).
... casado com ...
7.529.077.751.817 . ? Clodoreius.
... tiveram :
15.058.155.503.632 . Tonantius I Ferreolus.
... casado com ...
15.058.155.503.633 . Papinilla van Rome, falecida em 463.
... tiveram :
30.116.311.007.266 . MArcus Maecilius (Eparchius) Aviatus, Keizer van Rome .
... casado com ...
... tiveram :
60.232.622.014.532 . Julius Agricola, Prefect van Gallie .
... casado com ...
60.232.622.014.533 . Magna Major Decima Rustique.
... tiveram :
120.465.244.029.066 . Constantius III Keizer van de West, Keizer van Romeins rijk .
... casado com ...
120.465.244.029.067 . Ivoire verch Lancelot, nascida em 375, falecida.
... tiveram :
240.930.488.058.132 . Flavius Julies Constantius II Constantinus, Keizer van Romeins rijk , falecido em 361.
... casado com ...
240.930.488.058.133 . ? Eusebia.
... tiveram :
481.860.976.116.264 . Constantijn I de Grote keizer van het Romeinse rijk van Rome, apelido Flavius Valerius Aurelius Constantinus, Keizer van her Romeinse Rijk , nascido a 27 de Fevereiro de 272, Naissus, falecido a 22 de Maio de 337, Ancyrona (com a idade de 65 anos). [Nota 481860976116264]
... casado com ...
481.860.976.116.265 . Flavia Maxima Fausta, nascida em 326, falecida.
... tiveram :
963.721.952.232.528 . Gaius Flavius Valerius (Chlorus) Constantinus, apelido Gaius Flavius Valerius Constantius, Keizer van het Romeinse Rijk , nascido a 31 de Março de 242, Dardania (Servie), falecido a 25 de Julho de 306, Eboracum, Brittania (York) (com a idade de 64 anos).
... casado com ...
963.721.952.232.529 . Flavia Julia Helena van Constantinopel, nascida em 248, falecida em 329 (com a idade de 81 anos). [Nota 963721952232529]
... tiveram :
1.927.443.904.465.056 . Eutropius van Dardania, nascido em 220, falecido.
... casado com ...
1.927.443.904.465.057 . Clasudia ?.
... tiveram :
3.854.887.808.930.112 . Titus Flavius.
... casado com ...
... tiveram :
7.709.775.617.860.224 . Publius Flavius Sabinus.
... casado com ...
... tiveram :
15.419.551.235.720.448 . Titus Flavius Sabinus.
... casado com ...
... tiveram :
Stamvader Jan zie je hier met zijn 8 dochters en drie zoons, Jan, Wouter ( de zeekat) en groof Klaas Bos de vader van mijn vader. (Renger Bos)
Rutger, schipper op de BU34, redde op 29 dec 1900samen met zijn broer Jacob 10 personen van een zinkend schip op ze Zuiderzee en werd beloond met een medaille van Koningin Wilhelmina
Bun Historieal 2007/897/89
Bron Arian van Diermen
Gezin woonde in Naarden
Voorzanger in de Noorderkerk
Eigenaar van de BU 93 en de BU 15 die later naar zijn zonen Wouter en Steven overging.
Genoteerd in vwbjd1 922 geboren Nijkerk, onduidelijk is vanwaar zij de naam Koelewijn heeft gekregen of aangenomen. Er is geen verband met een Koelewijn uit Nijkerk of BunSchoten
Raad, Schepen, Burgemeester
Genoteerd in vwbjd1 922 geboren Nijkerk, onduidelijk is vanwaar zij de naam Koelewijn heeft gekregen of aangenomen. Er is geen verband met een Koelewijn uit Nijkerk of BunSchoten
Joost nam het tijdens de Franse bezetting op voor Oranje en moest 49 geselslagen ondergaan en verbeurtverklaring van zijn Schuit. Hij weigerde zelfs na de gesel te stoppen met het roepen van "Oranje boven" (Bunschoter Canon) Zie ook BH 1995/108-109
Ongehuwde moeder
Van Scherpenzeel of de Groep onder Renswoude
BH 2022/30
Soldaat in Franse dienst waar men geen administratie voerde voor gesneuvelde of vermiste manschappen Frans is ook dus "vermist"
Frans was als loteling in het 123e regiment d'Infanterie de ligne van leger van Napoleon opgenomen en sneuvelde tijdens de Russische veldtocht
Antonie was in 1808 Herbergier in Bunschoten (BH 1995/10 en BH 2004/194)
In de herberg bevond zich de gerechtskamer waar Koning Lodewijk Napoleon op 15 Augustus waarschijnlijk kort verpoosde tijdens een doorreis.
Anthonie vertrok in 1827 naar Amsterdam
Genoteerd in vwbjd1 922 geboren Nijkerk, onduidelijk is vanwaar zij de naam Koelewijn heeft gekregen of aangenomen. Er is geen verband met een Koelewijn uit Nijkerk of BunSchoten
Hij werd op 0-1-1718 als mennist gedoopt als jongeman van 20 jaar
Heemraad Bikkerspolder
Ongehuwde moeder
Schepen, ouderling
Raad, Schepen, Burgemeester
Van Scherpenzeel of de Groep onder Renswoude
Van Scherpenzeel of de Groep onder Renswoude
BH 2022/30
BH 2022/30
2053 Schepen, ouderling
kinderloos
2075
Pieter en Teuntje waren mennisten, doopsgezinden
Hij werd op 0-1-1718 als mennist gedoopt als jongeman van 20 jaar
Ala mennist gedoopt in de 20 jr
Als mennist gedoopt in de 20 jr
MArretje stierf in het kraambed
ouderling
Schepen, ouderling
Wouter en Geertje waren mennisten, doopsgezinden
2053 Schepen, ouderling
kinderloos
Afkomstig van Nijkerk vestig hij zich in 1698 als Timmerman te Bunschoten
De kinderen kregen de familienaam van de moeder
2053 Schepen, ouderling
Schepen, ouderling
Schepen, ouderling
De kinderen van Philips Hanneman betalen in 1685 geen zout-, zeep-, heere- en redemptiegeld te Noordw
Pieter en Teuntje waren mennisten, doopsgezinden
nog vermeld in 1696
opm: wonend aan de Laak, waarschijnlijk dus Neckevelt
MArretje stierf in het kraambed
De kinderen kregen de naam Jonker.
Wouter en Geertje waren mennisten, doopsgezinden
Afkomstig van Nijkerk vestig hij zich in 1698 als Timmerman te Bunschoten
Schepen
Afkomstig van Nijkerk vestig hij zich in 1698 als Timmerman te Bunschoten
Katholiek dopen en trouwen is in de omgeving van Noordwijk nooit geschied (welwillende mededel. gem . archivaris Leiden); mogelijk heeft een rondreizende kapelaan gedoopt en getrouwd in die omgeving en zijn zijn aantekeningen verdwenen; Philip en Eva zijn niet r.k. gehuwd te Den Haag of Leiden; wel laten zij te Leiden r.k. dopen 13-2-1662 Cornelia, dg. Achien Jans i.p.v. Jacob Jans van Sonnevelt en Anna van Loo(n) i.p.v. Grietje Corssen; Philip wordt samen met zijn broer Jan en beide zusters Anna en Pieternella als meerderj. verm. na het 2e huwel. van zijn vader. (N.A. arch. Noordwijk, 28-10-1657), hij wordt wederom te Noordw. verm., wonend te Rijnsburg als hij het huis van zijn vader, schout van Oude Tonge, aan de Voorstr. verkoopt aan Bartholomeeus van der Can , chirurgijn (R.A. Noordwijk, inv.nr. 179, 15-5-1669) en nogmaals als erfgen. van Willem Philips van Loo
Van Eva Jans (van Sonnevelt?) is praktisch niets bekend; zij komt voor in het R.A. Rijnsburg, inv. nr. 21, fol. 11 en is dan 41 jaar oud; omdat de akte qua inhoud opvallend is laat ik haar hier integraal volgen: Eva probeert een ruzie te sussen tussen de de chirurgijn Philips van Loon, neef van haar echtgenoot -nogal rumoerig en opstandig, kennelijk dronken- en de herbergier van de "Vergulde Valck" te Rijnsburg, Dirck Pieters van Brouckhuisen: "Wij ondergesch(revenen) Eva Janss. ende Dirck Pietersz. van Brouckhuijsen verclaren mits desen onder onse handt en(de) signerende hoe dat op den 7 en Feb(ruari) 1673 des avonts ontrent seven ofte achte uijren ten huijse van mijn Dirck Pietersz. voorn(oemt) uijt der name van eenen Mr. Philis van Loon is gecoomen een jonge eijschende bier voorden voorn(oemde) mr. Philips van Loon, 't welck Dirck Pietersz. heeft geweijgert te geven ten waere mr. Philips gelt daer bij stierde. Ende dat daerop vervolgens van wegen den voorn(oemde) Philips van Loon een meijt sijnde de dienstmeijt van Philips Hanneman is gecomen aende huijsinge van Dirck Pietersz. voorsz(eijt) omme bier voor den voorn(oemde) Philips van Loon te haelen, 't welck Dirck Pietersz. als vooren heeft geweijgert te geven seggende hij moeste gelt hebben dat daerop den voorn(oemde) Philips van Loon met een groote moetwille is coomen in vallen inde huijsinge van Dirck Pietersz. voorsz(eijt) vloeckende ende swerende met sijn gebloote rapier inde handt tegen den voorn(oemde) Dirck Pietersz.: in specte dese woorden ghij dicken duijvel ghij sult mijn bier geven off ick sal u doorsteecken - 't welck Dirck Pietersz. dester weijgerende, soo heeft hij van Loon een ducaton uijt sijn sack gehaelt ende aen Dirck Pietersz. behandicht doch deselve datelijck wederom geeijscht vloeckende ende tierende soodanich dat sij Eva Jans de ducaton van Dirck Pietersz. weder crijgende deselve om verder moeijte ende swaricheijt voor te coomen aen Mr. Philips van Loon wederom gaff, die daerop vier stuijvers heeft gegeven om bier te hebben Vloeckende ende swerende bij lijff ende ziele hij soude Dirck Pietersz. waer hij hem vonden soodanich doorsteecken dat hem de darmen uijt den buijck soude hangen. Ende is alsoo slaende ende sweerende in het huijsraet van Dirck Pietersz. ten huijsen uijtgegaen. Alle twelck voorsz(eijt) wij ondergesch(revenen) verclaeren... enz." Op 8-3-1673 werd de verklaring herhaald voor de welgebooren mannen van Rijnsburg in opdracht van de schout.
De kinderen van Philips Hanneman betalen in 1685 geen zout-, zeep-, heere- en redemptiegeld te Noordw
nog vermeld in 1696
opm: wonend aan de Laak, waarschijnlijk dus Neckevelt
Jan was menniste, doopsgezinden
544 lidm 1662
Schepen
Cornelis Hanneman en Catharina Stochius echtelieden wonende Noordwijk schuldig aan de erfgenamen van Pieter Willemszn. Voorstadt 64 KG per jr. met hypotheek op een derde gedeelte van een woning genaamd "de Pot" groot in zijn geheel 24 morgen, gemeen met haar erfgenamen, belend ZO Beatrix van der Mij, ZW dezelfde en jonge Pieter Jacobszn. cs., NW de Buurweg en NO de erfgenamen van Willem Eeuwoutszn., Dammas Janszn. Verdel en Symon Janszn. Fits, afgelost 5-5-1664. (R.A. Noordwijkerhout, inv.nr. 482, 7-5-1664);
zijn optreden als schout van Oude-Tonge kan gemakkelijk verklaard worden als men de fam.geschiedenis nader bestudeert; "Philips Hanneman wonende Rijnsburg als speciale procuratie hebbende van Cornelis Hanneman schout van Oude-Tonge zijn vader verkoopt Bartholomeeus van der Can chirurgijn een huis en erf gelegen aan de Voorstraat te Noordwijk enz." (R.A. Noordwijk, inv.nr 179, 15-5-1669); bij zijn 2e huwel. te Leiden wordt hij verm. als wednr. van Cornelia van Loon, wo. Noortwijck en zij als wo. Bredestraet; getuige bruidegom Pieter Hanneman, broer (geh. Den Haag 1-10-1623 met Judick van der Bije, dr. van Willeboorts Willeboorts en Anna Osiers), te 's Gravenhage, getuige bruid Clasina Stroochius, zuster, Bredestraet; zie ook het proefschrift van Onno ter Kuile "Adriaen Hanneman 1604-1671, een Haags portretschilder", Alphen aan den Rijn
Katholiek dopen en trouwen is in de omgeving van Noordwijk nooit geschied (welwillende mededel. gem . archivaris Leiden); mogelijk heeft een rondreizende kapelaan gedoopt en getrouwd in die omgeving en zijn zijn aantekeningen verdwenen; Philip en Eva zijn niet r.k. gehuwd te Den Haag of Leiden; wel laten zij te Leiden r.k. dopen 13-2-1662 Cornelia, dg. Achien Jans i.p.v. Jacob Jans van Sonnevelt en Anna van Loo(n) i.p.v. Grietje Corssen; Philip wordt samen met zijn broer Jan en beide zusters Anna en Pieternella als meerderj. verm. na het 2e huwel. van zijn vader. (N.A. arch. Noordwijk, 28-10-1657), hij wordt wederom te Noordw. verm., wonend te Rijnsburg als hij het huis van zijn vader, schout van Oude Tonge, aan de Voorstr. verkoopt aan Bartholomeeus van der Can , chirurgijn (R.A. Noordwijk, inv.nr. 179, 15-5-1669) en nogmaals als erfgen. van Willem Philips van Loo
Van Eva Jans (van Sonnevelt?) is praktisch niets bekend; zij komt voor in het R.A. Rijnsburg, inv. nr. 21, fol. 11 en is dan 41 jaar oud; omdat de akte qua inhoud opvallend is laat ik haar hier integraal volgen: Eva probeert een ruzie te sussen tussen de de chirurgijn Philips van Loon, neef van haar echtgenoot -nogal rumoerig en opstandig, kennelijk dronken- en de herbergier van de "Vergulde Valck" te Rijnsburg, Dirck Pieters van Brouckhuisen: "Wij ondergesch(revenen) Eva Janss. ende Dirck Pietersz. van Brouckhuijsen verclaren mits desen onder onse handt en(de) signerende hoe dat op den 7 en Feb(ruari) 1673 des avonts ontrent seven ofte achte uijren ten huijse van mijn Dirck Pietersz. voorn(oemt) uijt der name van eenen Mr. Philis van Loon is gecoomen een jonge eijschende bier voorden voorn(oemde) mr. Philips van Loon, 't welck Dirck Pietersz. heeft geweijgert te geven ten waere mr. Philips gelt daer bij stierde. Ende dat daerop vervolgens van wegen den voorn(oemde) Philips van Loon een meijt sijnde de dienstmeijt van Philips Hanneman is gecomen aende huijsinge van Dirck Pietersz. voorsz(eijt) omme bier voor den voorn(oemde) Philips van Loon te haelen, 't welck Dirck Pietersz. als vooren heeft geweijgert te geven seggende hij moeste gelt hebben dat daerop den voorn(oemde) Philips van Loon met een groote moetwille is coomen in vallen inde huijsinge van Dirck Pietersz. voorsz(eijt) vloeckende ende swerende met sijn gebloote rapier inde handt tegen den voorn(oemde) Dirck Pietersz.: in specte dese woorden ghij dicken duijvel ghij sult mijn bier geven off ick sal u doorsteecken - 't welck Dirck Pietersz. dester weijgerende, soo heeft hij van Loon een ducaton uijt sijn sack gehaelt ende aen Dirck Pietersz. behandicht doch deselve datelijck wederom geeijscht vloeckende ende tierende soodanich dat sij Eva Jans de ducaton van Dirck Pietersz. weder crijgende deselve om verder moeijte ende swaricheijt voor te coomen aen Mr. Philips van Loon wederom gaff, die daerop vier stuijvers heeft gegeven om bier te hebben Vloeckende ende swerende bij lijff ende ziele hij soude Dirck Pietersz. waer hij hem vonden soodanich doorsteecken dat hem de darmen uijt den buijck soude hangen. Ende is alsoo slaende ende sweerende in het huijsraet van Dirck Pietersz. ten huijsen uijtgegaen. Alle twelck voorsz(eijt) wij ondergesch(revenen) verclaeren... enz." Op 8-3-1673 werd de verklaring herhaald voor de welgebooren mannen van Rijnsburg in opdracht van de schout.
544 lidm 1662
Cornelis Hanneman en Catharina Stochius echtelieden wonende Noordwijk schuldig aan de erfgenamen van Pieter Willemszn. Voorstadt 64 KG per jr. met hypotheek op een derde gedeelte van een woning genaamd "de Pot" groot in zijn geheel 24 morgen, gemeen met haar erfgenamen, belend ZO Beatrix van der Mij, ZW dezelfde en jonge Pieter Jacobszn. cs., NW de Buurweg en NO de erfgenamen van Willem Eeuwoutszn., Dammas Janszn. Verdel en Symon Janszn. Fits, afgelost 5-5-1664. (R.A. Noordwijkerhout, inv.nr. 482, 7-5-1664);
zijn optreden als schout van Oude-Tonge kan gemakkelijk verklaard worden als men de fam.geschiedenis nader bestudeert; "Philips Hanneman wonende Rijnsburg als speciale procuratie hebbende van Cornelis Hanneman schout van Oude-Tonge zijn vader verkoopt Bartholomeeus van der Can chirurgijn een huis en erf gelegen aan de Voorstraat te Noordwijk enz." (R.A. Noordwijk, inv.nr 179, 15-5-1669); bij zijn 2e huwel. te Leiden wordt hij verm. als wednr. van Cornelia van Loon, wo. Noortwijck en zij als wo. Bredestraet; getuige bruidegom Pieter Hanneman, broer (geh. Den Haag 1-10-1623 met Judick van der Bije, dr. van Willeboorts Willeboorts en Anna Osiers), te 's Gravenhage, getuige bruid Clasina Stroochius, zuster, Bredestraet; zie ook het proefschrift van Onno ter Kuile "Adriaen Hanneman 1604-1671, een Haags portretschilder", Alphen aan den Rijn
ambachtsheer van 's Gravenambacht (een klein gebied nabij Charlois, Katendrecht, Pernis), ambachtsheer van de Kethel en de helft van het Spadeland (een klein gebied nabij Schiedam) etc. (15-7-1567), op dezelfde datum leenman van het leen van zijn vader te 's-Gravenhage, leenman van het leen van zijn moeder in Strijen (1567-1570), eigenaar van een "schrootambacht met de zoutmate" binnen Dordrecht
klerk in de Rekenkamer (1532-1541), auditeur in de Rekenkamer (13-8-1541/13-8-1544), rekenmr. (13-8-1544/27-11-1553), ontvanger van de espargne (1534-1549), ontvanger van de omslagen van de Staten van Holland (1539-1544), beleend met een korentiende in Poeldijk, (5-5-1536) (O.V. 1983, pag. 568), beleend met een hofstede te 's-Gravenhage (31-7-1537)(O.V. 1985, pag. 8 en Jacob de Riemer "Beschrijving van 's-Graven-hage", dl. 2, pag. 741, 1730), beleend met met 20 m. land in Hoencoop (12-5-1543)(O.V. 1982, pag. 596), ambachtsheer van Ketel en half Spaland zoals zijn vader (3-10-1550), ambachtsheer van de Lijnd, heer van 's-Gravenambacht, hij was geh. met Janna Jan Franckenzoondr., leenvrouwe in Strijen in de "gerechte van Swaluwe buijtendijckx" (verm. 1535-1567), dr. van Jan Francken, burgemr. van Dordrecht, Heijman had een zn. bij een onbekende vrouw, hij , overl. Den Haag 14 mrt. 1560, begr. Hofkapel (50 jr.)
uit een buitenechtel. relatie een natuurlijke zoon Jan bij een onbekende vrouw; na Heijmans's dood ontvangt Janna Jans het leen te 's-Gravenhage en de hofstede met het huis waar zij in woont (11-3-1561): Jacob de Woest Jansz. voor Johanna Jansd., die in het huis woont, bij dode van Heineman van de Ketel, haar man, LRK 129 c.Nd.Holland fol. 21, 15-7-1567); op 14-8-1545 krijgt Janna het recht van opvolging in het leen te Hoencoop omdat het leen tijdens haar huwelijk met Heyman van de Ketel is gekocht; dit wordt betwist, maar op 22-5-1560 ontvangt hun zoon Sebastiaen het leen bij dode van zijn vader behoudens de lijftocht van zijn moeder jonkvrouwe Janna Jansdochter (O.V. 1982, pag. 597); Heineman had meerdere beleningen, o.a. te 's Gravenambacht met de aanwas voor het Cortambacht met de kijfzaten enz. (O.V. 1982, pag. 53), beleend met een viertel land in Snelrewaard (25-5-1543); zie ook O.V. 1979, pag. 206 waar hij op 22-9-1552 wordt beleend met 5 lijn 15 roeden te Biervliet en o.a. O.V. 1972, pag. 113;; Nederl. Familienamen Databank: "De Ketel, naam van een polder bij Moerdijk, in 1561: Jan Vrancken landt gehieten den Ketel; na het overlijden van Jan Vrancken in 1535 kwam het leengoed in bezit van zijn dochter Janna Jansdr die gehuwd was met Heijman van de Ketel; vervolgens van hun zoon Jan Heijmansz van de Ketel (1567); de (familie)naam is ontleend aan het familiebezit De Ketel, ambachtsheerlijkheid te Schiedam; het ambachtje Spaland, gelegen tussen Kethel en Vlaardingen, bestond uit een reeks stukken land, die niet alle aaneengelegen waren; ertussen liggen percelen die tot het ambacht Vlaardingen behoorden, sommige van deze behoren zelfs deels tot het ene ambacht, deels tot het andere; reeds in de veertiende eeuw heeft het niet een, maar twee ambachtsheren, welke toestand ook in 1562 nog zo is; daardoor pachtte de schout zijn ambt van beide ambachtsheren voor de helft; zie verder N.L. 1959, kol. 206 waar Meijman wordt verm. als voogd van het weeskind van Sebastiaen van der Nath (Hof van Holl., Sent. nr. 9, inv.nr. 511, 21-4-1539)
ambachtsheer van 's Gravenambacht (een klein gebied nabij Charlois, Katendrecht, Pernis), ambachtsheer van de Kethel en de helft van het Spadeland (een klein gebied nabij Schiedam) etc. (15-7-1567), op dezelfde datum leenman van het leen van zijn vader te 's-Gravenhage, leenman van het leen van zijn moeder in Strijen (1567-1570), eigenaar van een "schrootambacht met de zoutmate" binnen Dordrecht
bast. mr. Vincent Cornelis (van van MIEROP (Myerop)) (ook CUIJK van MYEROP), geb. 1469, ridder, bijgenaamd "den grooten Vyncent", in 1509 "een man van groot aensien" genoemd, een der rijkste ingezetenen der Nederlanden en wellicht de invloedrijkste Hollandse ambtenaar uit de eerste helft van de zestiende eeuw, vermaard rekenmeester der Nederlanden in de Habsburgse tijd, ondertekende regelmatig met XXC (vingtcent) Cornelisz. gevolgd door vele krullen (een erudiet grapje waaruit blijkt dat hij aardig opde hoogte was met het Frans), genealoog, klerk (1498-vóór 1499) van Thomas Beukelaar (Serge ter Braake, die ik hieronder uitgebreid zal citeren geeft op pag. 368-369 van zijn proefschrift als ambten van zijn leermr. aan, volgorde willekeurig,: heer van Albl.dam, Ottoland en de parochie 's-Heeraartsberg, rentmr. van de exploten, rentmr. van de beden, ontvanger van de omslagen op de schildtalen, kastelein van Geertruidenberg, baljuw, schout en dijkgraaf van Strijen, dijkgraaf van de Alblasserwaard, schepen en burgemr. van Dordr., schout van Dordr., tresorier van Dordr., tollenaar van Geervliet, rentmr.-generaal van Zuid-Holland, rekenmr. in de Rekenkamer, raadsheer); aan Vincent werd in 1504 het eerst vrijkomende ambt van rekenmr. beloofd, hij werd klerk in de Rekenkamer (1504-1505), auditeur (31-12-1505/20-1-1509), rekenmr. (20-1-1509/29-8-1541), een van de commissarissen voor de "informacie" van 1514, nam in 1516 het initiatief tot de eerste gedrukte editie van het "Tractatus de cura rei publica" van Filips van Leiden, bewaarder van de charters en registers (2-9-1518/14-6-1550), te Brussel gecommitteerde in de Raad van Financien (1531-1546), thessaurier-generaal in de Raad van Financien (1546-1550); heer van Cabau, Spierinckhoeck, Dortsmonde en Ruijven, verzamelde tussen 1514 en 1529 maar liefst dertien collatierechten binnen de stad Leiden (8 in de St.-Pancraskerk en 5 in de St.-Pieterskerk) waardoor hij veel invloed kreeg op kerkelijke benoemingen; had daarbuiten vicarieen in de kerken van Geervliet, Voorburg en Voorschoten en de curiteitsplaats te Ketel; heer van Kethel en half Spaland enz. (19-4-1526), overdracht 12-8-1526, maar ontving reeds sinds 2-5-1524 een rente van 10 gouden Philpsguldens uit dit leen van Anthonis van Zuylen van Nyevelt uit Delft (O.V. 1970,pag. 247, idem 1978, pag. 221-223). Zijn belangrijkste bezitingen hierboven; een deel van zijn beleningen in chronologische volgorde hieronder: (3-2-1514, verkoop 6-12-1519) met een huis en erf met de hele watergang en met de hele rijweg van het grote huis van Michiel Gherijtsz. te Leiden (O.V. 1978, pag. 532), (4-2-1514) met 5 m. land aan den Groenendijk in Hazerswoude, strekkend van de Rijn tot Burmade (O.V. 1987, pag. 522), (7-3-1514) met de droge dijk, die aan het land van Putten, aan de polder van Geervliet en de polder van Biervliet met Hoenderhoek binnenbedijkt is, beleent vervolgens oudste dr. Marycgen of Margriet geh. met Vincent Dammasz. alias van den Droogendijck, (zijn ambten, Ter Braake, pag. 378, volgorde willekeurig: klerk in de Rekenkamer, auditeur, rekenmr., substituut en bewaarder van de charters en registers, secr. van Karel V, klerk van Jehan Lettin, klerk van de eerste secr. en audiencier van Philips Haneton, lid van het Sacramentsglde te Den Haag) op 10-9-1518 (leeneed 21-9-1518) met hetzelfde leen (O.V. 1979, pag. 204), Vincent werd verder beleend (31-12-1515 en 2-1-1518) met 9 m. in Rijswijk (O.V. 1982, pag. 560), (8-3-1521) met 35 gem. in Stomper, een Arkels leen waarbij hij grond ruilde in Koudekerk, Zoeterwoude, Valkenburg en Katwijk (O.V. 1979, pag. 212), (29-1-1523) met de vogelarij, veren en uitgorzen van West-Barendrecht (O.V. 1985, pag. 181), (29-1-1524 en 4-6-1538) met een deel van de ambachtsheerlijkheid met gevolgen van de nieuwe aanwassen, gorzen, slijken en rietbroeken bij Strijen, strekkend van de Westmaas tot het diep van Strienemonde langs de Group westwaarts tot Kromstrijen, zuidwaarts tot Wijkeveen, oostwaarts tot het nieuwland van Essche (O.V. 1979, pag. 59), (31-12-1528 en 12-5-1531) met het huis, de hofstad van Spierincxhouck, de grachten, de singel, de boomgaard (O.V. 1978, pag. 222), (30-8-1530) met het dorp Cabau (O.V. 1985, pag. 500), (31-5-1531) met 3 m. land buiten de zeedijk tussen Schiedamme en de Polre in 18 m. (O.V. 1978, pag. 221), (17-8-1537) met Ruiven (O.V. 1983, pag. 147), (5-10-1547) met de helft van een korentiende te Wateringen, genaamd de Honaard (O.V. 1983, pag. 557), (23-8-1549) met grote delen van de visserij te Dortsmonde (O.V. 1978, pag. 9) en kort na zijn dood (7-4-1551) werd dr. Cornelia nog namens haar vader beleend met een visserij, strekkend van Dordsmonde in de Dubbel tot die Wale, naast Dubbeldam, de Mijl en Puttershoek enerzijds en Zwijndrecht anderzijds, en tot Barendrecht; hij was bezitter van vele tienden in Zeeland die hij had gekocht van de vorst (ter Braake, pag. 120) en naast zijn ambachten, gegoed te Barendrecht, Brussel, Charlois, Delft, Den, Haag, Dordrecht, grens Gelderland en Utrecht, Leiden, op de Lek, Numansdorp, Ooltgensplaat, het Oude Land van Putten, Piershil, Pijnacker, Rijswijk, Schiedam, Spijkenisse, Stad a/h/ Haringvliet, Strijen en Wateringen (zie A.J. van der Aa "Aardrijkskundig Woordenboek der Nederlanden" en G.D.J Schotel "Nieuw Bibliographisch Woordenboek der Nederlanden"); octrooi van keizer Karel V om over zijn goederen te beschikken (1524 en 7-5-1538); was mogel. stichter van het huis "De heer van Cabauw" in een steeg aan de zuidzijde van het Voorhout in Den Haag, in 1570 aangemerkt als nr. 63 en in 1595 uit de nalatenschap van Jacob van Mierop verkocht aan Francois van Aerssen, ridder, heer van Sommelsdijk (Jacob de Riemer, "Beschrijving van 's-Gravenhage", drukkerij Reinier Boitet te Delft, 1730, pag. 744), Vincent was verder eigenaar van het huis Nieuwburch te Rijswijk, het huis Spierinckhoeck bij Schiedam (zie boven) en een huis te Brussel, tijdelijk eigenaar van het huis Leijenburg, een Arkels leen, aan hem door Joost van Swieten overgedragen op 9-5-1522, kwijtschelding van dit leen op 13-12-1528 t.b.v. Geryt van Arckel; schreef in 1539 een "Oud Register van Landen en Renten" (Nav. 3, pag. 99), een der bedijkers van Numansdorp (1548); test. met Maria te Brussel op 17-7-1549 (G.A. Amsterdam, fam. arch. Moens, inv.nr. 224) waarin hij de wens uitspreekt te worden begr. in de Kloosterkerk te Den Haag indien de grafkelder in het St.-Jeronimusconvent te Delft nog niet gereed was of anders in Brabant; mr. Vincent en zijn vrouw zijn te vinden op schilderijen in het Gem. Museum van Den Haag; hij werd geportretteerd 10 jaar na zijn overl. met het wapen Cuijk van Mierop (het enigszins houterige schilderij is waarsch. een copie); zijn zerk werd afgebeeld in "Le grand Theatre sacre du Duche de Brabant", dl. 1, tweede stuk t.o. pag. 271, daar alleen verm. als heer van Cabau , begr. Brussel (Augustijnenenkerk. met wapen) 14 jun. 1550 (81 jr.), tr. ca. 1495.
Onwettige dichter van de kapellaan van de hofkapel later werd ze de Granvelle van den Haag genoemd
(e e a volgens Bunschoter Canon)
was aartsdiaken en domproost, hoofd van het domkapittel van de Utrechtse Domkerk. Ook was hij deken van het kapittel van Oudmunster te Utrecht.
an Mierop was een zoon van de thesaurier-generaal van Holland, Vincent Cornelisz. en Maria Ruysch. Hij schreef zich in 1522 in als minderjarige bij de Universiteit Leuven, waaruit blijkt dat hij toen nog geen veertien jaar was (de leeftijd waarop een jongen zich daar mocht inschrijven als meerderjarige). In 1528 werd hij deken van de kanunniken van de Haagse Hofkapel. Hij trad daarmee in de voetsporen van zijn grootvader Jacob Ruysch. In 1533 studeerde hij rechten in Padua, waar hij promoveerde tot doctor in de rechten. Weer trad hij daarmee in de voetsporen van zijn grootvader. Van 1534 tot 1537 was hij tevens onbezoldigd raadsheer in het Hof van Holland. In 1541 schonk hij het "Maaghdeglas" aan de Grote Kerk van Den Haag. In 1545 werd van Mierop benoemd tot domproost in Utrecht. Vanaf 1 juni 1547 was hij tevens raadsheer in de Geheime Raad, een adviescollege van de landsheer, ten tijde van zijn benoeming was dat keizer Karel V. In 1556 schonk hij één van de gebrandschilderde glazen in de Grote of Sint-Janskerk in Gouda, een afbeelding van Jezus die preekt bij de Jordaan. Hij werd als schenker van dit glas door de glazenier Dirk Crabeth afgebeeld. Achter hem staat zijn patroon, de heilige Vincentius. In het Centraal Museum te Utrecht bevindt zich een penning uit 1558 waarop hij staat afgebeeld. In 1562 kocht hij de ridderhofstad Huis te Vliet te Lopik.
klerk in de Rekenkamer (1532-1541), auditeur in de Rekenkamer (13-8-1541/13-8-1544), rekenmr. (13-8-1544/27-11-1553), ontvanger van de espargne (1534-1549), ontvanger van de omslagen van de Staten van Holland (1539-1544), beleend met een korentiende in Poeldijk, (5-5-1536) (O.V. 1983, pag. 568), beleend met een hofstede te 's-Gravenhage (31-7-1537)(O.V. 1985, pag. 8 en Jacob de Riemer "Beschrijving van 's-Graven-hage", dl. 2, pag. 741, 1730), beleend met met 20 m. land in Hoencoop (12-5-1543)(O.V. 1982, pag. 596), ambachtsheer van Ketel en half Spaland zoals zijn vader (3-10-1550), ambachtsheer van de Lijnd, heer van 's-Gravenambacht, hij was geh. met Janna Jan Franckenzoondr., leenvrouwe in Strijen in de "gerechte van Swaluwe buijtendijckx" (verm. 1535-1567), dr. van Jan Francken, burgemr. van Dordrecht, Heijman had een zn. bij een onbekende vrouw, hij , overl. Den Haag 14 mrt. 1560, begr. Hofkapel (50 jr.)
klerk in de Rekenkamer (1532-1541), auditeur in de Rekenkamer (13-8-1541/13-8-1544), rekenmr. (13-8-1544/27-11-1553), ontvanger van de espargne (1534-1549), ontvanger van de omslagen van de Staten van Holland (1539-1544), beleend met een korentiende in Poeldijk, (5-5-1536) (O.V. 1983, pag. 568), beleend met een hofstede te 's-Gravenhage (31-7-1537)(O.V. 1985, pag. 8 en Jacob de Riemer "Beschrijving van 's-Graven-hage", dl. 2, pag. 741, 1730), beleend met met 20 m. land in Hoencoop (12-5-1543)(O.V. 1982, pag. 596), ambachtsheer van Ketel en half Spaland zoals zijn vader (3-10-1550), ambachtsheer van de Lijnd, heer van 's-Gravenambacht, hij was geh. met Janna Jan Franckenzoondr., leenvrouwe in Strijen in de "gerechte van Swaluwe buijtendijckx" (verm. 1535-1567), dr. van Jan Francken, burgemr. van Dordrecht, Heijman had een zn. bij een onbekende vrouw, hij , overl. Den Haag 14 mrt. 1560, begr. Hofkapel (50 jr.)
bast. mr. Vincent Cornelis (van van MIEROP (Myerop)) (ook CUIJK van MYEROP), geb. 1469, ridder, bijgenaamd "den grooten Vyncent", in 1509 "een man van groot aensien" genoemd, een der rijkste ingezetenen der Nederlanden en wellicht de invloedrijkste Hollandse ambtenaar uit de eerste helft van de zestiende eeuw, vermaard rekenmeester der Nederlanden in de Habsburgse tijd, ondertekende regelmatig met XXC (vingtcent) Cornelisz. gevolgd door vele krullen (een erudiet grapje waaruit blijkt dat hij aardig opde hoogte was met het Frans), genealoog, klerk (1498-vóór 1499) van Thomas Beukelaar (Serge ter Braake, die ik hieronder uitgebreid zal citeren geeft op pag. 368-369 van zijn proefschrift als ambten van zijn leermr. aan, volgorde willekeurig,: heer van Albl.dam, Ottoland en de parochie 's-Heeraartsberg, rentmr. van de exploten, rentmr. van de beden, ontvanger van de omslagen op de schildtalen, kastelein van Geertruidenberg, baljuw, schout en dijkgraaf van Strijen, dijkgraaf van de Alblasserwaard, schepen en burgemr. van Dordr., schout van Dordr., tresorier van Dordr., tollenaar van Geervliet, rentmr.-generaal van Zuid-Holland, rekenmr. in de Rekenkamer, raadsheer); aan Vincent werd in 1504 het eerst vrijkomende ambt van rekenmr. beloofd, hij werd klerk in de Rekenkamer (1504-1505), auditeur (31-12-1505/20-1-1509), rekenmr. (20-1-1509/29-8-1541), een van de commissarissen voor de "informacie" van 1514, nam in 1516 het initiatief tot de eerste gedrukte editie van het "Tractatus de cura rei publica" van Filips van Leiden, bewaarder van de charters en registers (2-9-1518/14-6-1550), te Brussel gecommitteerde in de Raad van Financien (1531-1546), thessaurier-generaal in de Raad van Financien (1546-1550); heer van Cabau, Spierinckhoeck, Dortsmonde en Ruijven, verzamelde tussen 1514 en 1529 maar liefst dertien collatierechten binnen de stad Leiden (8 in de St.-Pancraskerk en 5 in de St.-Pieterskerk) waardoor hij veel invloed kreeg op kerkelijke benoemingen; had daarbuiten vicarieen in de kerken van Geervliet, Voorburg en Voorschoten en de curiteitsplaats te Ketel; heer van Kethel en half Spaland enz. (19-4-1526), overdracht 12-8-1526, maar ontving reeds sinds 2-5-1524 een rente van 10 gouden Philpsguldens uit dit leen van Anthonis van Zuylen van Nyevelt uit Delft (O.V. 1970,pag. 247, idem 1978, pag. 221-223). Zijn belangrijkste bezitingen hierboven; een deel van zijn beleningen in chronologische volgorde hieronder: (3-2-1514, verkoop 6-12-1519) met een huis en erf met de hele watergang en met de hele rijweg van het grote huis van Michiel Gherijtsz. te Leiden (O.V. 1978, pag. 532), (4-2-1514) met 5 m. land aan den Groenendijk in Hazerswoude, strekkend van de Rijn tot Burmade (O.V. 1987, pag. 522), (7-3-1514) met de droge dijk, die aan het land van Putten, aan de polder van Geervliet en de polder van Biervliet met Hoenderhoek binnenbedijkt is, beleent vervolgens oudste dr. Marycgen of Margriet geh. met Vincent Dammasz. alias van den Droogendijck, (zijn ambten, Ter Braake, pag. 378, volgorde willekeurig: klerk in de Rekenkamer, auditeur, rekenmr., substituut en bewaarder van de charters en registers, secr. van Karel V, klerk van Jehan Lettin, klerk van de eerste secr. en audiencier van Philips Haneton, lid van het Sacramentsglde te Den Haag) op 10-9-1518 (leeneed 21-9-1518) met hetzelfde leen (O.V. 1979, pag. 204), Vincent werd verder beleend (31-12-1515 en 2-1-1518) met 9 m. in Rijswijk (O.V. 1982, pag. 560), (8-3-1521) met 35 gem. in Stomper, een Arkels leen waarbij hij grond ruilde in Koudekerk, Zoeterwoude, Valkenburg en Katwijk (O.V. 1979, pag. 212), (29-1-1523) met de vogelarij, veren en uitgorzen van West-Barendrecht (O.V. 1985, pag. 181), (29-1-1524 en 4-6-1538) met een deel van de ambachtsheerlijkheid met gevolgen van de nieuwe aanwassen, gorzen, slijken en rietbroeken bij Strijen, strekkend van de Westmaas tot het diep van Strienemonde langs de Group westwaarts tot Kromstrijen, zuidwaarts tot Wijkeveen, oostwaarts tot het nieuwland van Essche (O.V. 1979, pag. 59), (31-12-1528 en 12-5-1531) met het huis, de hofstad van Spierincxhouck, de grachten, de singel, de boomgaard (O.V. 1978, pag. 222), (30-8-1530) met het dorp Cabau (O.V. 1985, pag. 500), (31-5-1531) met 3 m. land buiten de zeedijk tussen Schiedamme en de Polre in 18 m. (O.V. 1978, pag. 221), (17-8-1537) met Ruiven (O.V. 1983, pag. 147), (5-10-1547) met de helft van een korentiende te Wateringen, genaamd de Honaard (O.V. 1983, pag. 557), (23-8-1549) met grote delen van de visserij te Dortsmonde (O.V. 1978, pag. 9) en kort na zijn dood (7-4-1551) werd dr. Cornelia nog namens haar vader beleend met een visserij, strekkend van Dordsmonde in de Dubbel tot die Wale, naast Dubbeldam, de Mijl en Puttershoek enerzijds en Zwijndrecht anderzijds, en tot Barendrecht; hij was bezitter van vele tienden in Zeeland die hij had gekocht van de vorst (ter Braake, pag. 120) en naast zijn ambachten, gegoed te Barendrecht, Brussel, Charlois, Delft, Den, Haag, Dordrecht, grens Gelderland en Utrecht, Leiden, op de Lek, Numansdorp, Ooltgensplaat, het Oude Land van Putten, Piershil, Pijnacker, Rijswijk, Schiedam, Spijkenisse, Stad a/h/ Haringvliet, Strijen en Wateringen (zie A.J. van der Aa "Aardrijkskundig Woordenboek der Nederlanden" en G.D.J Schotel "Nieuw Bibliographisch Woordenboek der Nederlanden"); octrooi van keizer Karel V om over zijn goederen te beschikken (1524 en 7-5-1538); was mogel. stichter van het huis "De heer van Cabauw" in een steeg aan de zuidzijde van het Voorhout in Den Haag, in 1570 aangemerkt als nr. 63 en in 1595 uit de nalatenschap van Jacob van Mierop verkocht aan Francois van Aerssen, ridder, heer van Sommelsdijk (Jacob de Riemer, "Beschrijving van 's-Gravenhage", drukkerij Reinier Boitet te Delft, 1730, pag. 744), Vincent was verder eigenaar van het huis Nieuwburch te Rijswijk, het huis Spierinckhoeck bij Schiedam (zie boven) en een huis te Brussel, tijdelijk eigenaar van het huis Leijenburg, een Arkels leen, aan hem door Joost van Swieten overgedragen op 9-5-1522, kwijtschelding van dit leen op 13-12-1528 t.b.v. Geryt van Arckel; schreef in 1539 een "Oud Register van Landen en Renten" (Nav. 3, pag. 99), een der bedijkers van Numansdorp (1548); test. met Maria te Brussel op 17-7-1549 (G.A. Amsterdam, fam. arch. Moens, inv.nr. 224) waarin hij de wens uitspreekt te worden begr. in de Kloosterkerk te Den Haag indien de grafkelder in het St.-Jeronimusconvent te Delft nog niet gereed was of anders in Brabant; mr. Vincent en zijn vrouw zijn te vinden op schilderijen in het Gem. Museum van Den Haag; hij werd geportretteerd 10 jaar na zijn overl. met het wapen Cuijk van Mierop (het enigszins houterige schilderij is waarsch. een copie); zijn zerk werd afgebeeld in "Le grand Theatre sacre du Duche de Brabant", dl. 1, tweede stuk t.o. pag. 271, daar alleen verm. als heer van Cabau , begr. Brussel (Augustijnenenkerk. met wapen) 14 jun. 1550 (81 jr.), tr. ca. 1495.
Onwettige dichter van de kapellaan van de hofkapel later werd ze de Granvelle van den Haag genoemd
(e e a volgens Bunschoter Canon)
In oude handschriften komen vaak de volgende aant. voor: "Otto van Myerop uit den huijse der baenderheeren van Cuijck was een soon van Otto van Cuijk geseijt van Myerop wiens broeder was Raso van MYerop Ridder, bijede soonen van Johan van Cuijk Ridder, heer van Myerop getrout met Maria Berlaer, de welke, na de doot van Otto, Heer van Cuyk en Grave sijnen broeder Heer van Cuyk geworden is en Overleden Anno 1354 gelijk blijkt uit de archieven en Oude Registers van Contracten der stad Brussel, leefde in het jaer 1420
In oude handschriften komen vaak de volgende aant. voor: "Otto van Myerop uit den huijse der baenderheeren van Cuijck was een soon van Otto van Cuijk geseijt van Myerop wiens broeder was Raso van MYerop Ridder, bijede soonen van Johan van Cuijk Ridder, heer van Myerop getrout met Maria Berlaer, de welke, na de doot van Otto, Heer van Cuyk en Grave sijnen broeder Heer van Cuyk geworden is en Overleden Anno 1354 gelijk blijkt uit de archieven en Oude Registers van Contracten der stad Brussel, leefde in het jaer 1420
Raas streed mee bij de slag te Bäsweiler in 1371.
Vermeld te Brussel in 1391
Vermeld te Brussel in 1390
Verbindt zich met hertog Jan I van Brabant (doch met voorbehoud tegenover Gelre, 31-10-1286) en strijdt als aanvoerder van een afdeling. waarin ook de bannereenheden van Arkel en Heusden waren opgenomen (conroot), in de slag bij Woeringen (5-6-1288) en waarsch. in de Guldensporenslag (Kortrijk, 1302); organisator van de de ontvoering van gaaf Floris V van Holland in opdracht Eduard I van Engeland; op het internet zijn veel lovende woorden over hem te vinden, die ik zal proberen samen te vatten: "Al snel verwierf hij grote faam vanwege zijn diplomatieke kwaliteiten; hij trad op als afgezant of als tussenpersoon van veel wereldlijke en kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders, zoal de hertog van Brabant, de Rooms-Koning, de aartsbisschop van Keulen en vooral de Engelse koning, bij wie hij voor een jaarsalaris als gezant in dienst was; vooral buitenlandse schrijvers zwaaien hem lof toe; een Franse schrijver noemt hem "een van de bekwaamste diplomaten van zijn tijd" en een Engelse historicus kenschetst hem als "zeer nauw betrokken bij de diplomatieke geschiedenis van de Lage Landen aan het einde van de 13e en het begin van de 14e eeuw"; na de slag van Woeringen jubelt de middeleeuwse schrijver Jan van Helu "Hier noem ic nu eenen van de besten, dat was van Kuc her Jan"; deze slag, die door Brabant werd gewonnen, wordt door een Duitse geschiedschrijver genoemd "eine historische Entscheidung im europäischen Nordwesten" en één van de mijlpalen op de weg naar een "rheinische" en een "niederländische Welt" genoemd; een belangrijke rol heeft Jan gespeeld in de gebeurtenissen die in 1296 geleid hebben tot de moord op graaf Floris V; om die reden is hij door latere Hollandse geschiedschrijvers erg verguisd; bij zijn tijdgenoten bleef hij echter in hoog aanzien staan; in 1290 sticht hij het St.-Catharinagasthuis in Grave, bestemd voor de verzorging van zieken en bejaarden; enkele jaren later schenkt hij, mede voor zijn eigen zieleheil, de opbrengst van de novale tienden voor de ene helft aan dit gasthuis en voor de andere helft aan de pastoors van Cuijk, Beugen, Boxmeer en Sambeek; rond 1300 wordt ter ere van de H. Agatha een kapel gebouwd in Kukebrakel (het latere Sint-Agatha) om bescherming af te smeken tegen natuurrampen; het is niet bekend of Jan van Kuijc hiertoe het initiatief heeft genomen, maar als heer van Cuijk moet hij in ieder geval zijn toestemming hiervoor hebben verleend; kort voor zijn dood schenkt hij de gemene gronden in het Land van Cuijk tegen een geringe vergoeding aan zijn onderdanen; zij mochten die gronden o.a. gebruiken om er hun vee te laten grazen (door deze regeling die tot omstreeks 1840 van kracht is geweest, werd voorkomen dat in deze regio grootgrondbezit ontstond); zie ook G.N. 1991, pag. 269, eindreeks 214.
n 1296 was Jan I betrokken bij het complot van edelen dat ten doel had om graaf Floris V van Holland naar Engeland te ontvoeren. Deze poging liep uit op moord.
était un châtelain de Tournai, seigneur de Mortagne. Fils de Evrard IV Radoul et d'Isabelle d'Enghien (Burggraf) von DOORNICK châtelin de Tournai 1208-1226
Verbindt zich met hertog Jan I van Brabant (doch met voorbehoud tegenover Gelre, 31-10-1286) en strijdt als aanvoerder van een afdeling. waarin ook de bannereenheden van Arkel en Heusden waren opgenomen (conroot), in de slag bij Woeringen (5-6-1288) en waarsch. in de Guldensporenslag (Kortrijk, 1302); organisator van de de ontvoering van gaaf Floris V van Holland in opdracht Eduard I van Engeland; op het internet zijn veel lovende woorden over hem te vinden, die ik zal proberen samen te vatten: "Al snel verwierf hij grote faam vanwege zijn diplomatieke kwaliteiten; hij trad op als afgezant of als tussenpersoon van veel wereldlijke en kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders, zoal de hertog van Brabant, de Rooms-Koning, de aartsbisschop van Keulen en vooral de Engelse koning, bij wie hij voor een jaarsalaris als gezant in dienst was; vooral buitenlandse schrijvers zwaaien hem lof toe; een Franse schrijver noemt hem "een van de bekwaamste diplomaten van zijn tijd" en een Engelse historicus kenschetst hem als "zeer nauw betrokken bij de diplomatieke geschiedenis van de Lage Landen aan het einde van de 13e en het begin van de 14e eeuw"; na de slag van Woeringen jubelt de middeleeuwse schrijver Jan van Helu "Hier noem ic nu eenen van de besten, dat was van Kuc her Jan"; deze slag, die door Brabant werd gewonnen, wordt door een Duitse geschiedschrijver genoemd "eine historische Entscheidung im europäischen Nordwesten" en één van de mijlpalen op de weg naar een "rheinische" en een "niederländische Welt" genoemd; een belangrijke rol heeft Jan gespeeld in de gebeurtenissen die in 1296 geleid hebben tot de moord op graaf Floris V; om die reden is hij door latere Hollandse geschiedschrijvers erg verguisd; bij zijn tijdgenoten bleef hij echter in hoog aanzien staan; in 1290 sticht hij het St.-Catharinagasthuis in Grave, bestemd voor de verzorging van zieken en bejaarden; enkele jaren later schenkt hij, mede voor zijn eigen zieleheil, de opbrengst van de novale tienden voor de ene helft aan dit gasthuis en voor de andere helft aan de pastoors van Cuijk, Beugen, Boxmeer en Sambeek; rond 1300 wordt ter ere van de H. Agatha een kapel gebouwd in Kukebrakel (het latere Sint-Agatha) om bescherming af te smeken tegen natuurrampen; het is niet bekend of Jan van Kuijc hiertoe het initiatief heeft genomen, maar als heer van Cuijk moet hij in ieder geval zijn toestemming hiervoor hebben verleend; kort voor zijn dood schenkt hij de gemene gronden in het Land van Cuijk tegen een geringe vergoeding aan zijn onderdanen; zij mochten die gronden o.a. gebruiken om er hun vee te laten grazen (door deze regeling die tot omstreeks 1840 van kracht is geweest, werd voorkomen dat in deze regio grootgrondbezit ontstond); zie ook G.N. 1991, pag. 269, eindreeks 214.
n 1296 was Jan I betrokken bij het complot van edelen dat ten doel had om graaf Floris V van Holland naar Engeland te ontvoeren. Deze poging liep uit op moord.
Hendrik II van NASSAU, graaf van Nassau (1-2-1198); partijganger van verschillende vorsten, keizers en aartsbisschoppen ten einde het Nassaus belang te verdedigen; bouwde Sonnenberg bij Wiesbaden (1221) tegen aanvallen van de aartsbisschop van Mainz (maar moest later zijn macht erkennen) en verwierf de rijksvoogdij Wiesbaden en de Königssondergau als rijksleen; hield tussen 1212-1214 keizer Frederik en diens tegenstander aartbisschop Diether van Trier gevangen om zijn bezittingen te beschermen, later herhaaldelijk in het gevolg van keizer Frederik II en vergezelt hem op diens kruistocht (1228-1229); maarschalk en schenker van aartsbisschop Engelbert van Keulen om zich te beschermen tegen de aartsbisschoppen van Mainz en Trier, maar moet hem in 1224 de helft van het Nassause gebied Siegen in Hessen afstaan en bouwt de Dom Limburg uit; leert de Duitse Orde kennen in het heilige land en schenkt de orde het patronaatsrecht in zijn gebied te Herborn (1231), in hetzelfde jaar deelnemer aan de rijksdag van Worms en in 1232 aan die van Ravenna; bouwt vanaf ca. 1240 het kasteel Dillenburg en ondersteunt in 1247 graaf Willem II van Holland; werd hiervoor in al zijn lenen bevestigd en verwierf een muntrecht; in 1248 koos hij partij in interne Duitse adelijke familiekwesties, waardoor de Nassauers honderden jaren lang grote problemen hadden in de rest van Hessen (Nassau ligt in Hessen)., overl. vóór 25 jan. 1251, tr. vóór 1221. ///
Op 17-12-1255 (de "prima divisio") verdeelden twee van zijn zoons de vaderlijke bezittingen, waardoor de Ottoonse en Walramse linie in het huis van Nassau ontstonden; even terzijde: de bekendste zn. uit dit huwel. was Jan van Nassau, die met behulp van de graaf van Gelre, tot 40e bisschop van Utrecht werd benoemd (1267-1290), zonder bisschopswijding, daarom elect genoemd en waarsch. initiatiefnemer tot de bouw van de Dom van Utrecht; bronnen o.a. Thiele, Andreas "Erzählende genealogische Stammtafeln zur europäischen Geschichte", Band I, Teilband 2 Deutsche Kaiser-, Königs-, Herzogs- und Grafenhäuser II, R.G. Fischer Verlag 1994, Tafel 307.
Verbindt zich met hertog Jan I van Brabant (doch met voorbehoud tegenover Gelre, 31-10-1286) en strijdt als aanvoerder van een afdeling. waarin ook de bannereenheden van Arkel en Heusden waren opgenomen (conroot), in de slag bij Woeringen (5-6-1288) en waarsch. in de Guldensporenslag (Kortrijk, 1302); organisator van de de ontvoering van gaaf Floris V van Holland in opdracht Eduard I van Engeland; op het internet zijn veel lovende woorden over hem te vinden, die ik zal proberen samen te vatten: "Al snel verwierf hij grote faam vanwege zijn diplomatieke kwaliteiten; hij trad op als afgezant of als tussenpersoon van veel wereldlijke en kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders, zoal de hertog van Brabant, de Rooms-Koning, de aartsbisschop van Keulen en vooral de Engelse koning, bij wie hij voor een jaarsalaris als gezant in dienst was; vooral buitenlandse schrijvers zwaaien hem lof toe; een Franse schrijver noemt hem "een van de bekwaamste diplomaten van zijn tijd" en een Engelse historicus kenschetst hem als "zeer nauw betrokken bij de diplomatieke geschiedenis van de Lage Landen aan het einde van de 13e en het begin van de 14e eeuw"; na de slag van Woeringen jubelt de middeleeuwse schrijver Jan van Helu "Hier noem ic nu eenen van de besten, dat was van Kuc her Jan"; deze slag, die door Brabant werd gewonnen, wordt door een Duitse geschiedschrijver genoemd "eine historische Entscheidung im europäischen Nordwesten" en één van de mijlpalen op de weg naar een "rheinische" en een "niederländische Welt" genoemd; een belangrijke rol heeft Jan gespeeld in de gebeurtenissen die in 1296 geleid hebben tot de moord op graaf Floris V; om die reden is hij door latere Hollandse geschiedschrijvers erg verguisd; bij zijn tijdgenoten bleef hij echter in hoog aanzien staan; in 1290 sticht hij het St.-Catharinagasthuis in Grave, bestemd voor de verzorging van zieken en bejaarden; enkele jaren later schenkt hij, mede voor zijn eigen zieleheil, de opbrengst van de novale tienden voor de ene helft aan dit gasthuis en voor de andere helft aan de pastoors van Cuijk, Beugen, Boxmeer en Sambeek; rond 1300 wordt ter ere van de H. Agatha een kapel gebouwd in Kukebrakel (het latere Sint-Agatha) om bescherming af te smeken tegen natuurrampen; het is niet bekend of Jan van Kuijc hiertoe het initiatief heeft genomen, maar als heer van Cuijk moet hij in ieder geval zijn toestemming hiervoor hebben verleend; kort voor zijn dood schenkt hij de gemene gronden in het Land van Cuijk tegen een geringe vergoeding aan zijn onderdanen; zij mochten die gronden o.a. gebruiken om er hun vee te laten grazen (door deze regeling die tot omstreeks 1840 van kracht is geweest, werd voorkomen dat in deze regio grootgrondbezit ontstond); zie ook G.N. 1991, pag. 269, eindreeks 214.
n 1296 was Jan I betrokken bij het complot van edelen dat ten doel had om graaf Floris V van Holland naar Engeland te ontvoeren. Deze poging liep uit op moord.
Jan van Nassau, die met behulp van de graaf van Gelre, tot 40e bisschop van Utrecht werd benoemd (1267-1290), zonder bisschopswijding, daarom elect genoemd en waarsch. initiatiefnemer tot de bouw van de Dom van Utrecht; bronnen o.a. Thiele, Andreas "Erzählende genealogische Stammtafeln zur europäischen Geschichte", Band I, Teilband 2 Deutsche Kaiser-, Königs-, Herzogs- und Grafenhäuser II, R.G. Fischer Verlag 1994, Tafel 307.
était un châtelain de Tournai, seigneur de Mortagne. Fils de Evrard IV Radoul et d'Isabelle d'Enghien (Burggraf) von DOORNICK châtelin de Tournai 1208-1226
Hij sloot zich in de politiek bij Holland aan, en komt ook later voor onder de ‘fideles et familiares’ van de rooms-koning Willem II van Holland. Vermoedelijk is onder zijn bewind de dam in de Amstel gelegd, waaraan Amsterdam zijn naam ontleent. Eind 1251 komt hij samen met omstreekse boeren in opstand tegen Hendrik van Vianden, de bisschop van Utrecht. Volgens (H. Brugmans en W.A. van Spaen) werd hij op 16 juni van dat jaar niet ver van Utrecht door de Stichtse troepen verslagen, en met zijn bondgenoot Herman V van Woerden gevankelijk, aan de bisschops paard gebonden, te Utrecht binnengebracht. Op aandrang van de roomsche-koning, die dezelfden dag in de stad was aangekomen, werden de gevangenen in vrijheid gesteld en werd de vrede gesloten
nam deel aan de derde kruistocht onder keizer Frederik I "Barbarossa"
Hendrik II van NASSAU, graaf van Nassau (1-2-1198); partijganger van verschillende vorsten, keizers en aartsbisschoppen ten einde het Nassaus belang te verdedigen; bouwde Sonnenberg bij Wiesbaden (1221) tegen aanvallen van de aartsbisschop van Mainz (maar moest later zijn macht erkennen) en verwierf de rijksvoogdij Wiesbaden en de Königssondergau als rijksleen; hield tussen 1212-1214 keizer Frederik en diens tegenstander aartbisschop Diether van Trier gevangen om zijn bezittingen te beschermen, later herhaaldelijk in het gevolg van keizer Frederik II en vergezelt hem op diens kruistocht (1228-1229); maarschalk en schenker van aartsbisschop Engelbert van Keulen om zich te beschermen tegen de aartsbisschoppen van Mainz en Trier, maar moet hem in 1224 de helft van het Nassause gebied Siegen in Hessen afstaan en bouwt de Dom Limburg uit; leert de Duitse Orde kennen in het heilige land en schenkt de orde het patronaatsrecht in zijn gebied te Herborn (1231), in hetzelfde jaar deelnemer aan de rijksdag van Worms en in 1232 aan die van Ravenna; bouwt vanaf ca. 1240 het kasteel Dillenburg en ondersteunt in 1247 graaf Willem II van Holland; werd hiervoor in al zijn lenen bevestigd en verwierf een muntrecht; in 1248 koos hij partij in interne Duitse adelijke familiekwesties, waardoor de Nassauers honderden jaren lang grote problemen hadden in de rest van Hessen (Nassau ligt in Hessen)., overl. vóór 25 jan. 1251, tr. vóór 1221. ///
Op 17-12-1255 (de "prima divisio") verdeelden twee van zijn zoons de vaderlijke bezittingen, waardoor de Ottoonse en Walramse linie in het huis van Nassau ontstonden; even terzijde: de bekendste zn. uit dit huwel. was Jan van Nassau, die met behulp van de graaf van Gelre, tot 40e bisschop van Utrecht werd benoemd (1267-1290), zonder bisschopswijding, daarom elect genoemd en waarsch. initiatiefnemer tot de bouw van de Dom van Utrecht; bronnen o.a. Thiele, Andreas "Erzählende genealogische Stammtafeln zur europäischen Geschichte", Band I, Teilband 2 Deutsche Kaiser-, Königs-, Herzogs- und Grafenhäuser II, R.G. Fischer Verlag 1994, Tafel 307.
Toen de graaf van Steinfurt zijn deel van de Heerlijkheid Bredevoort verkocht aan Engelbert II van Berg (de bisschop van Münster) en de graaf van Lohn zijn deel overgaf aan graaf Otto begon de strijd om het gehele bezit van de heerlijkheid tussen Münster en Gelre. Die strijd duurde twee eeuwen. Omstreeks 1388 verleende Otto stadsrechten aan Bredevoort.
Hij was een zoon van graaf Otto I en wordt ook wel aangeduid als Gerard IV of Gerard V.
Gerard V had in eerste instantie zeer veel invloed aan het hof van keizer Frederik II, maar raakte later met hem in conflict, waarna de keizer Roermond in 1213 verwoestte. Met de bisschop Otto van Lippe van Utrecht had hij strijd over Salland, maar kort daarna steunde hij deze tegen Drenthe. Tijdens de Slag bij Ane in 1227 werd hij gevangengenomen, maar weer vrijgelaten. Hij gaf in 1227 de Veluwe landrecht.
Hendrik II van NASSAU, graaf van Nassau (1-2-1198); partijganger van verschillende vorsten, keizers en aartsbisschoppen ten einde het Nassaus belang te verdedigen; bouwde Sonnenberg bij Wiesbaden (1221) tegen aanvallen van de aartsbisschop van Mainz (maar moest later zijn macht erkennen) en verwierf de rijksvoogdij Wiesbaden en de Königssondergau als rijksleen; hield tussen 1212-1214 keizer Frederik en diens tegenstander aartbisschop Diether van Trier gevangen om zijn bezittingen te beschermen, later herhaaldelijk in het gevolg van keizer Frederik II en vergezelt hem op diens kruistocht (1228-1229); maarschalk en schenker van aartsbisschop Engelbert van Keulen om zich te beschermen tegen de aartsbisschoppen van Mainz en Trier, maar moet hem in 1224 de helft van het Nassause gebied Siegen in Hessen afstaan en bouwt de Dom Limburg uit; leert de Duitse Orde kennen in het heilige land en schenkt de orde het patronaatsrecht in zijn gebied te Herborn (1231), in hetzelfde jaar deelnemer aan de rijksdag van Worms en in 1232 aan die van Ravenna; bouwt vanaf ca. 1240 het kasteel Dillenburg en ondersteunt in 1247 graaf Willem II van Holland; werd hiervoor in al zijn lenen bevestigd en verwierf een muntrecht; in 1248 koos hij partij in interne Duitse adelijke familiekwesties, waardoor de Nassauers honderden jaren lang grote problemen hadden in de rest van Hessen (Nassau ligt in Hessen)., overl. vóór 25 jan. 1251, tr. vóór 1221. ///
Op 17-12-1255 (de "prima divisio") verdeelden twee van zijn zoons de vaderlijke bezittingen, waardoor de Ottoonse en Walramse linie in het huis van Nassau ontstonden; even terzijde: de bekendste zn. uit dit huwel. was Jan van Nassau, die met behulp van de graaf van Gelre, tot 40e bisschop van Utrecht werd benoemd (1267-1290), zonder bisschopswijding, daarom elect genoemd en waarsch. initiatiefnemer tot de bouw van de Dom van Utrecht; bronnen o.a. Thiele, Andreas "Erzählende genealogische Stammtafeln zur europäischen Geschichte", Band I, Teilband 2 Deutsche Kaiser-, Königs-, Herzogs- und Grafenhäuser II, R.G. Fischer Verlag 1994, Tafel 307.
Rupert was de oudste zoon van graaf Dudo van Laurenburg. Zijn moeder was een dochter van graaf Lodewijk II van Arnstein (Anastasia). Graaf Dudo richtte in 1080 Laurenburg op en daarna de fundamenten van de burcht Nassau in 1100. Samen met zijn broer Arnold I van Laurenburg regeerde Rupert vanaf 1120 in de burcht Nassau en noemde zich voortaan Graaf van Nassau. Deze titel werd vanaf 1159 na zijn dood door de Aartsbisschop van Trier erkend. In 1124 werd Rupert voogd van het Heerschap Weilburg, die hij van de Bisdom Worms in leen had gekregen. Idstein volgde in 1122 en samen met Weilburg behoorde dit tot leen van de Nassaus. Rupert kon door deze lenen het huis Nassau onafhankelijk maken of onafhankelijk laten blijven. Hij overleed vóór 13 mei 1154.
nam deel aan de derde kruistocht onder keizer Frederik I "Barbarossa"
In 1138 erfde Hendrik het graafschap Zutphen van zijn moeder.
Er werd een grote druk op Hendrik uitgeoefend vanuit het bisdom Utrecht. Ook onder druk van het graafschap Holland sloot hij een verdrag met de stad Utrecht. Hierdoor had hij weer problemen met de bisschop.
Toen de graaf van Steinfurt zijn deel van de Heerlijkheid Bredevoort verkocht aan Engelbert II van Berg (de bisschop van Münster) en de graaf van Lohn zijn deel overgaf aan graaf Otto begon de strijd om het gehele bezit van de heerlijkheid tussen Münster en Gelre. Die strijd duurde twee eeuwen. Omstreeks 1388 verleende Otto stadsrechten aan Bredevoort.
Toen de graaf van Steinfurt zijn deel van de Heerlijkheid Bredevoort verkocht aan Engelbert II van Berg (de bisschop van Münster) en de graaf van Lohn zijn deel overgaf aan graaf Otto begon de strijd om het gehele bezit van de heerlijkheid tussen Münster en Gelre. Die strijd duurde twee eeuwen. Omstreeks 1388 verleende Otto stadsrechten aan Bredevoort.
Bouchard van Avesnes, geb. ca. 1182 of eerder (1172, overl. begin 1244, begr. abdij Clairefontaine, zn. van Jacques d'Oisy, heer van Avesnes, en Adèle de Guise;
geb. juli/aug. 1202, ged. Valenciennes (Saint-Jean), overl. 10-2-1280, tr. (1) Le Quesnoy (vóór 23)-7-1212 Bouchard van Avesnes, geb. ca. 1182 of eerder (1172, overl. begin 1244, begr. abdij Clairefontaine, zn. van Jacques d'Oisy, heer van Avesnes, en Adèle de Guise; tr. (2) 18-8/15-11-1223 (dispensatie vanwege verwantschap in de 3de/4de graad verleend mei 1230) Guillaume II van Dampierre, heer van Dampierre 1217, connétable van Champagne 1221; overl. 3-9-1231, begr. Orchies (Cisterciënser- innenklooster), in 1257 overgebracht naar Flines; zn. van Guy II van Dampierre, connétable van Champagne, door huwelijk seigneur de Bourbon en van Montluçon, en Mathilde, erfgename van Bourbon.
vermeld 1121-1167; vermoordt de Zwarte Floris (broer van de Hollandse Graaf), wegens belediging van zijn nichtje, de erfdochter van Rode; wordt verbannen en zijn bezittingen worden verwoest, maar uiteindelijk bouwer van het kasteel van Grave.
In de jaren '30 van de twaalfde eeuw vochten Herman, Godfried en hun oom Andries van Cuijk, een conflict uit met Floris de Zwarte en zijn broer Dirk VI van Holland. Dit is beschreven in het artikel over Godfried. Als gevolg daarvan werd Herman verdreven uit zijn kasteel bij Lexmond en bouwde hij een nieuw kasteel op veilige afstand van Holland, aan de Maas. Op die plaats is later het stadje Grave ontstaan. Naast heer van Cuijk werd Herman uiteindelijk stadsgraaf van Utrecht en voogd van het kapittel van Sint-Servatius te Maastricht
Toen zijn vader in 1129 overleed volgde hij die op als graaf van Gelre en graaf van Wassenberg. Hij trouwde met Ermgard van Zutphen, de erfdochter van het graafschap Zutphen wier bezittingen bestonden uit gebied ten oosten van de IJssel (Zutphen) en talrijke buitenposten in Friesland, Westfalen en het Rijnland. Gerard handhaafde deze erfenis tegen de bisschop van Münster en kreeg daarbij steun van de hertog van Neder-Lotharingen.
Boudewijn III (overleden 1120), was graaf van Henegouwen van 1098 tot aan zijn dood. Als zoon van Boudewijn II van Henegouwen en van Ida van Leuven, volgde hij in 1098 zijn vader op, aanvankelijk onder het regentschap van zijn moeder (tot ± 1103). Net als zijn vader poogde hij het graafschap Vlaanderen te heroveren. Daartoe trachtte hij o.m., zij het vergeefs, het conflict om Kamerijk tussen de Vlaamse graaf Robrecht II en de Duitse keizer Hendrik IV uit te buiten.
Hij trouwde rond 1107 met Yolanda van Gelre (overleden 1131), dochter van Gerard I van Gelre. Toen Boudewijn VII van Vlaanderen in 1119 kinderloos overleed, probeerde Boudewijn III andermaal zijn rechten op de Vlaamse troon te laten gelden, maar kon niet beletten dat deze toekwam aan Karel de Goede, een kleinzoon van Robrecht I. Bij zijn dood liet hij zijn weduwe met vier minderjarige kinderen achter. Zijn oudste zoon Boudewijn volgde hem op.
In 1138 erfde Hendrik het graafschap Zutphen van zijn moeder.
Er werd een grote druk op Hendrik uitgeoefend vanuit het bisdom Utrecht. Ook onder druk van het graafschap Holland sloot hij een verdrag met de stad Utrecht. Hierdoor had hij weer problemen met de bisschop.
vermeld 1121-1167; vermoordt de Zwarte Floris (broer van de Hollandse Graaf), wegens belediging van zijn nichtje, de erfdochter van Rode; wordt verbannen en zijn bezittingen worden verwoest, maar uiteindelijk bouwer van het kasteel van Grave.
In de jaren '30 van de twaalfde eeuw vochten Herman, Godfried en hun oom Andries van Cuijk, een conflict uit met Floris de Zwarte en zijn broer Dirk VI van Holland. Dit is beschreven in het artikel over Godfried. Als gevolg daarvan werd Herman verdreven uit zijn kasteel bij Lexmond en bouwde hij een nieuw kasteel op veilige afstand van Holland, aan de Maas. Op die plaats is later het stadje Grave ontstaan. Naast heer van Cuijk werd Herman uiteindelijk stadsgraaf van Utrecht en voogd van het kapittel van Sint-Servatius te Maastricht
Godfried was neef van bisschop Andries van Cuijk van Utrecht en werd door hem tot burggraaf van Utrecht benoemd. Samen met zijn moeder en zijn broer stichtte hij de Norbertijnerabdij van Mariënweerd. Hij trouwde met Ida, de erfdochter van Frederik van Werl-Arnsberg, en werd zo graaf van Arnsberg. Toen Godfrieds familie een huwelijk van een van hun nichten met Floris de Zwarte blokkeerde, verzamelde Floris een leger en viel het bisdom Utrecht binnen. Hij bezette de stad Utrecht en plunderde de Cuijkse bezittingen. Godfried en zijn broer Herman van Cuijk (1100-1170) verzamelden op hun beurt een leger een trokken naar Utrecht. Buiten de stad stuitten ze bij Abstede op Floris die daar aan het jagen was. Floris probeerde te vluchten maar zijn paard viel, waarna hij werd gegrepen en gedood (1133). Floris' broer Dirk VI van Holland en zijn neef keizer Lotharius III van Supplinburg hadden nu een persoonlijke vete met het huis van Cuijk. Dirk verwoestte de Cuijkse bezittingen en Lotharius bezette Arnsberg en nam Godfried en zijn broers al hun titels af.
In 1136 stelden twaalf edelen zich borg voor de leden van het huis van Cuijck en werd hun straf verzacht. Ze kregen hun persoonlijke bezittingen terug maar niet hun leengoederen. Lotharius overleed in 1137 en zijn opvolger Koenraad III van Hohenstaufen herstelde Andries als bisschop van Utrecht en gaf Godfried en Herman ook hun leengoederen terug. Door de bemiddeling van Andries werd de vrede tussen Dirk en Herman en Godfried ook weer hersteld. Herman moest Dirk voortaan als zijn heer erkennen. De kloosterlingen van Mariënweerd moesten iedere dag voor het zielenheil van Floris de Zwarte bidden. De kinderen van Dirk en Godfried, Otto I van Bentheim en Alveradis van Cuijck, trouwden met elkaar. Godfried maakte carrière aan het hof, eerst onder Koenraad en daarna onder Frederik I van Hohenstaufen. Hij vergezelde deze keizers onder andere op reizen naar Italië.
vermeld 1121-1167; vermoordt de Zwarte Floris (broer van de Hollandse Graaf), wegens belediging van zijn nichtje, de erfdochter van Rode; wordt verbannen en zijn bezittingen worden verwoest, maar uiteindelijk bouwer van het kasteel van Grave.
In de jaren '30 van de twaalfde eeuw vochten Herman, Godfried en hun oom Andries van Cuijk, een conflict uit met Floris de Zwarte en zijn broer Dirk VI van Holland. Dit is beschreven in het artikel over Godfried. Als gevolg daarvan werd Herman verdreven uit zijn kasteel bij Lexmond en bouwde hij een nieuw kasteel op veilige afstand van Holland, aan de Maas. Op die plaats is later het stadje Grave ontstaan. Naast heer van Cuijk werd Herman uiteindelijk stadsgraaf van Utrecht en voogd van het kapittel van Sint-Servatius te Maastricht
Gerard I is de stamvader van de graven van Gelre uit het huis Wassenberg, dat in 1371 in mannelijke lijn uitstierf. Gerard vernoemde zich zowel naar Wassenberg als naar Gelre. Hij had één zoon, die hem opvolgde als Gerard II van Gelre.
Hij wordt in 1096 ook als landgraaf geattesteerd in een keizerlijke oorkonde: MGH Diplomata Henrici IV nr. 459: Gerardus lantgrave, waarschijnlijk met betrekking tot een rijksleen in de Teisterbant.
Toen zijn vader in 1129 overleed volgde hij die op als graaf van Gelre en graaf van Wassenberg. Hij trouwde met Ermgard van Zutphen, de erfdochter van het graafschap Zutphen wier bezittingen bestonden uit gebied ten oosten van de IJssel (Zutphen) en talrijke buitenposten in Friesland, Westfalen en het Rijnland. Gerard handhaafde deze erfenis tegen de bisschop van Münster en kreeg daarbij steun van de hertog van Neder-Lotharingen.
Toen zijn vader in 1129 overleed volgde hij die op als graaf van Gelre en graaf van Wassenberg. Hij trouwde met Ermgard van Zutphen, de erfdochter van het graafschap Zutphen wier bezittingen bestonden uit gebied ten oosten van de IJssel (Zutphen) en talrijke buitenposten in Friesland, Westfalen en het Rijnland. Gerard handhaafde deze erfenis tegen de bisschop van Münster en kreeg daarbij steun van de hertog van Neder-Lotharingen.
Boudewijn III (overleden 1120), was graaf van Henegouwen van 1098 tot aan zijn dood. Als zoon van Boudewijn II van Henegouwen en van Ida van Leuven, volgde hij in 1098 zijn vader op, aanvankelijk onder het regentschap van zijn moeder (tot ± 1103). Net als zijn vader poogde hij het graafschap Vlaanderen te heroveren. Daartoe trachtte hij o.m., zij het vergeefs, het conflict om Kamerijk tussen de Vlaamse graaf Robrecht II en de Duitse keizer Hendrik IV uit te buiten.
Hij trouwde rond 1107 met Yolanda van Gelre (overleden 1131), dochter van Gerard I van Gelre. Toen Boudewijn VII van Vlaanderen in 1119 kinderloos overleed, probeerde Boudewijn III andermaal zijn rechten op de Vlaamse troon te laten gelden, maar kon niet beletten dat deze toekwam aan Karel de Goede, een kleinzoon van Robrecht I. Bij zijn dood liet hij zijn weduwe met vier minderjarige kinderen achter. Zijn oudste zoon Boudewijn volgde hem op.
Boudewijn IV (ca. 1109 – 2 november 1171), bijgenaamd de Bouwer, was graaf van Henegouwen van 1120 tot aan zijn dood. Als minderjarige zoon van Boudewijn III regeerde hij aanvankelijk (tot 1125?) onder het regentschap van zijn moeder, Yolanda van Gelre. Rond 1130 trouwde hij met Aleidis van Namen, dochter van graaf Godfried van Namen en van Ermesinde van Luxemburg.
Van de moord op de Vlaamse graaf Karel de Goede (1127) maakte hij gebruik om, net als zijn voorgangers en ook ditmaal tevergeefs, zijn aanspraken op Vlaanderen te laten gelden. Hoewel hij tijdelijk Oudenaarde en Ninove kon bezetten, moest hij toezien hoe Willem Clito graaf van Vlaanderen werd. Ook tegenover Clito’s opvolger, Diederik van de Elzas, heeft Boudewijn herhaaldelijk het onderspit moeten delven. Door een huwelijk (1169) van zijn zoon en erfgenaam, Boudewijn V, met Margaretha, zuster en erfgename van de regerende Vlaamse graaf Filips van de Elzas, kwam er een eind aan het bijna 100 jaar aanslepende conflict tussen Henegouwen en Vlaanderen.
Zijn bijnaam kreeg Boudewijn IV vanwege de versterkingen die hij langs de grens van Henegouwen met Brabant en Vlaanderen liet aanbrengen
De Heren van Cuijk komen van oorsprong uit de Betuwe. Vanaf de 11e eeuw zijn zij ‘historisch aantoonbaar’. De naam Cuijk (Henricus de Kuc of Kuyc) wordt voor het eerst in 1096 in een oorkonde vermeld. De leenmannen noemden zich naar de hoofdplaats Cuijk in hun leengebied "van Cuijk". Het geslacht van Cuijk is afkomstig uit de gouw Teisterbant. Vooral rondom Geldermalsen en Meteren had de familie veel goederen. De gouw Teisterbant is helaas niet precies aan te wijzen. Ze wordt al in 850 genoemd met als graaf "Balderik". Vanaf circa 1050 geven de schriftelijke bronnen meer duidelijkheid over de plaats Cuijk en de heersende familie. Vanaf die tijd wordt de naam Cuijk namelijk toegevoegd aan de persoonsnamen, genoemd naar het stamgoed. Voor die tijd noemde men zich van Malsen. De familie had veel bezittingen en nauwe banden met de Graven van Holland, Gelre en Vlaanderen, de Hertog van Brabant, de Koning van Engeland en de bisschoppen van Keulen en Utrecht. In de 13e eeuw werd de gouw Teisterbant verdeeld tussen Cuijk, Gelder en het Stichtse bisdom. De oorspronkelijke heren van Cuijk zijn aan het bewind geweest van 1096 tot 1400 en vooral Jan I van Cuijk nam een voorname plaats in. Een beeld van hem stond bij het viaduct in de Maasstraat, in 2008 ter gelegenheid van 700 jaar Jan van Cuijk is er een bronzen afgietsel gemaakt. Het stenen origineel gaat naar binnen en de bronzen kopie komt voor het gemeentehuis te staan. Wel was het zo dat hun kasteel vanaf 1137 niet meer in Cuijk zelf stond maar in Grave. In die plaats kwam toen ook het bestuurscentrum, maar een aantal zaken bleef in de plaats Cuijk zelf. De Hoofdbank (het huis voor onder andere rechtspraak) bleef in Cuijk en ook de Landdag (een soort dorpenvertegenwoordiging) kwam jaarlijks in de Cuijkse kerk bijeen. Bij de Hoofdbank konden niet alleen de dorpsbanken van Escharen tot Maashees in beroep gaan, maar ook die van het vrijwel onafhankelijke Boxmeer. Het leven van Jan I van Cuijk. Heel belangrijk voor het Land van Cuijk was Heer Jan I van Cuijk (1230 - 1308). Jan werd geboren omstreeks 1230 en volgde in 1254 zijn vader Hendrik III op als Heer van Cuijk. Omstreeks 1260 trouwde hij met Jutta van Nassau. Zij was een dochter van Hendrik van Nassau, een rechtstreekse voorvader van Prins Willem van Oranje. Er zijn negen kinderen uit dit huwelijk bekend. Heer Jan I van Cuijk ‘regeerde’ van 1254 tot 1308 en verbleef meestal op zijn kasteel in Grave. Hij was een bijzondere ridder en regeerder uit een beroemd geslacht. Met in zijn wapen de nog steeds gebruikte acht ‘merletten’ vocht hij aan de kant van Hertog Jan van Brabant tegen de Geldersen, de Limburgers en de Keulsen. Jan I van Cuijk nam deel aan veel veldtochten in de omgeving, waaronder de slag bij Woeringen nabij Keulen in 1288. Deze slag bracht een historisch keerpunt in degeschiedenis van de Nederlanden en het Nederrijn gebied. Hij wordt uitvoerig vermeld in de ‘Yeeste van den slag bij Woeronc’ van Jan van Heelu, een enorm heldendicht op hertog Jan I van Brabant, de grote overwinnaar in de slag tegen onder anderen de aartsbisschop Siegfried van Keulen, Graaf Reinoud van Gelre en Graf Hendrik van Luxemburg. De inzet was de erfelijke rechten op Limburg en de uitslag: Jan van Brabant met aanhang won. Een minder fraaie rol speelde Jan in 1296 echter in de samenzwering van de edelen tegen graaf Floris V van Holland. Deze zou op verzoek van de Engelse koning gevangen genomen worden tijdens een jachtfeest en daarna naar Engeland gebracht. Het liep echter uit op moord. In 1308, kort voor zijn dood heeft hij echter een daad gesteld die van groot belang is geweest voor de bevolking. Hij besloot om de zogenaamde ‘gemeynten’, de gemeentegronden in het Neder- en Overampt, aan de parochiedorpen en onderhorigen daaraan, over te dragen. Deze gronden, die over het geheel nog woest waren (totaal ca. 7.000 hectare), stelde hij daardoor gratis ter beschikking van de inwoners van de dorpen om er de paarden, vee en schapen op te weiden en er heideplaggen van te halen voor de potstallen. De kleine boeren vooral waren daar erg mee gebaat. Jan I van Cuijk was ook de stichter van het Graafse Sint Catharinagasthuis. Heer Jan I stierf op 13 juli 1308 en werd met de grootste eer, ‘met voordragen van wapen en schild’ begraven in de St. Elisabethkerk te Grave. Er is geen graf aan te wijzen van Jan van Cuijk. De positie van Cuijk onder de "Heren van Cuijk"" De heerlijkheid van Cuijk, heeft gedurende een lange tijd een belangrijke positie ingenomen, zowel regionaal als internationaal. In diplomatieke kringen speelden de Heren van Cuijk (en indirect ook de dames natuurlijk) een belangrijke rol in de 12e tot en met de 14e eeuw.
Hij was de eerste bisschop van Utrecht sinds het Concordaat van Worms in (1122), waarmee de investituurstrijd tussen de keizer en de paus over de bisschopsbenoemingen werd beslecht in het voordeel van de paus. Hij behoorde dan ook tot de pauselijke partij.
In 1133 raakte Andries in oorlog met graaf Dirk VI van Holland, die gesteund werd door de stad Utrecht en verschillende dienstmannen van de bisschop. Hij kreeg van koning Koenraad III de graafschappen Westergo en Oostergo terug, die keizer Hendrik V onder bisschop Burchard aan het Sticht ontnomen had.
Gerard I is de stamvader van de graven van Gelre uit het huis Wassenberg, dat in 1371 in mannelijke lijn uitstierf. Gerard vernoemde zich zowel naar Wassenberg als naar Gelre. Hij had één zoon, die hem opvolgde als Gerard II van Gelre.
Hij wordt in 1096 ook als landgraaf geattesteerd in een keizerlijke oorkonde: MGH Diplomata Henrici IV nr. 459: Gerardus lantgrave, waarschijnlijk met betrekking tot een rijksleen in de Teisterbant.
volgde zijn vader Dirk V op als graaf van Holland 1091, voerde als eerste de titel graaf van Holland 1101 als leenman van de Utrechtse bisschop, nam geen deel aan de eerste kruistocht 1096 maar stimuleerde nieuwe veenontginningen bij de grote rivieren
Gerard I is de stamvader van de graven van Gelre uit het huis Wassenberg, dat in 1371 in mannelijke lijn uitstierf. Gerard vernoemde zich zowel naar Wassenberg als naar Gelre. Hij had één zoon, die hem opvolgde als Gerard II van Gelre.
Hij wordt in 1096 ook als landgraaf geattesteerd in een keizerlijke oorkonde: MGH Diplomata Henrici IV nr. 459: Gerardus lantgrave, waarschijnlijk met betrekking tot een rijksleen in de Teisterbant.
Boudewijn II (± 1056 – overleden in Syrië, 1098), was graaf van Henegouwen van 1071 tot aan zijn dood. Hij was de tweede zoon van Boudewijn VI van Vlaanderen en Richilde van Henegouwen, en volgde zijn oudere broer Arnulf op, die sneuvelde in de Slag bij Kassel op (22 februari 1071). Als gevolg van deze slag moest Boudewijn Vlaanderen afstaan aan Robrecht I de Fries. Hij slaagde erin Henegouwen te behouden voor zichzelf en zijn moeder Richildis, dankzij de steun van de Luikse prins-bisschop Theoduinus (1048-1075), van wie zij voortaan Henegouwen in leen hielden.
Tot 1076 regeerde Boudewijn II onder het regentschap van zijn moeder, daarna steeds meer zelfstandig. Zijn pogingen om het graafschap Vlaanderen te heroveren mislukten bij herhaling.
Neemt in 1096 deel aan de Eerste Kruistocht; wordt na de inname van Antiochië (juni 1098) ermede belast dat te gaan melden aan de keizer in Constantinopel doch wordt tijdens deze tocht in Klein-Azië kennelijk overvallen en vermoord; wordt bijgenaamd 'van Jeruzalem' (hoewel hij die stad nooit heeft bereikt).
Zijn zoon Boudewijn volgde hem op.
Ida van Leuven begeeft zich als weduwe naar Klein-Azië om daar persoonlijk (doch vergeefs) een onderzoek in te stellen naar het lot van haar gemaal
Boudewijn III (overleden 1120), was graaf van Henegouwen van 1098 tot aan zijn dood. Als zoon van Boudewijn II van Henegouwen en van Ida van Leuven, volgde hij in 1098 zijn vader op, aanvankelijk onder het regentschap van zijn moeder (tot ± 1103). Net als zijn vader poogde hij het graafschap Vlaanderen te heroveren. Daartoe trachtte hij o.m., zij het vergeefs, het conflict om Kamerijk tussen de Vlaamse graaf Robrecht II en de Duitse keizer Hendrik IV uit te buiten.
Hij trouwde rond 1107 met Yolanda van Gelre (overleden 1131), dochter van Gerard I van Gelre. Toen Boudewijn VII van Vlaanderen in 1119 kinderloos overleed, probeerde Boudewijn III andermaal zijn rechten op de Vlaamse troon te laten gelden, maar kon niet beletten dat deze toekwam aan Karel de Goede, een kleinzoon van Robrecht I. Bij zijn dood liet hij zijn weduwe met vier minderjarige kinderen achter. Zijn oudste zoon Boudewijn volgde hem op.
Boudewijn III (overleden 1120), was graaf van Henegouwen van 1098 tot aan zijn dood. Als zoon van Boudewijn II van Henegouwen en van Ida van Leuven, volgde hij in 1098 zijn vader op, aanvankelijk onder het regentschap van zijn moeder (tot ± 1103). Net als zijn vader poogde hij het graafschap Vlaanderen te heroveren. Daartoe trachtte hij o.m., zij het vergeefs, het conflict om Kamerijk tussen de Vlaamse graaf Robrecht II en de Duitse keizer Hendrik IV uit te buiten.
Hij trouwde rond 1107 met Yolanda van Gelre (overleden 1131), dochter van Gerard I van Gelre. Toen Boudewijn VII van Vlaanderen in 1119 kinderloos overleed, probeerde Boudewijn III andermaal zijn rechten op de Vlaamse troon te laten gelden, maar kon niet beletten dat deze toekwam aan Karel de Goede, een kleinzoon van Robrecht I. Bij zijn dood liet hij zijn weduwe met vier minderjarige kinderen achter. Zijn oudste zoon Boudewijn volgde hem op.
Trok met Willem de Veroveraar naar Engeland
De Heren van Cuijk komen van oorsprong uit de Betuwe. Vanaf de 11e eeuw zijn zij ‘historisch aantoonbaar’. De naam Cuijk (Henricus de Kuc of Kuyc) wordt voor het eerst in 1096 in een oorkonde vermeld. De leenmannen noemden zich naar de hoofdplaats Cuijk in hun leengebied "van Cuijk". Het geslacht van Cuijk is afkomstig uit de gouw Teisterbant. Vooral rondom Geldermalsen en Meteren had de familie veel goederen. De gouw Teisterbant is helaas niet precies aan te wijzen. Ze wordt al in 850 genoemd met als graaf "Balderik". Vanaf circa 1050 geven de schriftelijke bronnen meer duidelijkheid over de plaats Cuijk en de heersende familie. Vanaf die tijd wordt de naam Cuijk namelijk toegevoegd aan de persoonsnamen, genoemd naar het stamgoed. Voor die tijd noemde men zich van Malsen. De familie had veel bezittingen en nauwe banden met de Graven van Holland, Gelre en Vlaanderen, de Hertog van Brabant, de Koning van Engeland en de bisschoppen van Keulen en Utrecht. In de 13e eeuw werd de gouw Teisterbant verdeeld tussen Cuijk, Gelder en het Stichtse bisdom. De oorspronkelijke heren van Cuijk zijn aan het bewind geweest van 1096 tot 1400 en vooral Jan I van Cuijk nam een voorname plaats in. Een beeld van hem stond bij het viaduct in de Maasstraat, in 2008 ter gelegenheid van 700 jaar Jan van Cuijk is er een bronzen afgietsel gemaakt. Het stenen origineel gaat naar binnen en de bronzen kopie komt voor het gemeentehuis te staan. Wel was het zo dat hun kasteel vanaf 1137 niet meer in Cuijk zelf stond maar in Grave. In die plaats kwam toen ook het bestuurscentrum, maar een aantal zaken bleef in de plaats Cuijk zelf. De Hoofdbank (het huis voor onder andere rechtspraak) bleef in Cuijk en ook de Landdag (een soort dorpenvertegenwoordiging) kwam jaarlijks in de Cuijkse kerk bijeen. Bij de Hoofdbank konden niet alleen de dorpsbanken van Escharen tot Maashees in beroep gaan, maar ook die van het vrijwel onafhankelijke Boxmeer. Het leven van Jan I van Cuijk. Heel belangrijk voor het Land van Cuijk was Heer Jan I van Cuijk (1230 - 1308). Jan werd geboren omstreeks 1230 en volgde in 1254 zijn vader Hendrik III op als Heer van Cuijk. Omstreeks 1260 trouwde hij met Jutta van Nassau. Zij was een dochter van Hendrik van Nassau, een rechtstreekse voorvader van Prins Willem van Oranje. Er zijn negen kinderen uit dit huwelijk bekend. Heer Jan I van Cuijk ‘regeerde’ van 1254 tot 1308 en verbleef meestal op zijn kasteel in Grave. Hij was een bijzondere ridder en regeerder uit een beroemd geslacht. Met in zijn wapen de nog steeds gebruikte acht ‘merletten’ vocht hij aan de kant van Hertog Jan van Brabant tegen de Geldersen, de Limburgers en de Keulsen. Jan I van Cuijk nam deel aan veel veldtochten in de omgeving, waaronder de slag bij Woeringen nabij Keulen in 1288. Deze slag bracht een historisch keerpunt in degeschiedenis van de Nederlanden en het Nederrijn gebied. Hij wordt uitvoerig vermeld in de ‘Yeeste van den slag bij Woeronc’ van Jan van Heelu, een enorm heldendicht op hertog Jan I van Brabant, de grote overwinnaar in de slag tegen onder anderen de aartsbisschop Siegfried van Keulen, Graaf Reinoud van Gelre en Graf Hendrik van Luxemburg. De inzet was de erfelijke rechten op Limburg en de uitslag: Jan van Brabant met aanhang won. Een minder fraaie rol speelde Jan in 1296 echter in de samenzwering van de edelen tegen graaf Floris V van Holland. Deze zou op verzoek van de Engelse koning gevangen genomen worden tijdens een jachtfeest en daarna naar Engeland gebracht. Het liep echter uit op moord. In 1308, kort voor zijn dood heeft hij echter een daad gesteld die van groot belang is geweest voor de bevolking. Hij besloot om de zogenaamde ‘gemeynten’, de gemeentegronden in het Neder- en Overampt, aan de parochiedorpen en onderhorigen daaraan, over te dragen. Deze gronden, die over het geheel nog woest waren (totaal ca. 7.000 hectare), stelde hij daardoor gratis ter beschikking van de inwoners van de dorpen om er de paarden, vee en schapen op te weiden en er heideplaggen van te halen voor de potstallen. De kleine boeren vooral waren daar erg mee gebaat. Jan I van Cuijk was ook de stichter van het Graafse Sint Catharinagasthuis. Heer Jan I stierf op 13 juli 1308 en werd met de grootste eer, ‘met voordragen van wapen en schild’ begraven in de St. Elisabethkerk te Grave. Er is geen graf aan te wijzen van Jan van Cuijk. De positie van Cuijk onder de "Heren van Cuijk"" De heerlijkheid van Cuijk, heeft gedurende een lange tijd een belangrijke positie ingenomen, zowel regionaal als internationaal. In diplomatieke kringen speelden de Heren van Cuijk (en indirect ook de dames natuurlijk) een belangrijke rol in de 12e tot en met de 14e eeuw.
onder voogdij van zijn stiefvader Robrecht de Fries 1061-1071, zag zijn landen bij Rijnland en Westflinge vervallen verklaard aan Utrecht bij oorkonde van keizer Hendrik IV 30 apr. 1064, verdreven uit Kennemerland 1071 doch werd opnieuw aangesteld tot graaf na de moord op hertog Godfried II 'met de Bult' 1076, onttrok de Zuid-Hollandse eilanden aan de macht van de Utrechtse bisschop en nam de sterkte IJsselmonde in juni 1076, steunde in de Constituurstrijd de pauselijke partij (1078)
volgde zijn vader Dirk V op als graaf van Holland 1091, voerde als eerste de titel graaf van Holland 1101 als leenman van de Utrechtse bisschop, nam geen deel aan de eerste kruistocht 1096 maar stimuleerde nieuwe veenontginningen bij de grote rivieren
Door Puas Gregorius VII in 1076 geexcommuniceerd
Stond blootsvoets 3 dagen in de sneeuw as straf
Boudewijn II (± 1056 – overleden in Syrië, 1098), was graaf van Henegouwen van 1071 tot aan zijn dood. Hij was de tweede zoon van Boudewijn VI van Vlaanderen en Richilde van Henegouwen, en volgde zijn oudere broer Arnulf op, die sneuvelde in de Slag bij Kassel op (22 februari 1071). Als gevolg van deze slag moest Boudewijn Vlaanderen afstaan aan Robrecht I de Fries. Hij slaagde erin Henegouwen te behouden voor zichzelf en zijn moeder Richildis, dankzij de steun van de Luikse prins-bisschop Theoduinus (1048-1075), van wie zij voortaan Henegouwen in leen hielden.
Tot 1076 regeerde Boudewijn II onder het regentschap van zijn moeder, daarna steeds meer zelfstandig. Zijn pogingen om het graafschap Vlaanderen te heroveren mislukten bij herhaling.
Neemt in 1096 deel aan de Eerste Kruistocht; wordt na de inname van Antiochië (juni 1098) ermede belast dat te gaan melden aan de keizer in Constantinopel doch wordt tijdens deze tocht in Klein-Azië kennelijk overvallen en vermoord; wordt bijgenaamd 'van Jeruzalem' (hoewel hij die stad nooit heeft bereikt).
Zijn zoon Boudewijn volgde hem op.
Ida van Leuven begeeft zich als weduwe naar Klein-Azië om daar persoonlijk (doch vergeefs) een onderzoek in te stellen naar het lot van haar gemaal
Ida van Leuven begeeft zich als weduwe naar Klein-Azië om daar persoonlijk (doch vergeefs) een onderzoek in te stellen naar het lot van haar gemaal
Boudewijn II (± 1056 – overleden in Syrië, 1098), was graaf van Henegouwen van 1071 tot aan zijn dood. Hij was de tweede zoon van Boudewijn VI van Vlaanderen en Richilde van Henegouwen, en volgde zijn oudere broer Arnulf op, die sneuvelde in de Slag bij Kassel op (22 februari 1071). Als gevolg van deze slag moest Boudewijn Vlaanderen afstaan aan Robrecht I de Fries. Hij slaagde erin Henegouwen te behouden voor zichzelf en zijn moeder Richildis, dankzij de steun van de Luikse prins-bisschop Theoduinus (1048-1075), van wie zij voortaan Henegouwen in leen hielden.
Tot 1076 regeerde Boudewijn II onder het regentschap van zijn moeder, daarna steeds meer zelfstandig. Zijn pogingen om het graafschap Vlaanderen te heroveren mislukten bij herhaling.
Neemt in 1096 deel aan de Eerste Kruistocht; wordt na de inname van Antiochië (juni 1098) ermede belast dat te gaan melden aan de keizer in Constantinopel doch wordt tijdens deze tocht in Klein-Azië kennelijk overvallen en vermoord; wordt bijgenaamd 'van Jeruzalem' (hoewel hij die stad nooit heeft bereikt).
Zijn zoon Boudewijn volgde hem op.
Toen zijn vader in 1129 overleed volgde hij die op als graaf van Gelre en graaf van Wassenberg. Hij trouwde met Ermgard van Zutphen, de erfdochter van het graafschap Zutphen wier bezittingen bestonden uit gebied ten oosten van de IJssel (Zutphen) en talrijke buitenposten in Friesland, Westfalen en het Rijnland. Gerard handhaafde deze erfenis tegen de bisschop van Münster en kreeg daarbij steun van de hertog van Neder-Lotharingen.
graaf van Namen ter opvolging van zijn oudere (in 1018 voor het laatst vermelde) broer Robert II, is aanwezig bij de stichting van de kapittelkerk St. Barthélemy te Luik en wordt in de daarop betrekking hebbende oorkonde onder de leke-getuigen als tweede, direkt na Gozelo I van Lotharingen, vermeld (1031), is eveneens aanwezig bij de wijding van het klooster St. Laurent te Luik 3.11.1034 en wordt dan belast met de voogdij van het daaraan geschonken grote, oud-karolingische domein Wasseiges, neemt waarschijnlijk met zijn schoonvader deel aan de slag bij Bar-le_Duc tegen graaf Eudes van Champagne 15.11.1037, is voogd van Ardenne, sticht de collegiale kerk van St. Aubin te Namen (1047), waaraan hij na het overlijden van zijn moeder zijn domein van Glons-sur-le-Geer schenkt, voor het laatst vermeld in 1062, overl. tussen juli 1063 en juli 1064
Trok met Willem de Veroveraar naar Engeland
Trok met Willem de Veroveraar naar Engeland
volgde zijn broer Dirk IV op als graaf van Holland 1049-1061, trachtte zijn macht uit te breiden in de Bommelerwaard doch werd vermoord bij Nederhemert 28 juni 1061 door een handlanger van bisschop Willem van Cuijk
onder voogdij van zijn stiefvader Robrecht de Fries 1061-1071, zag zijn landen bij Rijnland en Westflinge vervallen verklaard aan Utrecht bij oorkonde van keizer Hendrik IV 30 apr. 1064, verdreven uit Kennemerland 1071 doch werd opnieuw aangesteld tot graaf na de moord op hertog Godfried II 'met de Bult' 1076, onttrok de Zuid-Hollandse eilanden aan de macht van de Utrechtse bisschop en nam de sterkte IJsselmonde in juni 1076, steunde in de Constituurstrijd de pauselijke partij (1078)
Door Puas Gregorius VII in 1076 geexcommuniceerd
Stond blootsvoets 3 dagen in de sneeuw as straf
Boudewijn V van Rijsel, ook bijgenaamd de Grote (1013 - Rijsel?, 1 september 1067) was graaf van Vlaanderen van 1035 tot aan zijn dood.
Als zoon en erfgenaam van Boudewijn IV en van Ogiva van Luxemburg volgde hij zijn vader op bij diens dood. In 1028 huwde hij met Adela van Frankrijk (1009 - Mesen, 8 januari 1079), weduwe van hertog Richard III van Normandië (?-1027) en een dochter van koning Robert II van Frankrijk en Constance van Arles.
Wegens zijn aansluiting bij de rebellie van hertog Godfried met de Baard werd hem zijn Duitse rijkslenen in 1046 ontnomen, meer bepaald de mark Valenciennes. Na zijn verzoening met de Duitse keizer kwam hij in 1056/1059 definitief in het bezit van Ename. Dit was een belangrijk Lotharings bolwerk (ten oosten van de Schelde, van oudsher de scheidingslijn tussen Frankrijk en het Duitse rijk). Hij consolideerde aldus met succes de door zijn vader begonnen politiek om ook Duitse rijkslenen te verwerven. Zijn opvolgers werden aldus leenmannen van de Duitse keizer. Het betrokken gebied wordt daarom ook Rijks-Vlaanderen genoemd.
Zijn oudste zoon Boudewijn werd door de Duitse keizer eveneens beleend met een markgraafschap (wellicht Ename), maar dit belette Boudewijn V niet zich een jaar later toch aan te sluiten bij hertog Godfried met de Baard in diens opstand tegen de keizer. In het kader van deze politiek dwong hij Richilde van Henegouwen, weduwe van Herman van Bergen (overleden 1051), tot een huwelijk met zijn zoon Boudewijn (VI). Door zijn toedoen werden de kinderen uit Richildis' eerste huwelijk van hun erfrechten beroofd en lijfde hij de facto Henegouwen bij Vlaanderen in. Na het plotseling overlijden van de Duitse keizer Hendrik III (1056) en de minderjarigheid van diens zoon Hendrik IV werden door de Lotharingse rijksedelen, aartsbisschop Anno II van Keulen en paltsgraaf Hendrik I van Lotharingen, de vredesbesprekingen van Andernach (1056 en 1059) met Boudewijn gevoerd. Ook het wegens bloedverwantschap canoniek ongeldige huwelijk van zijn zoon Boudewijn met Richilde van Henegouwen werd door de paus kort nadien gelegitimeerd.
Door het huwelijk van Boudewijns tweede zoon, Robrecht de Fries, met Geertrui, weduwe van de graaf van Holland, strekte de Vlaamse invloedssfeer zich over een groot deel van de Nederlanden uit. Zo groot was Boudewijns aanzien, dat hij bij de dood van de Franse koning Hendrik I (1060) voogd werd over diens minderjarige troonopvolger Filips I.
Op het binnenlandse vlak heeft Boudewijn het grafelijke gezag verstevigd door het territoriale bestuur te reorganiseren (kasselrijen in plaats van gouwen) en de bevoegdheden van de kloostervoogden in te krimpen (mede door de invloed van de kerkelijke hervormingsbeweging van Richard van Saint-Vanne). Om het dunbevolkte en ongecultiveerde centrale gedeelte van zijn graafschap beter te verbinden met de rijke steden, die zich aan de kust en de Schelde ontwikkelden, legde hij een gordel van nieuwe steden aan in Binnen-Vlaanderen: Torhout, Ieper, Mesen, Rijsel, Kassel en Ariën. Deze nieuwe stichtingen werden hoofdplaats van een kasselrij en kregen een jaarmarkt om de kooplieden aan te trekken.
Kort voor zijn dood steunde Boudewijn V nog de expeditie naar Engeland (1066) van zijn schoonzoon Willem de Veroveraar, die gehuwd was met zijn dochter Mathilda van Vlaanderen. Deze stellingname was echter niet zonder risico's: de opkomst van het Anglo-Normandisch blok, dat voor Vlaanderen gevaarlijk kon worden, werd er niet door tegengewerkt. Een van de redenen van Boudewijns keuze was waarschijnlijk dat hij op die manier de kans zag om een deel van de dissidente adel die Willem op zijn tocht vergezelde, onschadelijk te maken.
Boudewijn V overleed op 1 september 1067. Na zijn dood trok zijn weduwe Adela zich als non terug in een klooster te Mesen, waar zij in 1079 overleed.
volgde zijn vader op als graaf van Holland onder voogdij van zijn moeder 993, koloniseerde de Riederwaard omstr. 1015, versloeg het keizerlijk leger van Hendrik II bij Vlaardingen 1018, maakte een bedevaart naar Jeruzalem, steunde Koenraad II in de strijd om het Duits koningschap na 1024
volgde zijn broer Dirk IV op als graaf van Holland 1049-1061, trachtte zijn macht uit te breiden in de Bommelerwaard doch werd vermoord bij Nederhemert 28 juni 1061 door een handlanger van bisschop Willem van Cuijk
Boudewijn met de Baard was de zoon van Arnulf II en van Rosela van Italië, dochter van Berengarius II van Italië, de door de Duitse keizer Otto II onttroonde koning van Italië. Toen zijn vader in 988 overleed, was Boudewijn nog minderjarig en werd de zelfstandigheid van het graafschap Vlaanderen door Frankrijk bedreigd. Een tweede huwelijk van Boudewijns moeder, Rosela, met Robrecht II de Vrome, zoon en opvolger van de Franse koning Hugo Capet, kon dit gevaar echter bezweren.
Bij zijn meerderjarigheid nam Boudewijn het bestuur stevig in handen: hij stelde paal en perk aan de onder zijn vader ontstane gezagscrisis in het noorden van het graafschap (Gent, Waasland, Kortrijk) en dwong bij de graven in het zuiden (Boulogne, Guines, Hesdin en Saint-Pol) de erkenning van zijn suzereiniteit af. Hij verplaatste de belangstelling van de Vlaamse graven, die tot dan toe op het zuiden was gericht, naar het oosten, en veroverde aanzienlijke gebieden op de rechteroever van de Schelde, afhankelijk van de Duitse keizer, die de naam Rijks-Vlaanderen zouden vormen. In 1012 werd hij door keizer Hendrik II beleend met de Zeeuwse eilanden en het gebied dat later de Vier Ambachten zou worden. Dankzij gewiekste onderhandelingen met de Duitse keizer verkreeg hij in 1015 het markgraafschap Valenciennes, namelijk met de belofte zich afzijdig te houden in het interne Lotharingse conflict tussen de Reiniers en de graven van Verdun. Het lang begeerde graafschap Ename in het gouwgraafschap Brabant werd hem echter niet door de Duitse keizer gegund, zelfs niet na de inname (en verwoesting) van de hertogelijke burcht te Ename in 1033/1034.
Zijn expansiepolitiek was duidelijk gericht op de beheersing van het Scheldebekken, waarvan hij het economisch belang begreep. In 1009 stelde hij de Heer van Gistel aan als zeeprefect om de kust te beschermen tegen invallen. Tijdens zijn bewind begon de lakenindustrie ook vaste vorm aan te nemen. De graaf was eigenaar van de schorren langs de kust, waar schapen werden gefokt, en hij was waarschijnlijk de eerste wolleverancier van de Atrechtse draperie. Graaf Boudewijn spande zich ook in om de godsvrede te laten respecteren in zijn graafschap. Hij stichtte de abdij van Sint-Winoksbergen in 1022.
Boudewijn V van Rijsel, ook bijgenaamd de Grote (1013 - Rijsel?, 1 september 1067) was graaf van Vlaanderen van 1035 tot aan zijn dood.
Als zoon en erfgenaam van Boudewijn IV en van Ogiva van Luxemburg volgde hij zijn vader op bij diens dood. In 1028 huwde hij met Adela van Frankrijk (1009 - Mesen, 8 januari 1079), weduwe van hertog Richard III van Normandië (?-1027) en een dochter van koning Robert II van Frankrijk en Constance van Arles.
Wegens zijn aansluiting bij de rebellie van hertog Godfried met de Baard werd hem zijn Duitse rijkslenen in 1046 ontnomen, meer bepaald de mark Valenciennes. Na zijn verzoening met de Duitse keizer kwam hij in 1056/1059 definitief in het bezit van Ename. Dit was een belangrijk Lotharings bolwerk (ten oosten van de Schelde, van oudsher de scheidingslijn tussen Frankrijk en het Duitse rijk). Hij consolideerde aldus met succes de door zijn vader begonnen politiek om ook Duitse rijkslenen te verwerven. Zijn opvolgers werden aldus leenmannen van de Duitse keizer. Het betrokken gebied wordt daarom ook Rijks-Vlaanderen genoemd.
Zijn oudste zoon Boudewijn werd door de Duitse keizer eveneens beleend met een markgraafschap (wellicht Ename), maar dit belette Boudewijn V niet zich een jaar later toch aan te sluiten bij hertog Godfried met de Baard in diens opstand tegen de keizer. In het kader van deze politiek dwong hij Richilde van Henegouwen, weduwe van Herman van Bergen (overleden 1051), tot een huwelijk met zijn zoon Boudewijn (VI). Door zijn toedoen werden de kinderen uit Richildis' eerste huwelijk van hun erfrechten beroofd en lijfde hij de facto Henegouwen bij Vlaanderen in. Na het plotseling overlijden van de Duitse keizer Hendrik III (1056) en de minderjarigheid van diens zoon Hendrik IV werden door de Lotharingse rijksedelen, aartsbisschop Anno II van Keulen en paltsgraaf Hendrik I van Lotharingen, de vredesbesprekingen van Andernach (1056 en 1059) met Boudewijn gevoerd. Ook het wegens bloedverwantschap canoniek ongeldige huwelijk van zijn zoon Boudewijn met Richilde van Henegouwen werd door de paus kort nadien gelegitimeerd.
Door het huwelijk van Boudewijns tweede zoon, Robrecht de Fries, met Geertrui, weduwe van de graaf van Holland, strekte de Vlaamse invloedssfeer zich over een groot deel van de Nederlanden uit. Zo groot was Boudewijns aanzien, dat hij bij de dood van de Franse koning Hendrik I (1060) voogd werd over diens minderjarige troonopvolger Filips I.
Op het binnenlandse vlak heeft Boudewijn het grafelijke gezag verstevigd door het territoriale bestuur te reorganiseren (kasselrijen in plaats van gouwen) en de bevoegdheden van de kloostervoogden in te krimpen (mede door de invloed van de kerkelijke hervormingsbeweging van Richard van Saint-Vanne). Om het dunbevolkte en ongecultiveerde centrale gedeelte van zijn graafschap beter te verbinden met de rijke steden, die zich aan de kust en de Schelde ontwikkelden, legde hij een gordel van nieuwe steden aan in Binnen-Vlaanderen: Torhout, Ieper, Mesen, Rijsel, Kassel en Ariën. Deze nieuwe stichtingen werden hoofdplaats van een kasselrij en kregen een jaarmarkt om de kooplieden aan te trekken.
Kort voor zijn dood steunde Boudewijn V nog de expeditie naar Engeland (1066) van zijn schoonzoon Willem de Veroveraar, die gehuwd was met zijn dochter Mathilda van Vlaanderen. Deze stellingname was echter niet zonder risico's: de opkomst van het Anglo-Normandisch blok, dat voor Vlaanderen gevaarlijk kon worden, werd er niet door tegengewerkt. Een van de redenen van Boudewijns keuze was waarschijnlijk dat hij op die manier de kans zag om een deel van de dissidente adel die Willem op zijn tocht vergezelde, onschadelijk te maken.
Boudewijn V overleed op 1 september 1067. Na zijn dood trok zijn weduwe Adela zich als non terug in een klooster te Mesen, waar zij in 1079 overleed.
ij hertrouwt als weduwe (vóór 1-4-988) Robert II 'de Vrome' ('Le Pieux') koning van Frankrijk (zij heet daar: Suzanna), maar wordt verstoten 992 en keert naar Vlaanderen terug
Boudewijn V van Rijsel, ook bijgenaamd de Grote (1013 - Rijsel?, 1 september 1067) was graaf van Vlaanderen van 1035 tot aan zijn dood.
Als zoon en erfgenaam van Boudewijn IV en van Ogiva van Luxemburg volgde hij zijn vader op bij diens dood. In 1028 huwde hij met Adela van Frankrijk (1009 - Mesen, 8 januari 1079), weduwe van hertog Richard III van Normandië (?-1027) en een dochter van koning Robert II van Frankrijk en Constance van Arles.
Wegens zijn aansluiting bij de rebellie van hertog Godfried met de Baard werd hem zijn Duitse rijkslenen in 1046 ontnomen, meer bepaald de mark Valenciennes. Na zijn verzoening met de Duitse keizer kwam hij in 1056/1059 definitief in het bezit van Ename. Dit was een belangrijk Lotharings bolwerk (ten oosten van de Schelde, van oudsher de scheidingslijn tussen Frankrijk en het Duitse rijk). Hij consolideerde aldus met succes de door zijn vader begonnen politiek om ook Duitse rijkslenen te verwerven. Zijn opvolgers werden aldus leenmannen van de Duitse keizer. Het betrokken gebied wordt daarom ook Rijks-Vlaanderen genoemd.
Zijn oudste zoon Boudewijn werd door de Duitse keizer eveneens beleend met een markgraafschap (wellicht Ename), maar dit belette Boudewijn V niet zich een jaar later toch aan te sluiten bij hertog Godfried met de Baard in diens opstand tegen de keizer. In het kader van deze politiek dwong hij Richilde van Henegouwen, weduwe van Herman van Bergen (overleden 1051), tot een huwelijk met zijn zoon Boudewijn (VI). Door zijn toedoen werden de kinderen uit Richildis' eerste huwelijk van hun erfrechten beroofd en lijfde hij de facto Henegouwen bij Vlaanderen in. Na het plotseling overlijden van de Duitse keizer Hendrik III (1056) en de minderjarigheid van diens zoon Hendrik IV werden door de Lotharingse rijksedelen, aartsbisschop Anno II van Keulen en paltsgraaf Hendrik I van Lotharingen, de vredesbesprekingen van Andernach (1056 en 1059) met Boudewijn gevoerd. Ook het wegens bloedverwantschap canoniek ongeldige huwelijk van zijn zoon Boudewijn met Richilde van Henegouwen werd door de paus kort nadien gelegitimeerd.
Door het huwelijk van Boudewijns tweede zoon, Robrecht de Fries, met Geertrui, weduwe van de graaf van Holland, strekte de Vlaamse invloedssfeer zich over een groot deel van de Nederlanden uit. Zo groot was Boudewijns aanzien, dat hij bij de dood van de Franse koning Hendrik I (1060) voogd werd over diens minderjarige troonopvolger Filips I.
Op het binnenlandse vlak heeft Boudewijn het grafelijke gezag verstevigd door het territoriale bestuur te reorganiseren (kasselrijen in plaats van gouwen) en de bevoegdheden van de kloostervoogden in te krimpen (mede door de invloed van de kerkelijke hervormingsbeweging van Richard van Saint-Vanne). Om het dunbevolkte en ongecultiveerde centrale gedeelte van zijn graafschap beter te verbinden met de rijke steden, die zich aan de kust en de Schelde ontwikkelden, legde hij een gordel van nieuwe steden aan in Binnen-Vlaanderen: Torhout, Ieper, Mesen, Rijsel, Kassel en Ariën. Deze nieuwe stichtingen werden hoofdplaats van een kasselrij en kregen een jaarmarkt om de kooplieden aan te trekken.
Kort voor zijn dood steunde Boudewijn V nog de expeditie naar Engeland (1066) van zijn schoonzoon Willem de Veroveraar, die gehuwd was met zijn dochter Mathilda van Vlaanderen. Deze stellingname was echter niet zonder risico's: de opkomst van het Anglo-Normandisch blok, dat voor Vlaanderen gevaarlijk kon worden, werd er niet door tegengewerkt. Een van de redenen van Boudewijns keuze was waarschijnlijk dat hij op die manier de kans zag om een deel van de dissidente adel die Willem op zijn tocht vergezelde, onschadelijk te maken.
Boudewijn V overleed op 1 september 1067. Na zijn dood trok zijn weduwe Adela zich als non terug in een klooster te Mesen, waar zij in 1079 overleed.
graaf van Holland 988-993, vergezelde keizer Otto II van Duitsland naar Rome 983, breidt zijn gebied uit naar het zuiden, overl. (gesneuveld) 18 sept. 993 (vermoedelijk aan de mond van de Maas), begr. Egmond (abdijkerk), later als heilige vereerd
schenkt het bezit Rugge aan de St.Pieterskerk van Gent voor het zieleheil van haar gemaal 20 sept. 993, verzoende zich met de opstandige West-Friezen juni 1005, overl. 13 mei (na 1005), begr. Egmond (abdijkerk).
volgde zijn vader op als graaf van Holland onder voogdij van zijn moeder 993, koloniseerde de Riederwaard omstr. 1015, versloeg het keizerlijk leger van Hendrik II bij Vlaardingen 1018, maakte een bedevaart naar Jeruzalem, steunde Koenraad II in de strijd om het Duits koningschap na 1024
Arnulf II (960/961 – 988), zoon van Boudewijn III en Mathildis van Saksen-Billung, was graaf van Vlaanderen van 965 tot aan zijn dood. Zijn vader Boudewijn III werd in 958 door graaf Arnulf I tot mederegent aangesteld, maar overleed reeds in 962. Bij de dood van graaf Arnulf I was zijn kleinzoon, de jonge Arnulf II, vier jaar.
Arnulf volgde dus in 965 zijn grootvader op, aanvankelijk onder de voogdij van de koning van Lotharingen, Lotharius II, die vóór de dood van Arnulf I beloofd dat hij ervoor zou zorgen dat de Vlaamse edelen de jonge graaf niet zouden manipuleren voor hun eigen belang, een belofte waaraan hij zich inderdaad ook hield. Rond 976 liet koning Lodewijk de Duitser de regering aan Arnulf over, maar onthield hem het gezag over de door Arnulf I veroverde gebieden Oosterbant, Artesië, Ponthieu en Amiens.
Het overige deel van het graafschap viel uiteen in semi-autonome gebieden, waarover Arnulf geen werkelijk gezag uitoefende. Aan deze gezagscrisis zou Arnulfs zoon en opvolger, Boudewijn IV, een einde maken.
Arnulf II was in 968 gehuwd met Rosela van Ivrea (945 - Gent 26 januari 1003, dochter van Berengarius II van Italië, koning van 950 tot 963, en van Willa van Toscane.
ij hertrouwt als weduwe (vóór 1-4-988) Robert II 'de Vrome' ('Le Pieux') koning van Frankrijk (zij heet daar: Suzanna), maar wordt verstoten 992 en keert naar Vlaanderen terug
Boudewijn met de Baard was de zoon van Arnulf II en van Rosela van Italië, dochter van Berengarius II van Italië, de door de Duitse keizer Otto II onttroonde koning van Italië. Toen zijn vader in 988 overleed, was Boudewijn nog minderjarig en werd de zelfstandigheid van het graafschap Vlaanderen door Frankrijk bedreigd. Een tweede huwelijk van Boudewijns moeder, Rosela, met Robrecht II de Vrome, zoon en opvolger van de Franse koning Hugo Capet, kon dit gevaar echter bezweren.
Bij zijn meerderjarigheid nam Boudewijn het bestuur stevig in handen: hij stelde paal en perk aan de onder zijn vader ontstane gezagscrisis in het noorden van het graafschap (Gent, Waasland, Kortrijk) en dwong bij de graven in het zuiden (Boulogne, Guines, Hesdin en Saint-Pol) de erkenning van zijn suzereiniteit af. Hij verplaatste de belangstelling van de Vlaamse graven, die tot dan toe op het zuiden was gericht, naar het oosten, en veroverde aanzienlijke gebieden op de rechteroever van de Schelde, afhankelijk van de Duitse keizer, die de naam Rijks-Vlaanderen zouden vormen. In 1012 werd hij door keizer Hendrik II beleend met de Zeeuwse eilanden en het gebied dat later de Vier Ambachten zou worden. Dankzij gewiekste onderhandelingen met de Duitse keizer verkreeg hij in 1015 het markgraafschap Valenciennes, namelijk met de belofte zich afzijdig te houden in het interne Lotharingse conflict tussen de Reiniers en de graven van Verdun. Het lang begeerde graafschap Ename in het gouwgraafschap Brabant werd hem echter niet door de Duitse keizer gegund, zelfs niet na de inname (en verwoesting) van de hertogelijke burcht te Ename in 1033/1034.
Zijn expansiepolitiek was duidelijk gericht op de beheersing van het Scheldebekken, waarvan hij het economisch belang begreep. In 1009 stelde hij de Heer van Gistel aan als zeeprefect om de kust te beschermen tegen invallen. Tijdens zijn bewind begon de lakenindustrie ook vaste vorm aan te nemen. De graaf was eigenaar van de schorren langs de kust, waar schapen werden gefokt, en hij was waarschijnlijk de eerste wolleverancier van de Atrechtse draperie. Graaf Boudewijn spande zich ook in om de godsvrede te laten respecteren in zijn graafschap. Hij stichtte de abdij van Sint-Winoksbergen in 1022.
Boudewijn met de Baard was de zoon van Arnulf II en van Rosela van Italië, dochter van Berengarius II van Italië, de door de Duitse keizer Otto II onttroonde koning van Italië. Toen zijn vader in 988 overleed, was Boudewijn nog minderjarig en werd de zelfstandigheid van het graafschap Vlaanderen door Frankrijk bedreigd. Een tweede huwelijk van Boudewijns moeder, Rosela, met Robrecht II de Vrome, zoon en opvolger van de Franse koning Hugo Capet, kon dit gevaar echter bezweren.
Bij zijn meerderjarigheid nam Boudewijn het bestuur stevig in handen: hij stelde paal en perk aan de onder zijn vader ontstane gezagscrisis in het noorden van het graafschap (Gent, Waasland, Kortrijk) en dwong bij de graven in het zuiden (Boulogne, Guines, Hesdin en Saint-Pol) de erkenning van zijn suzereiniteit af. Hij verplaatste de belangstelling van de Vlaamse graven, die tot dan toe op het zuiden was gericht, naar het oosten, en veroverde aanzienlijke gebieden op de rechteroever van de Schelde, afhankelijk van de Duitse keizer, die de naam Rijks-Vlaanderen zouden vormen. In 1012 werd hij door keizer Hendrik II beleend met de Zeeuwse eilanden en het gebied dat later de Vier Ambachten zou worden. Dankzij gewiekste onderhandelingen met de Duitse keizer verkreeg hij in 1015 het markgraafschap Valenciennes, namelijk met de belofte zich afzijdig te houden in het interne Lotharingse conflict tussen de Reiniers en de graven van Verdun. Het lang begeerde graafschap Ename in het gouwgraafschap Brabant werd hem echter niet door de Duitse keizer gegund, zelfs niet na de inname (en verwoesting) van de hertogelijke burcht te Ename in 1033/1034.
Zijn expansiepolitiek was duidelijk gericht op de beheersing van het Scheldebekken, waarvan hij het economisch belang begreep. In 1009 stelde hij de Heer van Gistel aan als zeeprefect om de kust te beschermen tegen invallen. Tijdens zijn bewind begon de lakenindustrie ook vaste vorm aan te nemen. De graaf was eigenaar van de schorren langs de kust, waar schapen werden gefokt, en hij was waarschijnlijk de eerste wolleverancier van de Atrechtse draperie. Graaf Boudewijn spande zich ook in om de godsvrede te laten respecteren in zijn graafschap. Hij stichtte de abdij van Sint-Winoksbergen in 1022.
van Houte-Dierxx: de Capetinger begin Capetingers;stammen uit het Robertiner-geslacht (Merofingers/Carolingers) van ca.8e eeuw uit Haspengau en Oberrheingau met Worms.
ij hertrouwt als weduwe (vóór 1-4-988) Robert II 'de Vrome' ('Le Pieux') koning van Frankrijk (zij heet daar: Suzanna), maar wordt verstoten 992 en keert naar Vlaanderen terug
Hij had een zoon bij een onbekende vrouw
Dirk II, geb. omstr. 932 (zoon van Dirk I (Bis), vermeld 936-941, en Gerberga (Geva) van Hamalant), graaf in het WestFriese gebied tussen Maas en Vlie 962-988, schonk ter ere van de bijzetting van St.Adalbertus Egmond een stenen kerk 15 juni 950, nam de grafelijke burcht in Gent in (965), bood de Egmondse abdij een evangeliarium aan 975, kreeg zijn lenen in Maasland, Kennemerland en op Texel van koning Otto III in vrij eigendom 25 aug. 985
graaf van Holland 988-993, vergezelde keizer Otto II van Duitsland naar Rome 983, breidt zijn gebied uit naar het zuiden, overl. (gesneuveld) 18 sept. 993 (vermoedelijk aan de mond van de Maas), begr. Egmond (abdijkerk), later als heilige vereerd
schenkt het bezit Rugge aan de St.Pieterskerk van Gent voor het zieleheil van haar gemaal 20 sept. 993, verzoende zich met de opstandige West-Friezen juni 1005, overl. 13 mei (na 1005), begr. Egmond (abdijkerk).
schenkt het bezit Rugge aan de St.Pieterskerk van Gent voor het zieleheil van haar gemaal 20 sept. 993, verzoende zich met de opstandige West-Friezen juni 1005, overl. 13 mei (na 1005), begr. Egmond (abdijkerk).
graaf van Holland 988-993, vergezelde keizer Otto II van Duitsland naar Rome 983, breidt zijn gebied uit naar het zuiden, overl. (gesneuveld) 18 sept. 993 (vermoedelijk aan de mond van de Maas), begr. Egmond (abdijkerk), later als heilige vereerd
VOlgende de legende:
Wiecher versloeg en draak om de hand van MArgaretha te winnen
Hij noemdde zijn kasteel Gelre, naar het geluid van de draak
Arnulf II (960/961 – 988), zoon van Boudewijn III en Mathildis van Saksen-Billung, was graaf van Vlaanderen van 965 tot aan zijn dood. Zijn vader Boudewijn III werd in 958 door graaf Arnulf I tot mederegent aangesteld, maar overleed reeds in 962. Bij de dood van graaf Arnulf I was zijn kleinzoon, de jonge Arnulf II, vier jaar.
Arnulf volgde dus in 965 zijn grootvader op, aanvankelijk onder de voogdij van de koning van Lotharingen, Lotharius II, die vóór de dood van Arnulf I beloofd dat hij ervoor zou zorgen dat de Vlaamse edelen de jonge graaf niet zouden manipuleren voor hun eigen belang, een belofte waaraan hij zich inderdaad ook hield. Rond 976 liet koning Lodewijk de Duitser de regering aan Arnulf over, maar onthield hem het gezag over de door Arnulf I veroverde gebieden Oosterbant, Artesië, Ponthieu en Amiens.
Het overige deel van het graafschap viel uiteen in semi-autonome gebieden, waarover Arnulf geen werkelijk gezag uitoefende. Aan deze gezagscrisis zou Arnulfs zoon en opvolger, Boudewijn IV, een einde maken.
Arnulf II was in 968 gehuwd met Rosela van Ivrea (945 - Gent 26 januari 1003, dochter van Berengarius II van Italië, koning van 950 tot 963, en van Willa van Toscane.
ij hertrouwt als weduwe (vóór 1-4-988) Robert II 'de Vrome' ('Le Pieux') koning van Frankrijk (zij heet daar: Suzanna), maar wordt verstoten 992 en keert naar Vlaanderen terug
ij hertrouwt als weduwe (vóór 1-4-988) Robert II 'de Vrome' ('Le Pieux') koning van Frankrijk (zij heet daar: Suzanna), maar wordt verstoten 992 en keert naar Vlaanderen terug
Arnulf II (960/961 – 988), zoon van Boudewijn III en Mathildis van Saksen-Billung, was graaf van Vlaanderen van 965 tot aan zijn dood. Zijn vader Boudewijn III werd in 958 door graaf Arnulf I tot mederegent aangesteld, maar overleed reeds in 962. Bij de dood van graaf Arnulf I was zijn kleinzoon, de jonge Arnulf II, vier jaar.
Arnulf volgde dus in 965 zijn grootvader op, aanvankelijk onder de voogdij van de koning van Lotharingen, Lotharius II, die vóór de dood van Arnulf I beloofd dat hij ervoor zou zorgen dat de Vlaamse edelen de jonge graaf niet zouden manipuleren voor hun eigen belang, een belofte waaraan hij zich inderdaad ook hield. Rond 976 liet koning Lodewijk de Duitser de regering aan Arnulf over, maar onthield hem het gezag over de door Arnulf I veroverde gebieden Oosterbant, Artesië, Ponthieu en Amiens.
Het overige deel van het graafschap viel uiteen in semi-autonome gebieden, waarover Arnulf geen werkelijk gezag uitoefende. Aan deze gezagscrisis zou Arnulfs zoon en opvolger, Boudewijn IV, een einde maken.
Arnulf II was in 968 gehuwd met Rosela van Ivrea (945 - Gent 26 januari 1003, dochter van Berengarius II van Italië, koning van 950 tot 963, en van Willa van Toscane.
van Houte-Dierxx: de Capetinger begin Capetingers;stammen uit het Robertiner-geslacht (Merofingers/Carolingers) van ca.8e eeuw uit Haspengau en Oberrheingau met Worms.
Hij had een zoon bij een onbekende vrouw
Dirk II, geb. omstr. 932 (zoon van Dirk I (Bis), vermeld 936-941, en Gerberga (Geva) van Hamalant), graaf in het WestFriese gebied tussen Maas en Vlie 962-988, schonk ter ere van de bijzetting van St.Adalbertus Egmond een stenen kerk 15 juni 950, nam de grafelijke burcht in Gent in (965), bood de Egmondse abdij een evangeliarium aan 975, kreeg zijn lenen in Maasland, Kennemerland en op Texel van koning Otto III in vrij eigendom 25 aug. 985
Arnulf I, bijgenaamd de Grote (889 - 27 maart 965), graaf van Vlaanderen van 918 tot 965, was de oudste zoon van Boudewijn II en van Aelfryth van Wessex.
Van zijn vader erfde hij het grootste (noordelijke) deel van het graafschap. Na de dood van zijn broer Adalolf legde hij wederrechtelijk de hand op diens erfdeel (933), dat de streek van Terwaan en Boulogne omvatte. Hij wist ook Oosterbant, Artesië, Ponthieu en de streek van Amiens te veroveren, waardoor het graafschap Vlaanderen tot voorbij de Somme reikte. Arnulf bereikte deze gebiedsuitbreiding door het listig ombrengen van Willem I van Normandië te Picquigny.
Uit vrees voor de onbestendigheid van zijn territoriale aanwinsten deed Arnulf een beroep op de clerus om zijn veroveringen duurzaam en eenvormig te maken via een sterke religieuze ideologie. Zo wierp hij zich op als verdediger van de hervormingen die Gerardus van Brogne in de abdijen van zijn graafschap wilde doorvoeren. Uit zijn (tweede) huwelijk met Aleidis van Vermandois (910 - Brugge, 10 oktober 958), dochter van Herbert II van Vermandois en van Adela van Frankrijk, had hij een zoon, Boudewijn III, die over een deel van het graafschap regeerde van 958 tot diens vroegtijdige dood in 962.
Een opstand van de zonen van Adalolf veroorzaakte een bestuurlijke crisis die Arnulf dwong het graafschap toe te vertrouwen aan de Franse koning Lotharius tot de meerderjarigheid van zijn kleinzoon Arnulf II van Vlaanderen.
Aleidia werd werd uitgehuwelijkt om de vrede tussen het huis Vlaanderen en de Heribertiner graven te bestendigen
Dirk II, geb. omstr. 932 (zoon van Dirk I (Bis), vermeld 936-941, en Gerberga (Geva) van Hamalant), graaf in het WestFriese gebied tussen Maas en Vlie 962-988, schonk ter ere van de bijzetting van St.Adalbertus Egmond een stenen kerk 15 juni 950, nam de grafelijke burcht in Gent in (965), bood de Egmondse abdij een evangeliarium aan 975, kreeg zijn lenen in Maasland, Kennemerland en op Texel van koning Otto III in vrij eigendom 25 aug. 985
Karel hertog van Neder-Lotharingen,)geb. Laon zomer 953; neemt deel aan de vergeefse poging van Reinier IV van Henegouwen en diens broer Lambert I van Leuven hun vaderlijk erfdeel terug te veroveren 976; wordt verbannen door zijn broer Lotharius IV nadat hij diens gemalin Emma beschuldigd had van een verhouding met de in 977 aangestelde bisschop van Laon.Adalbero;
wendt zich dan tot keizer Otto II die hem aanstelt tot hertog in Lotharingen Diedenhofen/Thionville mei 977 (en daarmee, evenals met het herstel van Reinier en Lambert) een dam wil opwerpen tegen Westfrankische aanspraken op het Karolingische stamland);
neemt deel aan de vergeldingsactie van de keizer tegen West-Francië 978; wordt daarbij (zonder dat zulks veel gevolgen heeft) door bisschop Theudebert van Metz tot koning van Lotharingen
geproclameerd, maar treedt in de eerste jaren daarna niet meer naar voren;
bouwt tussen twee armen van de Zenne een versterkt kamp met aangrenzend bestuurscentrum en geldt daarmee als grondlegger van de stad Brussel; wisselt tijdens de troonstrijd die in het Duitse rijk na de dood van Otto II (7.12.983) uitbreekt herhaaldelijk van partij, waarop het Duitse hof hem laat vallen en hij van die kant voor zijn Westfrankische aspiraties geen enkele steun meer krijgt; wordt mede daardoor na de plotselinge dood van zijn neef Lodewijk V (21.5.987) niet gekozen tot diens opvolger tijdens een door aartsbisschop Adalbero van Reims te Senlis geleide vergadering;
neemt na de verkiezing van Hugo ‘Capet’ tot Frans koning (gekroond 3.7.987), zich beroepend op erfrecht, de strijd op en krijgt door zijn bastaardneef Arnulf de koningsstad Laon in handen gespeeld mei 988 (waar hij zijn schoonzuster, de koningin-weduwe Emma, en bisschop Adalbero van Laon gevangen neemt) en weet deze stad te behouden;
krijgt door Arnulf ook nog de kroningsstad Reims in handen (989) die hem op Palmzondag (29/3) 991 onder ede nogmaals trouw belooft, maar in de daarop volgende nacht uitlevert aan Hugo Capet die hem, met zijn gezin, gevangen zet in Orléans; overl. ald. Tr. ca. 970 NN, dochter van Rodbert van Troyes (?). Tr. voor 979 (ca. 975) Adelheid (van onbekende herkomst).
Robert de France
Vazal van Karel de Kale
Karel II, de Kale, koning, daarna keizer, geb. Frankfurt aan de Main 13.6.823, overl. Maurienne op 6.10.877, begr. klooster Nantua, later Saint-Denis. Vormt reeds vanaf 829 het middelpunt van handelen van zijn ouders om hem (in strijd met de als definitief bedoelde Ordinatio Imperii) een eigen rijk te bezorgen; door zijn vader tot koning gekroond en aangesteld tot hertog van Maine, Quierzy sept. 838 en van Aquitanië 13.12.838; strijdt na de dood van zijn vader samen met zijn halfbroer Lodewijk de Duitser tegen hun oudste broer Lotharius I, welke zij verslaan bij Fontenoy (bij Auxerre) 25.6.841; verkrijgt West-Francië bij het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843; wordt na jarenlang verzet van de aristocratie in het hem toebedeelde rijksdeel alsnog door ‘bijna alle’ wereldrijke en geestelijke groten van Aquitanië tot koning gekozen en door de aartsbisschop van Sens gezalfd en gekroond, Orléans 848; weet echter (o.a. door de voortdurende Noormannen-invallen) pas vanaf 860 een zekere consolidering te bereiken; schaart zich van dan af, samen met Lodewijk de Duitser, aan de zijde van Theutberga wier huwelijk met hun neef Lotharius II kinderloos is, wat dus tot een komende verwerving, althans deling van het middenrijk kan leiden; laat zich na de plotselinge dood van Lotharius II (8.8.869) tot koning van Lotharingen wijden Metz 9.9.869, doch moet het oostelijke deel daarvan afstaan aan Lodewijk de Duitser bij het verdrag van Meersen 8.8.870; laat zich na de dood van zijn neef Lodewijk 11 door paus Johannes VIII tot keizer kronen, Rome 25.12.875; geacclameerd door een Italiaanse Rijksverzameling als ‘protector et defensor’ (en daarmee feitelijk tot koning) Pavia febr. 876; tracht na de dood van Lodewijk de Duitser (28.8.876) via een bliksemveldtocht naar Aken alsnog het hele middenrijk te verwerven, maar wordt door Lodewijk de Jonge bij Andernach verslagen 8.10.876; treft op een rijksverzameling te Quierzy (waar voor de duur van zijn afwezigheid de erfelijkheid van lenen per cartularium wordt afgekondigd 14.6.877) voorbereidingen om de paus tegen de Saracenen te hulp te komen, maar ziet daartoe in Italië geen kans. Tr. (1) Quierzy 13.12.842 Ermentrudis, geb. ca. 830; overl. 6-10-869; dr. van graaf Odo van Orléans; tr. 2) 12 .10.869, bevestigd Aix-la-Chapelle 22.1.870, een Bosonide vrouw, overl. tussen 910 en 3 febr. 911, dochter van Bivin, graaf en abt van Gorze en van NN, dochter van Boso de Oude, graaf van Italië, en nicht van koningin Theutberga, echtgenote van Lotharius II.
Zij trouwde
858 Eathelwulf van Wessex
856 Aethelbald van Wessex (ivm troonsovernamen door broer van Aethelwulf )
Zij wer in de lente van 862 geschaakt, trouwde te Auxerre 13 dec. 863 Boudewijn I IJserenarm, graaf van Terwaan 866, bestuurder van de gouwen Kortrijk, Aardenburg en West Vlaanderen en mogelijk Mempiscus (tussen Gent en Kortrijk),
verloor na de schaking van Judith van West Francië zijn graafschappen 862 maar verzoende zich met Karel de Kale en werd opnieuw aangesteld tot graaf in de gouwen Vlaanderen, Waas en Gent 864 en na 866 in de streek Sint-Omaars (Ternois), leke-abt St. Pietersabdij te Gent 870, toezichthouder en raadgever van kroonprins Lodewijk (de Stamelaar) bij het vertrek van Karel naar Italië, overl. 21 jan. 879
Boudewijn I, ook wel Boudewijn I met de IJzeren Arm genoemd, (Laon?, ca. 837/40 - Sint Bertijns/Arras, 2 januari 879), staat bekend als de eerste graaf van Vlaanderen. Hij was de zoon van Odakar III van de Morinen (ook Audacrus, Odocrus, Audacer, Odoscer "van Laon" genoemd).
Over Boudewijn I is weinig overgeleverd. Er wordt wel aangenomen dat hij de eerste graaf van het graafschap Vlaanderen zou zijn.
Hij was een bekwaam militair leider, die een halt wist toe te roepen aan de invallen van de Noormannen. Boudewijn bouwde onder meer burchten te Gent en Brugge.
Boudewijn I trouwde op 13 december 862 met Judith van West-Francië, dochter van Karel de Kale, West-Frankisch koning van 840 tot 877, en van Ermentrudis van Orléans, nadat hij haar in Senlis rond Kerstmis 861 had geschaakt. Ze vluchtten naar Lotharingen en van daar naar Rome. Na twee jaar briefwisseling met de woedende vader kwam de verzoening er via een huwelijk te Auxerre. Het graafschap Vlaanderen (een aantal gouwen langsheen de Noordzeekust) was waarschijnlijk een huwelijksgeschenk. Karel de Kale wist hiermee zijn noordelijke grenzen te beveiligen.
Boudewijn zou uiteindelijk de grondlegger worden van een grafelijke dynastie die gedurende meer dan 500 jaar Vlaanderen zal bezitten en regeren. Het Vlaanderen waarvan Boudewijn I graaf was, had nog niet zo veel om het lijf; het beperkte zich tot een viertal stadjes met hun omgevende land (de pagus Flandrensis): Torhout, Gistel, Oudenburg en Brugge.
Boudewijn II de Kale (863 - 10 september 918) was van 879 tot 918 graaf van Vlaanderen en Graaf van Boulogne.
Hij erfde het graafschap van zijn vader op een bijzonder moeilijk moment omdat er een inval van de Vikingen plaatsvond. Dezen zouden nog jaren Vlaanderen en het noorden van Frankrijk onveilig maken. Pas bij de Slag bij de Dijle in 892 werden zij voorgoed verslagen. De onrust die ontstond door het onvermogen van de Karolingers iets tegen de inval te doen, zorgde er in 888 voor dat een niet-Karolinger Odo tot koning gezalfd werd. Boudewijn -zelf een Karolinger- wist dat handig te benutten voor de verdere uitbreiding van zijn grafelijke macht. Hij richtte houten versterkingen op in Sint-Omaars (St. Omer), Brugge en Gent en wist zelfs de abdij van St. Vaast en de streek van Artesië (Artois) onder controle te krijgen. In 902 ruimde hij een belangrijke rivaal Herbert I van Vermandois uit de weg door hem te laten vermoorden. Dit gaf hem meer macht aan de Somme. Hij zorgde bovendien voor een belangrijk politiek bondgenootschap door met de dochter van de Angelsaksische koning Alfred de Grote te trouwen. Bij zijn dood in 918 liet hij dan ook een machtig graafschap na aan zijn zoon Arnulf.
Arnulf I, bijgenaamd de Grote (889 - 27 maart 965), graaf van Vlaanderen van 918 tot 965, was de oudste zoon van Boudewijn II en van Aelfryth van Wessex.
Van zijn vader erfde hij het grootste (noordelijke) deel van het graafschap. Na de dood van zijn broer Adalolf legde hij wederrechtelijk de hand op diens erfdeel (933), dat de streek van Terwaan en Boulogne omvatte. Hij wist ook Oosterbant, Artesië, Ponthieu en de streek van Amiens te veroveren, waardoor het graafschap Vlaanderen tot voorbij de Somme reikte. Arnulf bereikte deze gebiedsuitbreiding door het listig ombrengen van Willem I van Normandië te Picquigny.
Uit vrees voor de onbestendigheid van zijn territoriale aanwinsten deed Arnulf een beroep op de clerus om zijn veroveringen duurzaam en eenvormig te maken via een sterke religieuze ideologie. Zo wierp hij zich op als verdediger van de hervormingen die Gerardus van Brogne in de abdijen van zijn graafschap wilde doorvoeren. Uit zijn (tweede) huwelijk met Aleidis van Vermandois (910 - Brugge, 10 oktober 958), dochter van Herbert II van Vermandois en van Adela van Frankrijk, had hij een zoon, Boudewijn III, die over een deel van het graafschap regeerde van 958 tot diens vroegtijdige dood in 962.
Een opstand van de zonen van Adalolf veroorzaakte een bestuurlijke crisis die Arnulf dwong het graafschap toe te vertrouwen aan de Franse koning Lotharius tot de meerderjarigheid van zijn kleinzoon Arnulf II van Vlaanderen.
Aleidia werd werd uitgehuwelijkt om de vrede tussen het huis Vlaanderen en de Heribertiner graven te bestendigen
ca.begin invloedrijk geslacht der robertiner-robertiens uit wormsgau/oberrheinsgau
Robert de France
Robert de France
Terwijl Karel de Grote in Noord-Spanje op veldtocht was, beviel zijn vrouw Hildegarde hetzij op 11 april hetzij in juni/augustus 778 in de palts van Chasseneuil bij Poitiers van een tweeling. Na Karels terugkeer werden ze als Lodewijk en Lothar gedoopt. De karolingische koningsnamen Karel, Karloman en Pepijn waren reeds aan Karels eerder geboren zonen vergeven, zodat men besloot terug te grijpen naar deze van de belangrijkste Merovingische koningen Chlodowech I ofte Clovis, en Chlotarius I. De kleine Lothar stierf reeds in 779, maar Lodewijk overleefde.
Lodewijk I de Vrome (Chasseneuil bij Poitiers, april, juni of augustus 778 - Ingelheim am Rhein, 20 juni 840) volgde zijn vader Karel de Grote na diens dood in 814 op als koning van de Franken, van 814 tot aan zijn eigen overlijden in 840. Zijn vader Karel de Grote kroonde hem op 11 september 813 in Aken tot medekeizer van het Frankische Rijk en op 5 oktober 816 in Reims kroonde Paus Stefanus IV (V) hem tot keizer van het Westen. Hij huwde een eerste maal in 794 met Ermengarde, met wie hij Lothar, Pepijn en Lodewijk de Duitser had, en een tweede keer met Judith, die hem een vierde zoon Karel schonk.
Lodewijk I streefde er naar de erfenis van zijn beroemde vader te bestendigen, in de eerste plaats via het doorvoeren van geloofshervormingen. Maar zelf regelde hij zijn eigen erfopvolging bijzonder ongelukkig, en zijn regering werd door vernederingen en mislukkingen getekend.
Een toeval zorgde ervoor dat hij na de dood van zijn vader Karel de Grote in 814 alleenheerser werd. Zijn beide oudere broers Pepijn en Karel waren namelijk reeds respectievelijk in 810 en 811 overleden. Daarmee verviel ook een in 806 getroffen regeling die het Frankenrijk in 3 stukken zou hebben opgedeeld; het probleem rond de toekenning van de keizerlijke waardigheid, die op zichzelf als ondeelbaar werd beschouwd, was door meer geluk dan wijsheid toch nog opgelost.
Op 11 september 813 waren de rijksgroten te Aken bijeen en waren getuige van de feestelijke verheffing van de zoon van Karel de Grote tot mederegent en exclusieve erfgenaam van het Rijk, met de daaraan verbonden konings- en keizerstitels. Enkele maanden later overleed Karel en liet aan de 36-jarige Lodewijk een reusachtig rijk na.
Lotharius I, koning der Franken en Lombarden, geb. ca. 795, overl. in de abdij te Prum in de nacht van 28 op 29 sept. 855, begr. in de kerk van Saint-Sauveur van deze abdij. Aangesteld tot (onder)koning in Beieren 814; bij de Ordinatio lmperii als opvolger aangewezen en door zijn vader tot keizer gekroond Aken juli 817; bestuurt Italië sinds de herfst van 822; wordt (als ‘Festkrönung’) nogmaals tot keizer gekroond door paus Paschalis I Rome Pasen (8.4.)823 en regelt het bestuur van de Kerkelijke Staat, als onderdeel van het rijk, via de Constitutio Romana; feitelijk mede-regent van zijn vader van 825 tot aug. 829 wanneer deze samenwerking door diens begunstiging van Karel de Kale abrupt eindigt en hij terugkeert naar Italië; keert zich (na diverse, kortstondige verzoeningen) echter samen met zijn broers Pippijn en Lodewijk tegen hun vader begin 833, die nadat zijn leger op het ‘Leugenveld’ bij Colmar naar hen is overgelopen zich door hen gevangen laat nemen en die hij nadien feitelijk laat afzetten (Compiègne; Sois-sons); houdt ook nadien zijn vader in Aken gevangen en beperkt (strevend naar volle uitvoering van de Ordinatio Imperii) invloed en machtsgebied van zijn broers, waarop deze alsnog de kant van hun vader kiezen; verliest een reeks gevechten tegen hen en wordt wederom op Italië beperkt herfst 834; verzoent zich opnieuw met zijn vader op de rijksdag van Worms juni 839 en wordt op diens sterfbed tot opvolger gedesigneerd; verlaat Italië en herneemt de suprematie over zijn broers naar de (nooit opgeheven) Ordinatio, maar verliest een uiterst bloedige veldslag tegen hen bij Fontenoy (bij Auxerre) 25-6-841, hetgeen als een godsoordeel voor een wezenlijke rij ksdeling wordt gezien ten gunste van zijn broers Lodewijk ‘de Duitser’ en Karel ‘de Kale’, die hun bondgenootschap bevestigen door in de wederzijdse talen voor hun aanhang afgelegde eden bij Straatsburg 14.2.842; sluit na langdurige onderhandelingen met hen het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843, waarbij hij bij zijn langgerekte middenrijk wel de keizerstitel behoudt, maar daaraan geen suprematie over het West- en Oostfrankische rijk zal kunnen ontlenen; proclameert met beide broers in ‘fraternitas’ te zullen regeren Thionville okt. 844, maar krijgt een heftig geschil met Karel wanneer diens vazal Giselbert zijn dochter ontvoert 846, waarna pas vrede gesloten wordt (met legitimatie van het voltrokken huwelijk) Péronne jan. 849; verdeelt, ziek geworden, zijn rijk over zijn drie zoons; treedt in het klooster te Prüm 23.9, overl. 29.9.855 en begraven aldaar, tr. okt. 821 Ermengard, sticht uit haar morgengave het klooster Erstein; overl. 20.3.851; dr. van Hugo graaf van Tours en Ava N. Voorts had hij voor april 851 een relatie met Doda, overl. na 9.7.855, van onbekende herkomst en tussen 851 en 853 met een onbekende vrouw.
Stichteres van klooster Erstein
IIIC Pippijn I, koning van Aquitanië, geb. ca. 797, overl. Poitiers 13.12.838, begr. in de kerk Sainte-Radegonde te Poitiers. Tr. sept. 822 Ringardis, dochter van Theodebert, graaf van Madrie. Ze werd bij haar man begraven. Uit dit huwelijk: a. Pippijn II, koning van Aquitanië, geb. ca. 823, overl. Senlis na juni 864. Tr. NN, waaruit geen kinderen werden geboren. b. Carolus, aartsbisschop van Mainz, geb. ca. 825/30, overl. Mainz (Duitsland) 4.6.863, begr. in de kerk St. Albanus in Mainz. c. NN, tr.(?) Gerhard, graaf van Limoges(?), gesneuveld te Fontenoy 25.6.841. d. NN, tr. Rathier, graaf van Limoges, overl. 25.6.841.
Lodewijk de Duitser (806 — Frankfurt am Main, 28 september 876) was de zoon van keizer Lodewijk de Vrome en Ermengarde van Haspengouw. Als Lodewijk II was hij koning van Oost-Francië, het latere Duitsland. Later werd hij ook koning van Lotharingen, hier als Lodewijk I. Hij kreeg de bijnaam de Duitser om hem te onderscheiden van zijn neef, Lodewijk II, die koning van Italië was, en ook de keizerskroon droeg.
Bij het Verdrag van Verdun werd het Frankische Rijk van Lodewijk de Vrome verdeeld over zijn drie zonen: Lodewijk de Duitser, Karel de Kale en Lotharius. Lodewijk kreeg Oost-Francië. Na de dood van zijn oudste broer Lotharius I werd diens Middenrijk verder verdeeld onder zijn drie zonen: Lotharius II kreeg Lotharingen, Lodewijk II kreeg Noord-Italië, en Karel de Jonge kreeg Bourgondië. Deze drie neven van Lodewijk bleken niet zo talentrijk te zijn. In 869 pikte Lodewijk ook Lotharingen in. Ook de andere delen zouden via een dynastieke rechtmatige overerving aan Duitsland overgaan, zodat het Middenrijk daarmee helemaal verdwenen was.
Algemeen wordt Lodewijk als de meest bekwame telg van de toenmalige Karolingen beschouwd.
Vazal van Karel de Kale
Karel II, de Kale, koning, daarna keizer, geb. Frankfurt aan de Main 13.6.823, overl. Maurienne op 6.10.877, begr. klooster Nantua, later Saint-Denis. Vormt reeds vanaf 829 het middelpunt van handelen van zijn ouders om hem (in strijd met de als definitief bedoelde Ordinatio Imperii) een eigen rijk te bezorgen; door zijn vader tot koning gekroond en aangesteld tot hertog van Maine, Quierzy sept. 838 en van Aquitanië 13.12.838; strijdt na de dood van zijn vader samen met zijn halfbroer Lodewijk de Duitser tegen hun oudste broer Lotharius I, welke zij verslaan bij Fontenoy (bij Auxerre) 25.6.841; verkrijgt West-Francië bij het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843; wordt na jarenlang verzet van de aristocratie in het hem toebedeelde rijksdeel alsnog door ‘bijna alle’ wereldrijke en geestelijke groten van Aquitanië tot koning gekozen en door de aartsbisschop van Sens gezalfd en gekroond, Orléans 848; weet echter (o.a. door de voortdurende Noormannen-invallen) pas vanaf 860 een zekere consolidering te bereiken; schaart zich van dan af, samen met Lodewijk de Duitser, aan de zijde van Theutberga wier huwelijk met hun neef Lotharius II kinderloos is, wat dus tot een komende verwerving, althans deling van het middenrijk kan leiden; laat zich na de plotselinge dood van Lotharius II (8.8.869) tot koning van Lotharingen wijden Metz 9.9.869, doch moet het oostelijke deel daarvan afstaan aan Lodewijk de Duitser bij het verdrag van Meersen 8.8.870; laat zich na de dood van zijn neef Lodewijk 11 door paus Johannes VIII tot keizer kronen, Rome 25.12.875; geacclameerd door een Italiaanse Rijksverzameling als ‘protector et defensor’ (en daarmee feitelijk tot koning) Pavia febr. 876; tracht na de dood van Lodewijk de Duitser (28.8.876) via een bliksemveldtocht naar Aken alsnog het hele middenrijk te verwerven, maar wordt door Lodewijk de Jonge bij Andernach verslagen 8.10.876; treft op een rijksverzameling te Quierzy (waar voor de duur van zijn afwezigheid de erfelijkheid van lenen per cartularium wordt afgekondigd 14.6.877) voorbereidingen om de paus tegen de Saracenen te hulp te komen, maar ziet daartoe in Italië geen kans. Tr. (1) Quierzy 13.12.842 Ermentrudis, geb. ca. 830; overl. 6-10-869; dr. van graaf Odo van Orléans; tr. 2) 12 .10.869, bevestigd Aix-la-Chapelle 22.1.870, een Bosonide vrouw, overl. tussen 910 en 3 febr. 911, dochter van Bivin, graaf en abt van Gorze en van NN, dochter van Boso de Oude, graaf van Italië, en nicht van koningin Theutberga, echtgenote van Lotharius II.
Lotharius I, koning der Franken en Lombarden, geb. ca. 795, overl. in de abdij te Prum in de nacht van 28 op 29 sept. 855, begr. in de kerk van Saint-Sauveur van deze abdij. Aangesteld tot (onder)koning in Beieren 814; bij de Ordinatio lmperii als opvolger aangewezen en door zijn vader tot keizer gekroond Aken juli 817; bestuurt Italië sinds de herfst van 822; wordt (als ‘Festkrönung’) nogmaals tot keizer gekroond door paus Paschalis I Rome Pasen (8.4.)823 en regelt het bestuur van de Kerkelijke Staat, als onderdeel van het rijk, via de Constitutio Romana; feitelijk mede-regent van zijn vader van 825 tot aug. 829 wanneer deze samenwerking door diens begunstiging van Karel de Kale abrupt eindigt en hij terugkeert naar Italië; keert zich (na diverse, kortstondige verzoeningen) echter samen met zijn broers Pippijn en Lodewijk tegen hun vader begin 833, die nadat zijn leger op het ‘Leugenveld’ bij Colmar naar hen is overgelopen zich door hen gevangen laat nemen en die hij nadien feitelijk laat afzetten (Compiègne; Sois-sons); houdt ook nadien zijn vader in Aken gevangen en beperkt (strevend naar volle uitvoering van de Ordinatio Imperii) invloed en machtsgebied van zijn broers, waarop deze alsnog de kant van hun vader kiezen; verliest een reeks gevechten tegen hen en wordt wederom op Italië beperkt herfst 834; verzoent zich opnieuw met zijn vader op de rijksdag van Worms juni 839 en wordt op diens sterfbed tot opvolger gedesigneerd; verlaat Italië en herneemt de suprematie over zijn broers naar de (nooit opgeheven) Ordinatio, maar verliest een uiterst bloedige veldslag tegen hen bij Fontenoy (bij Auxerre) 25-6-841, hetgeen als een godsoordeel voor een wezenlijke rij ksdeling wordt gezien ten gunste van zijn broers Lodewijk ‘de Duitser’ en Karel ‘de Kale’, die hun bondgenootschap bevestigen door in de wederzijdse talen voor hun aanhang afgelegde eden bij Straatsburg 14.2.842; sluit na langdurige onderhandelingen met hen het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843, waarbij hij bij zijn langgerekte middenrijk wel de keizerstitel behoudt, maar daaraan geen suprematie over het West- en Oostfrankische rijk zal kunnen ontlenen; proclameert met beide broers in ‘fraternitas’ te zullen regeren Thionville okt. 844, maar krijgt een heftig geschil met Karel wanneer diens vazal Giselbert zijn dochter ontvoert 846, waarna pas vrede gesloten wordt (met legitimatie van het voltrokken huwelijk) Péronne jan. 849; verdeelt, ziek geworden, zijn rijk over zijn drie zoons; treedt in het klooster te Prüm 23.9, overl. 29.9.855 en begraven aldaar, tr. okt. 821 Ermengard, sticht uit haar morgengave het klooster Erstein; overl. 20.3.851; dr. van Hugo graaf van Tours en Ava N. Voorts had hij voor april 851 een relatie met Doda, overl. na 9.7.855, van onbekende herkomst en tussen 851 en 853 met een onbekende vrouw.
Stichteres van klooster Erstein
Vazal van Karel de Kale
Karel II, de Kale, koning, daarna keizer, geb. Frankfurt aan de Main 13.6.823, overl. Maurienne op 6.10.877, begr. klooster Nantua, later Saint-Denis. Vormt reeds vanaf 829 het middelpunt van handelen van zijn ouders om hem (in strijd met de als definitief bedoelde Ordinatio Imperii) een eigen rijk te bezorgen; door zijn vader tot koning gekroond en aangesteld tot hertog van Maine, Quierzy sept. 838 en van Aquitanië 13.12.838; strijdt na de dood van zijn vader samen met zijn halfbroer Lodewijk de Duitser tegen hun oudste broer Lotharius I, welke zij verslaan bij Fontenoy (bij Auxerre) 25.6.841; verkrijgt West-Francië bij het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843; wordt na jarenlang verzet van de aristocratie in het hem toebedeelde rijksdeel alsnog door ‘bijna alle’ wereldrijke en geestelijke groten van Aquitanië tot koning gekozen en door de aartsbisschop van Sens gezalfd en gekroond, Orléans 848; weet echter (o.a. door de voortdurende Noormannen-invallen) pas vanaf 860 een zekere consolidering te bereiken; schaart zich van dan af, samen met Lodewijk de Duitser, aan de zijde van Theutberga wier huwelijk met hun neef Lotharius II kinderloos is, wat dus tot een komende verwerving, althans deling van het middenrijk kan leiden; laat zich na de plotselinge dood van Lotharius II (8.8.869) tot koning van Lotharingen wijden Metz 9.9.869, doch moet het oostelijke deel daarvan afstaan aan Lodewijk de Duitser bij het verdrag van Meersen 8.8.870; laat zich na de dood van zijn neef Lodewijk 11 door paus Johannes VIII tot keizer kronen, Rome 25.12.875; geacclameerd door een Italiaanse Rijksverzameling als ‘protector et defensor’ (en daarmee feitelijk tot koning) Pavia febr. 876; tracht na de dood van Lodewijk de Duitser (28.8.876) via een bliksemveldtocht naar Aken alsnog het hele middenrijk te verwerven, maar wordt door Lodewijk de Jonge bij Andernach verslagen 8.10.876; treft op een rijksverzameling te Quierzy (waar voor de duur van zijn afwezigheid de erfelijkheid van lenen per cartularium wordt afgekondigd 14.6.877) voorbereidingen om de paus tegen de Saracenen te hulp te komen, maar ziet daartoe in Italië geen kans. Tr. (1) Quierzy 13.12.842 Ermentrudis, geb. ca. 830; overl. 6-10-869; dr. van graaf Odo van Orléans; tr. 2) 12 .10.869, bevestigd Aix-la-Chapelle 22.1.870, een Bosonide vrouw, overl. tussen 910 en 3 febr. 911, dochter van Bivin, graaf en abt van Gorze en van NN, dochter van Boso de Oude, graaf van Italië, en nicht van koningin Theutberga, echtgenote van Lotharius II.
Boudewijn I, ook wel Boudewijn I met de IJzeren Arm genoemd, (Laon?, ca. 837/40 - Sint Bertijns/Arras, 2 januari 879), staat bekend als de eerste graaf van Vlaanderen. Hij was de zoon van Odakar III van de Morinen (ook Audacrus, Odocrus, Audacer, Odoscer "van Laon" genoemd).
Over Boudewijn I is weinig overgeleverd. Er wordt wel aangenomen dat hij de eerste graaf van het graafschap Vlaanderen zou zijn.
Hij was een bekwaam militair leider, die een halt wist toe te roepen aan de invallen van de Noormannen. Boudewijn bouwde onder meer burchten te Gent en Brugge.
Boudewijn I trouwde op 13 december 862 met Judith van West-Francië, dochter van Karel de Kale, West-Frankisch koning van 840 tot 877, en van Ermentrudis van Orléans, nadat hij haar in Senlis rond Kerstmis 861 had geschaakt. Ze vluchtten naar Lotharingen en van daar naar Rome. Na twee jaar briefwisseling met de woedende vader kwam de verzoening er via een huwelijk te Auxerre. Het graafschap Vlaanderen (een aantal gouwen langsheen de Noordzeekust) was waarschijnlijk een huwelijksgeschenk. Karel de Kale wist hiermee zijn noordelijke grenzen te beveiligen.
Boudewijn zou uiteindelijk de grondlegger worden van een grafelijke dynastie die gedurende meer dan 500 jaar Vlaanderen zal bezitten en regeren. Het Vlaanderen waarvan Boudewijn I graaf was, had nog niet zo veel om het lijf; het beperkte zich tot een viertal stadjes met hun omgevende land (de pagus Flandrensis): Torhout, Gistel, Oudenburg en Brugge.
Zij trouwde
858 Eathelwulf van Wessex
856 Aethelbald van Wessex (ivm troonsovernamen door broer van Aethelwulf )
Zij wer in de lente van 862 geschaakt, trouwde te Auxerre 13 dec. 863 Boudewijn I IJserenarm, graaf van Terwaan 866, bestuurder van de gouwen Kortrijk, Aardenburg en West Vlaanderen en mogelijk Mempiscus (tussen Gent en Kortrijk),
verloor na de schaking van Judith van West Francië zijn graafschappen 862 maar verzoende zich met Karel de Kale en werd opnieuw aangesteld tot graaf in de gouwen Vlaanderen, Waas en Gent 864 en na 866 in de streek Sint-Omaars (Ternois), leke-abt St. Pietersabdij te Gent 870, toezichthouder en raadgever van kroonprins Lodewijk (de Stamelaar) bij het vertrek van Karel naar Italië, overl. 21 jan. 879
Boudewijn II de Kale (863 - 10 september 918) was van 879 tot 918 graaf van Vlaanderen en Graaf van Boulogne.
Hij erfde het graafschap van zijn vader op een bijzonder moeilijk moment omdat er een inval van de Vikingen plaatsvond. Dezen zouden nog jaren Vlaanderen en het noorden van Frankrijk onveilig maken. Pas bij de Slag bij de Dijle in 892 werden zij voorgoed verslagen. De onrust die ontstond door het onvermogen van de Karolingers iets tegen de inval te doen, zorgde er in 888 voor dat een niet-Karolinger Odo tot koning gezalfd werd. Boudewijn -zelf een Karolinger- wist dat handig te benutten voor de verdere uitbreiding van zijn grafelijke macht. Hij richtte houten versterkingen op in Sint-Omaars (St. Omer), Brugge en Gent en wist zelfs de abdij van St. Vaast en de streek van Artesië (Artois) onder controle te krijgen. In 902 ruimde hij een belangrijke rivaal Herbert I van Vermandois uit de weg door hem te laten vermoorden. Dit gaf hem meer macht aan de Somme. Hij zorgde bovendien voor een belangrijk politiek bondgenootschap door met de dochter van de Angelsaksische koning Alfred de Grote te trouwen. Bij zijn dood in 918 liet hij dan ook een machtig graafschap na aan zijn zoon Arnulf.
Boudewijn II de Kale (863 - 10 september 918) was van 879 tot 918 graaf van Vlaanderen en Graaf van Boulogne.
Hij erfde het graafschap van zijn vader op een bijzonder moeilijk moment omdat er een inval van de Vikingen plaatsvond. Dezen zouden nog jaren Vlaanderen en het noorden van Frankrijk onveilig maken. Pas bij de Slag bij de Dijle in 892 werden zij voorgoed verslagen. De onrust die ontstond door het onvermogen van de Karolingers iets tegen de inval te doen, zorgde er in 888 voor dat een niet-Karolinger Odo tot koning gezalfd werd. Boudewijn -zelf een Karolinger- wist dat handig te benutten voor de verdere uitbreiding van zijn grafelijke macht. Hij richtte houten versterkingen op in Sint-Omaars (St. Omer), Brugge en Gent en wist zelfs de abdij van St. Vaast en de streek van Artesië (Artois) onder controle te krijgen. In 902 ruimde hij een belangrijke rivaal Herbert I van Vermandois uit de weg door hem te laten vermoorden. Dit gaf hem meer macht aan de Somme. Hij zorgde bovendien voor een belangrijk politiek bondgenootschap door met de dochter van de Angelsaksische koning Alfred de Grote te trouwen. Bij zijn dood in 918 liet hij dan ook een machtig graafschap na aan zijn zoon Arnulf.
ca.begin invloedrijk geslacht der robertiner-robertiens uit wormsgau/oberrheinsgau
Picture Keizer Karel de Grote ontmoet Paus Adrianus
Karel de Grote (Duits: Karl der Große; Frans en Engels: Charlemagne; Latijns: Carolus Magnus of Karolus Magnus) (Jupille, (waarschijnlijk) 2 april 742 - Aken, 28 januari 814) was van 771 tot aan zijn dood koning der Franken; daarbovenop werd hij in 800 tot keizer van het Westen gekroond. Karel was de zoon van Pepijn de Korte en Bertrada van Laon bijgenaamd "Bertrada met de grote voeten". Er zijn geen betrouwbaar gelijkende portretten van Karel bekend maar wij weten van zijn biograaf Einhard, en omdat zijn skelet in Aken bewaard bleef, dat hij met een lengte van 1 meter en 93 centimeter - voor die tijd - bijzonder groot van stuk was. Karel was rossig, droeg een snor en had een "vooruitstekende buik". Karel werd in de 12e eeuw officieel zalig verklaard, hoewel hij al langer bij het volk bekendstond als "heilige", maar wordt alleen in Aken als zodanig vereerd; ook in seculiere zin heeft hij door de eeuwen heen tot de verbeelding gesproken, wat geleid heeft tot een zgn. 'karel-epiek'. In de Middelnederlandse literatuur is het voorhoofse ridderverhaal Karel ende Elegast (ca. 1250 op schrift gesteld) hier een voorbeeld van. Karel werd en wordt wel de Vader van Europa genoemd; daarom werd in 1949 de Internationale Karelsprijs Aken in het leven geroepen voor personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de Europese eenwording.
Uit gens Nostra:
Karel de Grote, geb. bij Aix-la-Chapelle 2.4.748, gedoopt door Bonefacius aartsbisschop van Mainz
Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen
beiden worden gezalfd op 9.10.768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons
Na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28.7.754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot ‘patricius Romanorum’, maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25.12.800; laat dan zijn ‘patricius’-titel vallen
zijn uiteindelijke titulatuur wordt:
‘Karolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobardorum’
zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse ‘basileus’ Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28.1.814, begr. ald. (Dom).
Pepijn met de Bult (770 - 811) was een zoon van Karel de Grote en diens eerste echtgenote Himiltrude. Pepijn was de eerstgeboren zoon van Karel de Grote, maar zou nooit een rol spelen in de erfopvolging. Wanneer in 781 Karel de Grotes zoon, Karloman, ook Pepijn genoemd wordt verliest Pepijn met de Bult zijn rechten en wordt hij als bastaard aangemerkt, omdat het huwelijk van zijn moeder met Karel de Grote in twijfel getrokken werd. Pepijn bleef echter aan het hof van zijn vader en maakte zich daar populair bij een deel van de adel. Nadat hij in 791-792 met de adellijke oppositie gecomplotteerd had tegen Karel de Grote om zijn opvolgingsrechten veilig te stellen, wordt Pepijn voor de rest van zijn dagen in het klooster van Prüm opgesloten. Pepijn bleef ongehuwd. (Wikipedai
Pepijn van Italië, oorspr. Karloman, (april 773 - 8 juli 810) was (na zijn bastaardzoon Pepijn met de Bult) de oudste wettige zoon van Karel de Grote. Zijn moeder was Karels derde vrouw Hildegard.
In 781 bezocht Karel Italië, officieel als bedevaartganger, maar mede om er orde op zaken te stellen en het land beter onder Karolingisch gezag te brengen. Hij stelde er zijn zoon Pepijn aan als koning. Hij brak met opzet met de traditie door hem tot koning van Italië en niet van het nog maar net veroverde Lombardije te maken, hoewel Pepijn zich wel vestigde in de oude hoofdstad van de Langobarden, Pavia. Karel was bezorgd dat hij wanneer hij elders nodig was er weer opstanden zouden komen in dit gebied. Deze vrees bleek niet ongegrond.
In 793 vielen moslimtroepen uit Spanje het gebied rond Narbonne aan en Benevento -van oudsher een Langobardisch hertogdom- nam de gelegenheid te baat om in opstand te komen. Pepijn wist echter de opstand de kop in te drukken. Ook in de oorlog met de Avaren werd Karels aandacht afgeleid door een opstand in Saksen. Het was Pepijn, gesteund door hertog Eric van Friuli en de Kroatische leider Vojnomir die in 795 en 796 door wist te dringen in het gebied tussen Tisa en Donau (nu Hongarije) waar het Avaarse hoofdkwartier de Ring gelegen was. Het werd verwoest. Pepijn keerde terug met zo veel goud en zilver dat Einhard beweert dat dit de meest winstgevende onderneming van de Franken ooit was.
In 806 verdeelde Karel de Grote zijn rijk onder zijn zoons in de Divisio regnorum om na zijn dood onenigheid onder zijn erfgenamen te voorkomen. Aan het al bestaande gebied van het Italiaanse koninkrijk voegde hij Beieren, Karinthië en de helft van Alemannië toe. Vreemd genoeg werd er niet gezegd wat er met de keizerstitel ging gebeuren, mogelijk omdat er daarover met Byzantium nog steeds onenigheid was. Het zou echter allemaal anders lopen.
Pepijn stierf voortijdig in 810. Met instemming van Karel de Grote volgde zijn bastaardzoon Bernard hem op als koning van Italië. Ook Pepijns jongere broer Karel stierf voortijdig. De keizer maakte daarom zijn derde wettige zoon Lodewijk tot zijn enige erfgenaam, met inbegrip van keizerstitel. De bedoeling was dat Bernard van Italië -die dus als opvolger voor de keizerstitel gepasseerd werd- zijn oom net zo trouw zou dienen als Pepijn zijn vader gediend had, maar dat bleek al snel een vrome wens.
Terwijl Karel de Grote in Noord-Spanje op veldtocht was, beviel zijn vrouw Hildegarde hetzij op 11 april hetzij in juni/augustus 778 in de palts van Chasseneuil bij Poitiers van een tweeling. Na Karels terugkeer werden ze als Lodewijk en Lothar gedoopt. De karolingische koningsnamen Karel, Karloman en Pepijn waren reeds aan Karels eerder geboren zonen vergeven, zodat men besloot terug te grijpen naar deze van de belangrijkste Merovingische koningen Chlodowech I ofte Clovis, en Chlotarius I. De kleine Lothar stierf reeds in 779, maar Lodewijk overleefde.
Lodewijk I de Vrome (Chasseneuil bij Poitiers, april, juni of augustus 778 - Ingelheim am Rhein, 20 juni 840) volgde zijn vader Karel de Grote na diens dood in 814 op als koning van de Franken, van 814 tot aan zijn eigen overlijden in 840. Zijn vader Karel de Grote kroonde hem op 11 september 813 in Aken tot medekeizer van het Frankische Rijk en op 5 oktober 816 in Reims kroonde Paus Stefanus IV (V) hem tot keizer van het Westen. Hij huwde een eerste maal in 794 met Ermengarde, met wie hij Lothar, Pepijn en Lodewijk de Duitser had, en een tweede keer met Judith, die hem een vierde zoon Karel schonk.
Lodewijk I streefde er naar de erfenis van zijn beroemde vader te bestendigen, in de eerste plaats via het doorvoeren van geloofshervormingen. Maar zelf regelde hij zijn eigen erfopvolging bijzonder ongelukkig, en zijn regering werd door vernederingen en mislukkingen getekend.
Een toeval zorgde ervoor dat hij na de dood van zijn vader Karel de Grote in 814 alleenheerser werd. Zijn beide oudere broers Pepijn en Karel waren namelijk reeds respectievelijk in 810 en 811 overleden. Daarmee verviel ook een in 806 getroffen regeling die het Frankenrijk in 3 stukken zou hebben opgedeeld; het probleem rond de toekenning van de keizerlijke waardigheid, die op zichzelf als ondeelbaar werd beschouwd, was door meer geluk dan wijsheid toch nog opgelost.
Op 11 september 813 waren de rijksgroten te Aken bijeen en waren getuige van de feestelijke verheffing van de zoon van Karel de Grote tot mederegent en exclusieve erfgenaam van het Rijk, met de daaraan verbonden konings- en keizerstitels. Enkele maanden later overleed Karel en liet aan de 36-jarige Lodewijk een reusachtig rijk na.
Lotharius I, koning der Franken en Lombarden, geb. ca. 795, overl. in de abdij te Prum in de nacht van 28 op 29 sept. 855, begr. in de kerk van Saint-Sauveur van deze abdij. Aangesteld tot (onder)koning in Beieren 814; bij de Ordinatio lmperii als opvolger aangewezen en door zijn vader tot keizer gekroond Aken juli 817; bestuurt Italië sinds de herfst van 822; wordt (als ‘Festkrönung’) nogmaals tot keizer gekroond door paus Paschalis I Rome Pasen (8.4.)823 en regelt het bestuur van de Kerkelijke Staat, als onderdeel van het rijk, via de Constitutio Romana; feitelijk mede-regent van zijn vader van 825 tot aug. 829 wanneer deze samenwerking door diens begunstiging van Karel de Kale abrupt eindigt en hij terugkeert naar Italië; keert zich (na diverse, kortstondige verzoeningen) echter samen met zijn broers Pippijn en Lodewijk tegen hun vader begin 833, die nadat zijn leger op het ‘Leugenveld’ bij Colmar naar hen is overgelopen zich door hen gevangen laat nemen en die hij nadien feitelijk laat afzetten (Compiègne; Sois-sons); houdt ook nadien zijn vader in Aken gevangen en beperkt (strevend naar volle uitvoering van de Ordinatio Imperii) invloed en machtsgebied van zijn broers, waarop deze alsnog de kant van hun vader kiezen; verliest een reeks gevechten tegen hen en wordt wederom op Italië beperkt herfst 834; verzoent zich opnieuw met zijn vader op de rijksdag van Worms juni 839 en wordt op diens sterfbed tot opvolger gedesigneerd; verlaat Italië en herneemt de suprematie over zijn broers naar de (nooit opgeheven) Ordinatio, maar verliest een uiterst bloedige veldslag tegen hen bij Fontenoy (bij Auxerre) 25-6-841, hetgeen als een godsoordeel voor een wezenlijke rij ksdeling wordt gezien ten gunste van zijn broers Lodewijk ‘de Duitser’ en Karel ‘de Kale’, die hun bondgenootschap bevestigen door in de wederzijdse talen voor hun aanhang afgelegde eden bij Straatsburg 14.2.842; sluit na langdurige onderhandelingen met hen het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843, waarbij hij bij zijn langgerekte middenrijk wel de keizerstitel behoudt, maar daaraan geen suprematie over het West- en Oostfrankische rijk zal kunnen ontlenen; proclameert met beide broers in ‘fraternitas’ te zullen regeren Thionville okt. 844, maar krijgt een heftig geschil met Karel wanneer diens vazal Giselbert zijn dochter ontvoert 846, waarna pas vrede gesloten wordt (met legitimatie van het voltrokken huwelijk) Péronne jan. 849; verdeelt, ziek geworden, zijn rijk over zijn drie zoons; treedt in het klooster te Prüm 23.9, overl. 29.9.855 en begraven aldaar, tr. okt. 821 Ermengard, sticht uit haar morgengave het klooster Erstein; overl. 20.3.851; dr. van Hugo graaf van Tours en Ava N. Voorts had hij voor april 851 een relatie met Doda, overl. na 9.7.855, van onbekende herkomst en tussen 851 en 853 met een onbekende vrouw.
Stichteres van klooster Erstein
IIIC Pippijn I, koning van Aquitanië, geb. ca. 797, overl. Poitiers 13.12.838, begr. in de kerk Sainte-Radegonde te Poitiers. Tr. sept. 822 Ringardis, dochter van Theodebert, graaf van Madrie. Ze werd bij haar man begraven. Uit dit huwelijk: a. Pippijn II, koning van Aquitanië, geb. ca. 823, overl. Senlis na juni 864. Tr. NN, waaruit geen kinderen werden geboren. b. Carolus, aartsbisschop van Mainz, geb. ca. 825/30, overl. Mainz (Duitsland) 4.6.863, begr. in de kerk St. Albanus in Mainz. c. NN, tr.(?) Gerhard, graaf van Limoges(?), gesneuveld te Fontenoy 25.6.841. d. NN, tr. Rathier, graaf van Limoges, overl. 25.6.841.
Lodewijk de Duitser (806 — Frankfurt am Main, 28 september 876) was de zoon van keizer Lodewijk de Vrome en Ermengarde van Haspengouw. Als Lodewijk II was hij koning van Oost-Francië, het latere Duitsland. Later werd hij ook koning van Lotharingen, hier als Lodewijk I. Hij kreeg de bijnaam de Duitser om hem te onderscheiden van zijn neef, Lodewijk II, die koning van Italië was, en ook de keizerskroon droeg.
Bij het Verdrag van Verdun werd het Frankische Rijk van Lodewijk de Vrome verdeeld over zijn drie zonen: Lodewijk de Duitser, Karel de Kale en Lotharius. Lodewijk kreeg Oost-Francië. Na de dood van zijn oudste broer Lotharius I werd diens Middenrijk verder verdeeld onder zijn drie zonen: Lotharius II kreeg Lotharingen, Lodewijk II kreeg Noord-Italië, en Karel de Jonge kreeg Bourgondië. Deze drie neven van Lodewijk bleken niet zo talentrijk te zijn. In 869 pikte Lodewijk ook Lotharingen in. Ook de andere delen zouden via een dynastieke rechtmatige overerving aan Duitsland overgaan, zodat het Middenrijk daarmee helemaal verdwenen was.
Algemeen wordt Lodewijk als de meest bekwame telg van de toenmalige Karolingen beschouwd.
Stichteres van klooster Erstein
Lotharius I, koning der Franken en Lombarden, geb. ca. 795, overl. in de abdij te Prum in de nacht van 28 op 29 sept. 855, begr. in de kerk van Saint-Sauveur van deze abdij. Aangesteld tot (onder)koning in Beieren 814; bij de Ordinatio lmperii als opvolger aangewezen en door zijn vader tot keizer gekroond Aken juli 817; bestuurt Italië sinds de herfst van 822; wordt (als ‘Festkrönung’) nogmaals tot keizer gekroond door paus Paschalis I Rome Pasen (8.4.)823 en regelt het bestuur van de Kerkelijke Staat, als onderdeel van het rijk, via de Constitutio Romana; feitelijk mede-regent van zijn vader van 825 tot aug. 829 wanneer deze samenwerking door diens begunstiging van Karel de Kale abrupt eindigt en hij terugkeert naar Italië; keert zich (na diverse, kortstondige verzoeningen) echter samen met zijn broers Pippijn en Lodewijk tegen hun vader begin 833, die nadat zijn leger op het ‘Leugenveld’ bij Colmar naar hen is overgelopen zich door hen gevangen laat nemen en die hij nadien feitelijk laat afzetten (Compiègne; Sois-sons); houdt ook nadien zijn vader in Aken gevangen en beperkt (strevend naar volle uitvoering van de Ordinatio Imperii) invloed en machtsgebied van zijn broers, waarop deze alsnog de kant van hun vader kiezen; verliest een reeks gevechten tegen hen en wordt wederom op Italië beperkt herfst 834; verzoent zich opnieuw met zijn vader op de rijksdag van Worms juni 839 en wordt op diens sterfbed tot opvolger gedesigneerd; verlaat Italië en herneemt de suprematie over zijn broers naar de (nooit opgeheven) Ordinatio, maar verliest een uiterst bloedige veldslag tegen hen bij Fontenoy (bij Auxerre) 25-6-841, hetgeen als een godsoordeel voor een wezenlijke rij ksdeling wordt gezien ten gunste van zijn broers Lodewijk ‘de Duitser’ en Karel ‘de Kale’, die hun bondgenootschap bevestigen door in de wederzijdse talen voor hun aanhang afgelegde eden bij Straatsburg 14.2.842; sluit na langdurige onderhandelingen met hen het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843, waarbij hij bij zijn langgerekte middenrijk wel de keizerstitel behoudt, maar daaraan geen suprematie over het West- en Oostfrankische rijk zal kunnen ontlenen; proclameert met beide broers in ‘fraternitas’ te zullen regeren Thionville okt. 844, maar krijgt een heftig geschil met Karel wanneer diens vazal Giselbert zijn dochter ontvoert 846, waarna pas vrede gesloten wordt (met legitimatie van het voltrokken huwelijk) Péronne jan. 849; verdeelt, ziek geworden, zijn rijk over zijn drie zoons; treedt in het klooster te Prüm 23.9, overl. 29.9.855 en begraven aldaar, tr. okt. 821 Ermengard, sticht uit haar morgengave het klooster Erstein; overl. 20.3.851; dr. van Hugo graaf van Tours en Ava N. Voorts had hij voor april 851 een relatie met Doda, overl. na 9.7.855, van onbekende herkomst en tussen 851 en 853 met een onbekende vrouw.
Picture Keizer Karel de Grote ontmoet Paus Adrianus
Karel de Grote (Duits: Karl der Große; Frans en Engels: Charlemagne; Latijns: Carolus Magnus of Karolus Magnus) (Jupille, (waarschijnlijk) 2 april 742 - Aken, 28 januari 814) was van 771 tot aan zijn dood koning der Franken; daarbovenop werd hij in 800 tot keizer van het Westen gekroond. Karel was de zoon van Pepijn de Korte en Bertrada van Laon bijgenaamd "Bertrada met de grote voeten". Er zijn geen betrouwbaar gelijkende portretten van Karel bekend maar wij weten van zijn biograaf Einhard, en omdat zijn skelet in Aken bewaard bleef, dat hij met een lengte van 1 meter en 93 centimeter - voor die tijd - bijzonder groot van stuk was. Karel was rossig, droeg een snor en had een "vooruitstekende buik". Karel werd in de 12e eeuw officieel zalig verklaard, hoewel hij al langer bij het volk bekendstond als "heilige", maar wordt alleen in Aken als zodanig vereerd; ook in seculiere zin heeft hij door de eeuwen heen tot de verbeelding gesproken, wat geleid heeft tot een zgn. 'karel-epiek'. In de Middelnederlandse literatuur is het voorhoofse ridderverhaal Karel ende Elegast (ca. 1250 op schrift gesteld) hier een voorbeeld van. Karel werd en wordt wel de Vader van Europa genoemd; daarom werd in 1949 de Internationale Karelsprijs Aken in het leven geroepen voor personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de Europese eenwording.
Uit gens Nostra:
Karel de Grote, geb. bij Aix-la-Chapelle 2.4.748, gedoopt door Bonefacius aartsbisschop van Mainz
Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen
beiden worden gezalfd op 9.10.768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons
Na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28.7.754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot ‘patricius Romanorum’, maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25.12.800; laat dan zijn ‘patricius’-titel vallen
zijn uiteindelijke titulatuur wordt:
‘Karolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobardorum’
zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse ‘basileus’ Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28.1.814, begr. ald. (Dom).
Picture Keizer Karel de Grote ontmoet Paus Adrianus
Karel de Grote (Duits: Karl der Große; Frans en Engels: Charlemagne; Latijns: Carolus Magnus of Karolus Magnus) (Jupille, (waarschijnlijk) 2 april 742 - Aken, 28 januari 814) was van 771 tot aan zijn dood koning der Franken; daarbovenop werd hij in 800 tot keizer van het Westen gekroond. Karel was de zoon van Pepijn de Korte en Bertrada van Laon bijgenaamd "Bertrada met de grote voeten". Er zijn geen betrouwbaar gelijkende portretten van Karel bekend maar wij weten van zijn biograaf Einhard, en omdat zijn skelet in Aken bewaard bleef, dat hij met een lengte van 1 meter en 93 centimeter - voor die tijd - bijzonder groot van stuk was. Karel was rossig, droeg een snor en had een "vooruitstekende buik". Karel werd in de 12e eeuw officieel zalig verklaard, hoewel hij al langer bij het volk bekendstond als "heilige", maar wordt alleen in Aken als zodanig vereerd; ook in seculiere zin heeft hij door de eeuwen heen tot de verbeelding gesproken, wat geleid heeft tot een zgn. 'karel-epiek'. In de Middelnederlandse literatuur is het voorhoofse ridderverhaal Karel ende Elegast (ca. 1250 op schrift gesteld) hier een voorbeeld van. Karel werd en wordt wel de Vader van Europa genoemd; daarom werd in 1949 de Internationale Karelsprijs Aken in het leven geroepen voor personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de Europese eenwording.
Uit gens Nostra:
Karel de Grote, geb. bij Aix-la-Chapelle 2.4.748, gedoopt door Bonefacius aartsbisschop van Mainz
Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen
beiden worden gezalfd op 9.10.768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons
Na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28.7.754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot ‘patricius Romanorum’, maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25.12.800; laat dan zijn ‘patricius’-titel vallen
zijn uiteindelijke titulatuur wordt:
‘Karolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobardorum’
zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse ‘basileus’ Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28.1.814, begr. ald. (Dom).
Terwijl Karel de Grote in Noord-Spanje op veldtocht was, beviel zijn vrouw Hildegarde hetzij op 11 april hetzij in juni/augustus 778 in de palts van Chasseneuil bij Poitiers van een tweeling. Na Karels terugkeer werden ze als Lodewijk en Lothar gedoopt. De karolingische koningsnamen Karel, Karloman en Pepijn waren reeds aan Karels eerder geboren zonen vergeven, zodat men besloot terug te grijpen naar deze van de belangrijkste Merovingische koningen Chlodowech I ofte Clovis, en Chlotarius I. De kleine Lothar stierf reeds in 779, maar Lodewijk overleefde.
Lodewijk I de Vrome (Chasseneuil bij Poitiers, april, juni of augustus 778 - Ingelheim am Rhein, 20 juni 840) volgde zijn vader Karel de Grote na diens dood in 814 op als koning van de Franken, van 814 tot aan zijn eigen overlijden in 840. Zijn vader Karel de Grote kroonde hem op 11 september 813 in Aken tot medekeizer van het Frankische Rijk en op 5 oktober 816 in Reims kroonde Paus Stefanus IV (V) hem tot keizer van het Westen. Hij huwde een eerste maal in 794 met Ermengarde, met wie hij Lothar, Pepijn en Lodewijk de Duitser had, en een tweede keer met Judith, die hem een vierde zoon Karel schonk.
Lodewijk I streefde er naar de erfenis van zijn beroemde vader te bestendigen, in de eerste plaats via het doorvoeren van geloofshervormingen. Maar zelf regelde hij zijn eigen erfopvolging bijzonder ongelukkig, en zijn regering werd door vernederingen en mislukkingen getekend.
Een toeval zorgde ervoor dat hij na de dood van zijn vader Karel de Grote in 814 alleenheerser werd. Zijn beide oudere broers Pepijn en Karel waren namelijk reeds respectievelijk in 810 en 811 overleden. Daarmee verviel ook een in 806 getroffen regeling die het Frankenrijk in 3 stukken zou hebben opgedeeld; het probleem rond de toekenning van de keizerlijke waardigheid, die op zichzelf als ondeelbaar werd beschouwd, was door meer geluk dan wijsheid toch nog opgelost.
Op 11 september 813 waren de rijksgroten te Aken bijeen en waren getuige van de feestelijke verheffing van de zoon van Karel de Grote tot mederegent en exclusieve erfgenaam van het Rijk, met de daaraan verbonden konings- en keizerstitels. Enkele maanden later overleed Karel en liet aan de 36-jarige Lodewijk een reusachtig rijk na.
Pepijn van Italië, oorspr. Karloman, (april 773 - 8 juli 810) was (na zijn bastaardzoon Pepijn met de Bult) de oudste wettige zoon van Karel de Grote. Zijn moeder was Karels derde vrouw Hildegard.
In 781 bezocht Karel Italië, officieel als bedevaartganger, maar mede om er orde op zaken te stellen en het land beter onder Karolingisch gezag te brengen. Hij stelde er zijn zoon Pepijn aan als koning. Hij brak met opzet met de traditie door hem tot koning van Italië en niet van het nog maar net veroverde Lombardije te maken, hoewel Pepijn zich wel vestigde in de oude hoofdstad van de Langobarden, Pavia. Karel was bezorgd dat hij wanneer hij elders nodig was er weer opstanden zouden komen in dit gebied. Deze vrees bleek niet ongegrond.
In 793 vielen moslimtroepen uit Spanje het gebied rond Narbonne aan en Benevento -van oudsher een Langobardisch hertogdom- nam de gelegenheid te baat om in opstand te komen. Pepijn wist echter de opstand de kop in te drukken. Ook in de oorlog met de Avaren werd Karels aandacht afgeleid door een opstand in Saksen. Het was Pepijn, gesteund door hertog Eric van Friuli en de Kroatische leider Vojnomir die in 795 en 796 door wist te dringen in het gebied tussen Tisa en Donau (nu Hongarije) waar het Avaarse hoofdkwartier de Ring gelegen was. Het werd verwoest. Pepijn keerde terug met zo veel goud en zilver dat Einhard beweert dat dit de meest winstgevende onderneming van de Franken ooit was.
In 806 verdeelde Karel de Grote zijn rijk onder zijn zoons in de Divisio regnorum om na zijn dood onenigheid onder zijn erfgenamen te voorkomen. Aan het al bestaande gebied van het Italiaanse koninkrijk voegde hij Beieren, Karinthië en de helft van Alemannië toe. Vreemd genoeg werd er niet gezegd wat er met de keizerstitel ging gebeuren, mogelijk omdat er daarover met Byzantium nog steeds onenigheid was. Het zou echter allemaal anders lopen.
Pepijn stierf voortijdig in 810. Met instemming van Karel de Grote volgde zijn bastaardzoon Bernard hem op als koning van Italië. Ook Pepijns jongere broer Karel stierf voortijdig. De keizer maakte daarom zijn derde wettige zoon Lodewijk tot zijn enige erfgenaam, met inbegrip van keizerstitel. De bedoeling was dat Bernard van Italië -die dus als opvolger voor de keizerstitel gepasseerd werd- zijn oom net zo trouw zou dienen als Pepijn zijn vader gediend had, maar dat bleek al snel een vrome wens.
Versloeg het leger van de Saracenen on de slag van Balat Al-Shuhada
Versloeg het leger van de Saracenen on de slag van Balat Al-Shuhada
Flavius Valerius Aurelius Constantinus[2] (Naissus, 27 februari ca. 280[1] - Ancyrona, 22 mei 337), bekend als Constantijn I de Grote, was keizer van Rome. In juli 306 werd hij door zijn troepen uitgeroepen tot imperator en Augustus. Maar pas vanaf 308 werd hij als zodanig erkend. Door zijn militaire overwinningen zou hij een steeds groter deel van het Romeinse Rijk gaan regeren tot hij vanaf 324 alleenheerser werd over heel het uitgestrekte Romeinse Rijk. Hij is vooral bekend als de eerste Romeinse keizer die zich zou hebben uitgesproken voor het christendom (de zogenaamde Constantijnse wende rond 313), want door zijn ondertekening van het edict van Milaan maakte hij een definitief einde aan de christenvervolgingen (die hadden plaats gevonden onder Decius, Diocletianus en Galerius).
De Byzantijnse liturgische kalender, gevolgd door de Oosters-Orthodoxe Kerk en Oosters-Katholieke Kerken met Byzantijnse ritus, nam zowel Constantijn als zijn moeder Helena op als heiligen. Hoewel hij, anders dan een heel aantal andere Constantijnen, niet is opgenomen in de Latijnse lijst van heiligen, wordt hij in de Westerse kerktraditie geëerd met de titel "de Grote" voor zijn bijdrage aan het christendom.
Om de omslag die zijn regering betekende kracht bij te zetten, kondigde Constantijn in 324/326 aan Byzantium om te vormen tot een Nova Roma (Nieuw Rome). Op 11 mei 330 riep hij de stad officieel uit tot nieuwe hoofdstad van het Romeinse Rijk, dit ten nadele van het reeds in verval zijnde Rome. Na Constantijns dood in 337 werd de stad naar hem omgedoopt tot Constantinopel (Constantijns stad). Het zou nog ongeveer duizend jaar de hoofdstad blijven van het Byzantijnse Rijk, slechts kortstondig onderbroken door de val van Constantinopel in 1204 tijdens de Vierde kruistocht, om in 1453 tenslotte weer te vallen en de nieuwe hoofdstad te worden van het Ottomaanse Rijk.
int-Helena of Flavia Julia Helena of Helena van Constantinopel (circa 248 – circa 329) was de moeder van de Romeinse keizer Constantijn de Grote. Zij wordt binnen het Oosters-orthodoxe en rooms-katholieke christendom als heilige vereerd.
Helena wordt waarschijnlijk in Drepanum geboren. Haar zoon Constantijn verandert de naam van die stad later in Helenopolis. Volgens sommigen is ze de dochter van een herbergier. In elk geval stamt ze uit een lage sociale klasse.
Ze maakt kennis met de Romeinse militair Constantius Chlorus en baart diens zoon Constantijn. Constantius trouwt vervolgens met de stiefdochter van keizer Maximianus en wordt later zelf keizer. Na zijn dood in 306 volgt zoon Constantijn hem op en Helena wordt, als moeder van de keizer, een belangrijke figuur aan het keizerlijk hof. In het jaar 324 verkrijgt ze van Constantijn de eretitel Augusta.
Evenals haar zoon bekeert Helena zich tot het christendom. Omstreeks het jaar 325 onderneemt ze een reis door het oosten van het Romeinse Rijk. Volgens de beschrijving die kerkvader Eusebius van haar omzwervingen door Palestina geeft in zijn Vita Constantini houdt ze zich voortdurend bezig met bidden, het uitreiken van aalmoezen, het bezoeken van heilige plaatsen en het stichten van kerken. Verder ontdekt ze het graf van Jezus. En passant neemt ze ook de stoffelijke resten van de Drie Koningen mee terug naar Constantinopel, waarna deze relikwieën aan de stad Milaan worden geschonken in 344. Hoewel de feiten in Vita Constantini de waarheid lijken te spreken, moet niet vergeten worden dat Eusebius een Christenlijke invalshoek had.
Volgens de overlevering brengt Helena tevens het kruis waaraan Jezus stierf mee. De vindplaats van het Heilige Kruis werd haar in een droom aangewezen. Dit kruis krijgt, nog steeds volgens de overlevering, een plaats in de Heilige Grafkerk terwijl de bijbehorende spijkers worden verwerkt in het bit van Constantijns favoriete paard.
Volgens de "Gesta Treverorum" zou Helena de Heilige Rok naar Trier hebben gebracht. Ze had daar een paleis, waarschijnlijk op de plaats waar Constantijn in 326 begon met de bouw van de St. Petersdom.
Kort na haar terugkeer uit het Heilige Land sterft Helena.
Dankzij de verslagen van Eusebius verleent de Kerk haar de status van heilige. Haar naamdag valt op 18 augustus in de Rooms-katholieke Kerk, op 19 en 21 mei in de Lutherse Kerk en op 21 mei in de Orthodoxe Kerk.
Flavius Valerius Aurelius Constantinus[2] (Naissus, 27 februari ca. 280[1] - Ancyrona, 22 mei 337), bekend als Constantijn I de Grote, was keizer van Rome. In juli 306 werd hij door zijn troepen uitgeroepen tot imperator en Augustus. Maar pas vanaf 308 werd hij als zodanig erkend. Door zijn militaire overwinningen zou hij een steeds groter deel van het Romeinse Rijk gaan regeren tot hij vanaf 324 alleenheerser werd over heel het uitgestrekte Romeinse Rijk. Hij is vooral bekend als de eerste Romeinse keizer die zich zou hebben uitgesproken voor het christendom (de zogenaamde Constantijnse wende rond 313), want door zijn ondertekening van het edict van Milaan maakte hij een definitief einde aan de christenvervolgingen (die hadden plaats gevonden onder Decius, Diocletianus en Galerius).
De Byzantijnse liturgische kalender, gevolgd door de Oosters-Orthodoxe Kerk en Oosters-Katholieke Kerken met Byzantijnse ritus, nam zowel Constantijn als zijn moeder Helena op als heiligen. Hoewel hij, anders dan een heel aantal andere Constantijnen, niet is opgenomen in de Latijnse lijst van heiligen, wordt hij in de Westerse kerktraditie geëerd met de titel "de Grote" voor zijn bijdrage aan het christendom.
Om de omslag die zijn regering betekende kracht bij te zetten, kondigde Constantijn in 324/326 aan Byzantium om te vormen tot een Nova Roma (Nieuw Rome). Op 11 mei 330 riep hij de stad officieel uit tot nieuwe hoofdstad van het Romeinse Rijk, dit ten nadele van het reeds in verval zijnde Rome. Na Constantijns dood in 337 werd de stad naar hem omgedoopt tot Constantinopel (Constantijns stad). Het zou nog ongeveer duizend jaar de hoofdstad blijven van het Byzantijnse Rijk, slechts kortstondig onderbroken door de val van Constantinopel in 1204 tijdens de Vierde kruistocht, om in 1453 tenslotte weer te vallen en de nieuwe hoofdstad te worden van het Ottomaanse Rijk.
int-Helena of Flavia Julia Helena of Helena van Constantinopel (circa 248 – circa 329) was de moeder van de Romeinse keizer Constantijn de Grote. Zij wordt binnen het Oosters-orthodoxe en rooms-katholieke christendom als heilige vereerd.
Helena wordt waarschijnlijk in Drepanum geboren. Haar zoon Constantijn verandert de naam van die stad later in Helenopolis. Volgens sommigen is ze de dochter van een herbergier. In elk geval stamt ze uit een lage sociale klasse.
Ze maakt kennis met de Romeinse militair Constantius Chlorus en baart diens zoon Constantijn. Constantius trouwt vervolgens met de stiefdochter van keizer Maximianus en wordt later zelf keizer. Na zijn dood in 306 volgt zoon Constantijn hem op en Helena wordt, als moeder van de keizer, een belangrijke figuur aan het keizerlijk hof. In het jaar 324 verkrijgt ze van Constantijn de eretitel Augusta.
Evenals haar zoon bekeert Helena zich tot het christendom. Omstreeks het jaar 325 onderneemt ze een reis door het oosten van het Romeinse Rijk. Volgens de beschrijving die kerkvader Eusebius van haar omzwervingen door Palestina geeft in zijn Vita Constantini houdt ze zich voortdurend bezig met bidden, het uitreiken van aalmoezen, het bezoeken van heilige plaatsen en het stichten van kerken. Verder ontdekt ze het graf van Jezus. En passant neemt ze ook de stoffelijke resten van de Drie Koningen mee terug naar Constantinopel, waarna deze relikwieën aan de stad Milaan worden geschonken in 344. Hoewel de feiten in Vita Constantini de waarheid lijken te spreken, moet niet vergeten worden dat Eusebius een Christenlijke invalshoek had.
Volgens de overlevering brengt Helena tevens het kruis waaraan Jezus stierf mee. De vindplaats van het Heilige Kruis werd haar in een droom aangewezen. Dit kruis krijgt, nog steeds volgens de overlevering, een plaats in de Heilige Grafkerk terwijl de bijbehorende spijkers worden verwerkt in het bit van Constantijns favoriete paard.
Volgens de "Gesta Treverorum" zou Helena de Heilige Rok naar Trier hebben gebracht. Ze had daar een paleis, waarschijnlijk op de plaats waar Constantijn in 326 begon met de bouw van de St. Petersdom.
Kort na haar terugkeer uit het Heilige Land sterft Helena.
Dankzij de verslagen van Eusebius verleent de Kerk haar de status van heilige. Haar naamdag valt op 18 augustus in de Rooms-katholieke Kerk, op 19 en 21 mei in de Lutherse Kerk en op 21 mei in de Orthodoxe Kerk.