ancsosa

Antenati di Rotrude Keizer 800

Fino alla n-esima generazione.

Generazione 1

1 . Rotrude Keizer, nata nel 800, Karloman, deceduta.


Generazione 2

2 . Lodewijk I de Vrome Keizer Karloman, Frankische Koning van Aquitaine , Romeins Keizer der Franken (814-834), Hertog van Beieren (814-829), nato nel agosto 778, Chasseneuil bij Poiters (fr), deceduto il 20 giugno 840, Ingelheim, Du deritsland, sepolto, Saint Arnould (all'età di 61 anni). [Nota 2]

... -(X2) : sposato nel febbraio 819, Aken, con ...
... Judith Welf von Altdorf, Prinses van Beieren , nata nel 800, deceduta il 19 aprile 843, Tours, sepolta, Sient Martin Tours (all'età di 43 anni) [Fonte 2x2]
... da cui :

  1. Gisela Karloman, nata nel 819, deceduta nel luglio 874 (all'età di 55 anni)
  2. Karel II (de Kale) Keizer en Koning van Karloman, Graaf van Maasgouw en Darnau , Koning van Westfrankrijk , Rooms Keizer (875), Koning van de Provence , Koning van Italie , nato il 13 giugno 823, Frankfurt am Main, deceduto il 6 ottobre 877, Avrieux (all'età di 54 anni) [Nota 2x2b]
    ... sposato il 13 dicembre 842, Quierzy, con ...
    ... Irmingard van Orleans, Koningin van West Francië , nata il 27 settembre 830, Saint Denis, deceduta il 6 ottobre 869 (all'età di 39 anni) [Fonte 2x2bx1]
    ... figlia di Lotharius I keizer Karloman, Romeins Keizer 795-855 e Irmingard van Elzas †851
    ... sposato il 12 ottobre 869, Aix la Chapelle, con ...
    ... Richildis van Metz

... sposato nel 794 con ...

3 . Irmingard van Haspengouw, nata nel 757, Thionville, deceduta il 3 ottobre 818 (all'età di 61 anni).

... da cui :

  1. Lotharius I keizer Karloman, Romeins Keizer (giugno 817), Koning der Franken en Lombarden , nato nel 795, Auitanie, deceduto il 29 settembre 855, Adij te Prüm, sepolto nel 855, Prüm (all'età di 60 anni) [Nota 3a]
    ... sposato il 15 novembre 821, Diedenhofen, con ...
    ... Irmingard van Elzas, deceduta il 20 marzo 851 [Nota 3ax1]
    ... figlia di Hugo van Tours, Graaf van de Elzas e Ava ?
  2. Pippijn I Koning van Aquitaine, nato nel 797, deceduto il 13 dicembre 838, Poitiers (all'età di 41 anni) [Nota 3b]
  3. Rotrude Keizer 800, {1}
  4. Berta Karloman
  5. Hildegardis Karloman, nata nel 802, deceduta nel 841 (all'età di 39 anni)
  6. Lodewijk II de Duitser Karloman, Koning van Oost Francië , Koning van Lotharingen , Koning van Beieren , nato nel 806, Frankfurt am Main, deceduto il 28 settembre 876 (all'età di 70 anni) [Nota 3f]
    ... sposato nel 827 con ...
    ... Emma Gravin Welf

Generazione 3

4 . Karel I de Charlemagne Grote, Keizer van Roomse Rijk (Westen) (25 dicembre 800-814), Koning van Lombardije (768-814), Koning van Franken (768-814), nato il 2 aprile 742, Ingelheim, Duitsland, deceduto il 28 gennaio 841, Aken (GErmany), sepolto nel 841, Aken, Cathedral (all'età di 98 anni). [Nota 4]

... -(X1) : sposato con ...
... Himiltrude ?
... da cui :

  1. Pepin De Gebochelde Karloman, nato nel 770, battezzato nel 880, deceduto [Nota 4x1a]

... -(X2) : sposato con ...
... Desiderata van Lombardije, nata nel 755, Lombardije, deceduta nel 758 (all'età di 3 anni)
...

... -(X4) : sposato dopo 783 con ...
... Fastrade van Franconie, deceduta nel 794
... da cui :

  1. Theodrada Abdis van Argenteuil, nato nel 785, deceduto
  2. Hitrudus Karloman, nata nel 787, deceduta

... -(X5) : sposato dopo 794 con ...
... Luitgarde van Alemanië, deceduta, sepolta nel 800
...

... -(X6) : legame con ...
... Sigrada ?
... da cui :

  1. Rothaid Karloman, nato nel 784, deceduto

... -(X7) : legame con ...
... Reginopycrha ?, nata nel 770, deceduta
... da cui :

  1. Drogo Karloman, nato nel 792, abt van Luxeuil, deceduto
  2. Hugo Karloman, nato nel 794, deceduto nel 884 (all'età di 90 anni)

... -(X8) : legame con ...
... Adelinde ?
... da cui :

  1. Theodorik Karloman, nato nel 807, deceduto nel 819 (all'età di 12 anni)

... -(X9) : legame con ...
... Madelgardis ?
... da cui :

  1. Routhildis abt van Faremoutiers, nato nel 807, deceduto

... sposato con ...

5 . Hildegard van Vintzgouw, nata nel 758, deceduta il 30 aprile 783, sepolta nel aprile 183, Saint Arnould (all'età di 25 anni). [Fonte 5]

... da cui :

  1. Pepijn Koning van Italie Karloman, Koning van Lombardijee (Italie), nato nel aprile 773, deceduto il 8 luglio 810 (all'età di 37 anni) [Nota 5a]
    ... sposato con ...
    ... Chrotais ?
  2. Adaltrudis Karloman
  3. Karel deJongere Koning van Neustrië Karloman, Koning van Neustrië , nato nel 772, deceduto nel 811 (all'età di 39 anni)
  4. Rotrudis Karloman, nata nel 775, deceduta nel 839 (all'età di 64 anni)
  5. Bertha Karloman, nata nel 775, deceduta nel 825 (all'età di 50 anni)
  6. Lodewijk I de Vrome Keizer Karloman, Frankische Koning van Aquitaine , Romeins Keizer der Franken (814-834), Hertog van Beieren (814-829), nato nel agosto 778, Chasseneuil bij Poiters (fr), deceduto il 20 giugno 840, Ingelheim, Du deritsland, sepolto, Saint Arnould (all'età di 61 anni) [Nota 5f]
    ... sposato nel 794 con ...
    ... Irmingard van Haspengouw, nata nel 757, Thionville, deceduta il 3 ottobre 818 (all'età di 61 anni)
    ... figlia di Ingramvan Haspengouw e ? ?
    ... sposato nel febbraio 819, Aken, con ...
    ... Judith Welf von Altdorf, Prinses van Beieren , nata nel 800, deceduta il 19 aprile 843, Tours, sepolta, Sient Martin Tours (all'età di 43 anni) [Fonte 5fx2]
  7. Lotharius Karloman, nato nel 780, deceduto

6 . Ingramvan Haspengouw.

... sposato con ...

7 . ? ?.

... da cui :

  1. Irmingard van Haspengouw, nata nel 757, Thionville, deceduta il 3 ottobre 818 (all'età di 61 anni)
    ... sposata nel 794 con ...
    ... Lodewijk I de Vrome Keizer Karloman, Frankische Koning van Aquitaine , Romeins Keizer der Franken (814-834), Hertog van Beieren (814-829), nato nel agosto 778, Chasseneuil bij Poiters (fr), deceduto il 20 giugno 840, Ingelheim, Du deritsland, sepolto, Saint Arnould (all'età di 61 anni) [Nota 7ax1]
    ... figlio di Karel I de Charlemagne Grote, Keizer van Roomse Rijk (Westen) 742-841 e Hildegard van Vintzgouw 758-783

Generazione 4

8 . Pepijn III (de Korte) 8ste van Koning van Franken, Major Domus , Koning 8st van Franken , 1ste Koning van de Fransen (van het 2e ras) , nato nel 715, deceduto nel 768 (all'età di 53 anni).

... sposato con ...

9 . Bertha II van Laon, nata nel 720, deceduta nel 783 (all'età di 63 anni).

... da cui :

  1. Karel I de Charlemagne Grote, Keizer van Roomse Rijk (Westen) (25 dicembre 800-814), Koning van Lombardije (768-814), Koning van Franken (768-814), nato il 2 aprile 742, Ingelheim, Duitsland, deceduto il 28 gennaio 841, Aken (GErmany), sepolto nel 841, Aken, Cathedral (all'età di 98 anni) [Nota 9a]
    ... sposato con ...
    ... Himiltrude ?
    ... sposato con ...
    ... Desiderata van Lombardije, nata nel 755, Lombardije, deceduta nel 758 (all'età di 3 anni)
    ... sposato con ...
    ... Hildegard van Vintzgouw, nata nel 758, deceduta il 30 aprile 783, sepolta nel aprile 183, Saint Arnould (all'età di 25 anni) [Fonte 9ax3]
    ... figlia di Gerold I van Vintzgouw, Graaf van Vintzgouw e Imma der Alemannen
    ... sposato dopo 783 con ...
    ... Fastrade van Franconie, deceduta nel 794
    ... sposato dopo 794 con ...
    ... Luitgarde van Alemanië, deceduta, sepolta nel 800
    ... legame con ...
    ... Sigrada ?
    ... legame con ...
    ... Reginopycrha ?, nata nel 770, deceduta
    ... legame con ...
    ... Adelinde ?
    ... legame con ...
    ... Madelgardis ?

10 . Gerold I van Vintzgouw, Graaf van Vintzgouw .

... sposato con ...

11 . Imma der Alemannen.

... da cui :

  1. Hildegard van Vintzgouw, nata nel 758, deceduta il 30 aprile 783, sepolta nel aprile 183, Saint Arnould (all'età di 25 anni) [Fonte 11a]
    ... sposata con ...
    ... Karel I de Charlemagne Grote, Keizer van Roomse Rijk (Westen) (25 dicembre 800-814), Koning van Lombardije (768-814), Koning van Franken (768-814), nato il 2 aprile 742, Ingelheim, Duitsland, deceduto il 28 gennaio 841, Aken (GErmany), sepolto nel 841, Aken, Cathedral (all'età di 98 anni) [Nota 11ax1]
    ... figlio di Pepijn III (de Korte) 8ste van Koning van Franken, Major Domus 715-768 e Bertha II van Laon 720-783

Generazione 5

16 . Karel (de hamer) Martel, Hertog van Franken , Major Domus , nato nel 688, deceduto il 22 ottobre 741, Quierzy (all'età di 53 anni). [Nota 16]

... sposato con ...

17 . Rotrude van Trier Alemania, nata nel 690, deceduta nel 724 (all'età di 34 anni).

... da cui :

  1. Pepijn III (de Korte) 8ste van Koning van Franken, Major Domus , Koning 8st van Franken , 1ste Koning van de Fransen (van het 2e ras) , nato nel 715, deceduto nel 768 (all'età di 53 anni)
    ... sposato con ...
    ... Bertha II van Laon, nata nel 720, deceduta nel 783 (all'età di 63 anni)
    ... figlia di Charibert Hardrad 690-747 e Bertrada van Laon 695-737

18 . Charibert Hardrad, nato nel 690, deceduto nel 747 (all'età di 57 anni).

... sposato con ...

19 . Bertrada van Laon, nata nel 695, deceduta nel 737 (all'età di 42 anni).

... da cui :

  1. Bertha II van Laon, nata nel 720, deceduta nel 783 (all'età di 63 anni)
    ... sposata con ...
    ... Pepijn III (de Korte) 8ste van Koning van Franken, Major Domus , Koning 8st van Franken , 1ste Koning van de Fransen (van het 2e ras) , nato nel 715, deceduto nel 768 (all'età di 53 anni)
    ... figlio di Karel (de hamer) Martel, Hertog van Franken 688-741 e Rotrude van Trier Alemania 690-724

Generazione 6

32 . Pepijn II (de vette) van Herstal, Major Domus , Hertog van Neistria en Austrasia , nato nel 635, deceduto nel 714 (all'età di 79 anni).

... sposato con ...

33 . Plectrudis van Landen, nata nel 613, deceduta nel 694 (all'età di 81 anni).

... da cui :

  1. Karel (de hamer) Martel, Hertog van Franken , Major Domus , nato nel 688, deceduto il 22 ottobre 741, Quierzy (all'età di 53 anni) [Nota 33a]
    ... sposato con ...
    ... Rotrude van Trier Alemania, nata nel 690, deceduta nel 724 (all'età di 34 anni)

Generazione 7

64 . Ansegisel d' Austrasie, Major Domus van Austrasie , HErtog van Angesia , nato nel 602, deceduto nel 662 (all'età di 60 anni).

... sposato con ...

65 . Sint Begga, nata nel 620, deceduta il 27 dicembre 693, Andeene (all'età di 73 anni).

... da cui :

  1. Pepijn II (de vette) van Herstal, Major Domus , Hertog van Neistria en Austrasia , nato nel 635, deceduto nel 714 (all'età di 79 anni)
    ... sposato con ...
    ... Plectrudis van Landen, nata nel 613, deceduta nel 694 (all'età di 81 anni)

Generazione 8

128 . Arnold des (Sanit Arnulf) Frans Ripuaires, alias Sint Arnold van Heristal, Bisschop van Metz , nato nel 582, deceduto nel 641 (all'età di 59 anni).

... sposato con ...

129 . Doda van Metz, nata nel 583, deceduta nel 612 (all'età di 29 anni).

... da cui :

  1. Ansegisel d' Austrasie, Major Domus van Austrasie , HErtog van Angesia , nato nel 602, deceduto nel 662 (all'età di 60 anni)
    ... sposato con ...
    ... Sint Begga, nata nel 620, deceduta il 27 dicembre 693, Andeene (all'età di 73 anni)
    ... figlia di Arnoldus van de Schelde, Bisschop van Metz †601 e Doda van Savoy 562-611
  2. Clodoule Bisschop van Metz
  3. Walchise van Verdun

130 . Arnoldus van de Schelde, Bisschop van Metz , Margrave van Schelde , MArgraven de Moselle , deceduto nel 601.

... sposato con ...

131 . Doda van Savoy, nata nel 562, deceduta nel 611 (all'età di 49 anni).

... da cui :

  1. Arnold van Franken Ripuairs
  2. Sint Begga, nata nel 620, deceduta il 27 dicembre 693, Andeene (all'età di 73 anni)
    ... sposata con ...
    ... Ansegisel d' Austrasie, Major Domus van Austrasie , HErtog van Angesia , nato nel 602, deceduto nel 662 (all'età di 60 anni)
    ... figlio di Arnold des (Sanit Arnulf) Frans Ripuaires, Bisschop van Metz 582-641 e Doda van Metz 583-612
  3. Itta van de Schelde

Generazione 9

260 . Ansbertus Ferreolus van de Schelde.

... sposato con ...

261 . Dode des Francs Ripuaires.

... da cui :

  1. Arnoldus van de Schelde, Bisschop van Metz , Margrave van Schelde , MArgraven de Moselle , deceduto nel 601
    ... sposato con ...
    ... Doda van Savoy, nata nel 562, deceduta nel 611 (all'età di 49 anni)

Generazione 10

520 . Tonantius (Vis Clsisimus) Ferreolus, nato nel 462, deceduto nel 525 (all'età di 63 anni).

... sposato con ...

521 . ? Clodoreius.

... da cui :

  1. Ansbertus Ferreolus van de Schelde
    ... sposato con ...
    ... Dode des Francs Ripuaires
  2. Deoteris de Beziers

Generazione 11

1.040 . Tonantius I Ferreolus.

... sposato con ...

1.041 . Papinilla van Rome, deceduta nel 463.

... da cui :

  1. Tonantius (Vis Clsisimus) Ferreolus, nato nel 462, deceduto nel 525 (all'età di 63 anni)
    ... sposato con ...
    ... ? Clodoreius

Generazione 12

2.082 . MArcus Maecilius (Eparchius) Aviatus, Keizer van Rome .

... sposato con ...

2.083 . n n.

... da cui :

  1. Papinilla van Rome, deceduta nel 463
    ... sposata con ...
    ... Tonantius I Ferreolus

Generazione 13

4.164 . Julius Agricola, Prefect van Gallie .

... sposato con ...

4.165 . Magna Major Decima Rustique.

... da cui :

  1. MArcus Maecilius (Eparchius) Aviatus, Keizer van Rome
    ... sposato con ...
    ... n n
  2. Eparchia Avita

Generazione 14

8.330 . Constantius III Keizer van de West, Keizer van Romeins rijk .

... sposato con ...

8.331 . Ivoire verch Lancelot, nata nel 375, deceduta.

... da cui :

  1. Magna Major Decima Rustique
    ... sposata con ...
    ... Julius Agricola, Prefect van Gallie

Generazione 15

16.660 . Flavius Julies Constantius II Constantinus, Keizer van Romeins rijk , deceduto nel 361.

... sposato con ...

16.661 . ? Eusebia.

... da cui :

  1. Constantius III Keizer van de West, Keizer van Romeins rijk
    ... sposato con ...
    ... Ivoire verch Lancelot, nata nel 375, deceduta
  2. Maximilian Wledig van Brittania

Generazione 16

33.320 . Constantijn I de Grote keizer van het Romeinse rijk van Rome, alias Flavius Valerius Aurelius Constantinus, Keizer van her Romeinse Rijk , nato il 27 febbraio 272, Naissus, deceduto il 22 maggio 337, Ancyrona (all'età di 65 anni). [Nota 33320]

... sposato con ...

33.321 . Flavia Maxima Fausta, nata nel 326, deceduta.

... da cui :

  1. Flavius Julies Constantius II Constantinus, Keizer van Romeins rijk , deceduto nel 361
    ... sposato con ...
    ... ? Eusebia
  2. Flavia Constantia van Rome
  3. Constantia van Rome
  4. Constantijn I Augustus Keizer van Rome

Generazione 17

66.640 . Gaius Flavius Valerius (Chlorus) Constantinus, alias Gaius Flavius Valerius Constantius, Keizer van het Romeinse Rijk , nato il 31 marzo 242, Dardania (Servie), deceduto il 25 luglio 306, Eboracum, Brittania (York) (all'età di 64 anni).

... sposato con ...

66.641 . Flavia Julia Helena van Constantinopel, nata nel 248, deceduta nel 329 (all'età di 81 anni). [Nota 66641]

... da cui :

  1. Constantijn I de Grote keizer van het Romeinse rijk van Rome, alias Flavius Valerius Aurelius Constantinus, Keizer van her Romeinse Rijk , nato il 27 febbraio 272, Naissus, deceduto il 22 maggio 337, Ancyrona (all'età di 65 anni) [Nota 66641a]
    ... sposato con ...
    ... Flavia Maxima Fausta, nata nel 326, deceduta

Generazione 18

133.280 . Eutropius van Dardania, nato nel 220, deceduto.

... sposato con ...

133.281 . Clasudia ?.

... da cui :

  1. Gaius Flavius Valerius (Chlorus) Constantinus, alias Gaius Flavius Valerius Constantius, Keizer van het Romeinse Rijk , nato il 31 marzo 242, Dardania (Servie), deceduto il 25 luglio 306, Eboracum, Brittania (York) (all'età di 64 anni)
    ... sposato con ...
    ... Flavia Julia Helena van Constantinopel, nata nel 248, deceduta nel 329 (all'età di 81 anni) [Nota 133281ax1]

Generazione 19

266.560 . Titus Flavius.

... sposato con ...

266.561 . ? ?.

... da cui :

  1. Eutropius van Dardania, nato nel 220, deceduto
    ... sposato con ...
    ... Clasudia ?

Generazione 20

533.120 . Publius Flavius Sabinus.

... sposato con ...

533.121 . ? ?.

... da cui :

  1. Titus Flavius
    ... sposato con ...
    ... ? ?

Generazione 21

1.066.240 . Titus Flavius Sabinus.

... sposato con ...

1.066.241 . ? ?.

... da cui :

  1. Titus Flavius Vespasianus, Keizer van Rome
  2. Titus Flavius Vespasianus
  3. Titus Flavius II Sabinus, Keizer van Rome
  4. Publius Flavius Sabinus
    ... sposato con ...
    ... ? ?


Note

2 :

Terwijl Karel de Grote in Noord-Spanje op veldtocht was, beviel zijn vrouw Hildegarde hetzij op 11 april hetzij in juni/augustus 778 in de palts van Chasseneuil bij Poitiers van een tweeling. Na Karels terugkeer werden ze als Lodewijk en Lothar gedoopt. De karolingische koningsnamen Karel, Karloman en Pepijn waren reeds aan Karels eerder geboren zonen vergeven, zodat men besloot terug te grijpen naar deze van de belangrijkste Merovingische koningen Chlodowech I ofte Clovis, en Chlotarius I. De kleine Lothar stierf reeds in 779, maar Lodewijk overleefde.

Lodewijk I de Vrome (Chasseneuil bij Poitiers, april, juni of augustus 778 - Ingelheim am Rhein, 20 juni 840) volgde zijn vader Karel de Grote na diens dood in 814 op als koning van de Franken, van 814 tot aan zijn eigen overlijden in 840. Zijn vader Karel de Grote kroonde hem op 11 september 813 in Aken tot medekeizer van het Frankische Rijk en op 5 oktober 816 in Reims kroonde Paus Stefanus IV (V) hem tot keizer van het Westen. Hij huwde een eerste maal in 794 met Ermengarde, met wie hij Lothar, Pepijn en Lodewijk de Duitser had, en een tweede keer met Judith, die hem een vierde zoon Karel schonk.

Lodewijk I streefde er naar de erfenis van zijn beroemde vader te bestendigen, in de eerste plaats via het doorvoeren van geloofshervormingen. Maar zelf regelde hij zijn eigen erfopvolging bijzonder ongelukkig, en zijn regering werd door vernederingen en mislukkingen getekend.

Een toeval zorgde ervoor dat hij na de dood van zijn vader Karel de Grote in 814 alleenheerser werd. Zijn beide oudere broers Pepijn en Karel waren namelijk reeds respectievelijk in 810 en 811 overleden. Daarmee verviel ook een in 806 getroffen regeling die het Frankenrijk in 3 stukken zou hebben opgedeeld; het probleem rond de toekenning van de keizerlijke waardigheid, die op zichzelf als ondeelbaar werd beschouwd, was door meer geluk dan wijsheid toch nog opgelost.

Op 11 september 813 waren de rijksgroten te Aken bijeen en waren getuige van de feestelijke verheffing van de zoon van Karel de Grote tot mederegent en exclusieve erfgenaam van het Rijk, met de daaraan verbonden konings- en keizerstitels. Enkele maanden later overleed Karel en liet aan de 36-jarige Lodewijk een reusachtig rijk na.

Fonti :
- famiglia 2 : Bunschoter Canon
2x2 :
Fonti :
- famiglia : Bunschoter Canon
2x2b :

Vazal van Karel de Kale
Karel II, de Kale, koning, daarna keizer, geb. Frankfurt aan de Main 13.6.823, overl. Maurienne op 6.10.877, begr. klooster Nantua, later Saint-Denis. Vormt reeds vanaf 829 het middelpunt van handelen van zijn ouders om hem (in strijd met de als definitief bedoelde Ordinatio Imperii) een eigen rijk te bezorgen; door zijn vader tot koning gekroond en aangesteld tot hertog van Maine, Quierzy sept. 838 en van Aquitanië 13.12.838; strijdt na de dood van zijn vader samen met zijn halfbroer Lodewijk de Duitser tegen hun oudste broer Lotharius I, welke zij verslaan bij Fontenoy (bij Auxerre) 25.6.841; verkrijgt West-Francië bij het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843; wordt na jarenlang verzet van de aristocratie in het hem toebedeelde rijksdeel alsnog door ‘bijna alle’ wereldrijke en geestelijke groten van Aquitanië tot koning gekozen en door de aartsbisschop van Sens gezalfd en gekroond, Orléans 848; weet echter (o.a. door de voortdurende Noormannen-invallen) pas vanaf 860 een zekere consolidering te bereiken; schaart zich van dan af, samen met Lodewijk de Duitser, aan de zijde van Theutberga wier huwelijk met hun neef Lotharius II kinderloos is, wat dus tot een komende verwerving, althans deling van het middenrijk kan leiden; laat zich na de plotselinge dood van Lotharius II (8.8.869) tot koning van Lotharingen wijden Metz 9.9.869, doch moet het oostelijke deel daarvan afstaan aan Lodewijk de Duitser bij het verdrag van Meersen 8.8.870; laat zich na de dood van zijn neef Lodewijk 11 door paus Johannes VIII tot keizer kronen, Rome 25.12.875; geacclameerd door een Italiaanse Rijksverzameling als ‘protector et defensor’ (en daarmee feitelijk tot koning) Pavia febr. 876; tracht na de dood van Lodewijk de Duitser (28.8.876) via een bliksemveldtocht naar Aken alsnog het hele middenrijk te verwerven, maar wordt door Lodewijk de Jonge bij Andernach verslagen 8.10.876; treft op een rijksverzameling te Quierzy (waar voor de duur van zijn afwezigheid de erfelijkheid van lenen per cartularium wordt afgekondigd 14.6.877) voorbereidingen om de paus tegen de Saracenen te hulp te komen, maar ziet daartoe in Italië geen kans. Tr. (1) Quierzy 13.12.842 Ermentrudis, geb. ca. 830; overl. 6-10-869; dr. van graaf Odo van Orléans; tr. 2) 12 .10.869, bevestigd Aix-la-Chapelle 22.1.870, een Bosonide vrouw, overl. tussen 910 en 3 febr. 911, dochter van Bivin, graaf en abt van Gorze en van NN, dochter van Boso de Oude, graaf van Italië, en nicht van koningin Theutberga, echtgenote van Lotharius II.

Fonti :
- famiglia 1 : Add van de Kaa, Bunschoter Canon
2x2bx1 :
Fonti :
- famiglia : Add van de Kaa, Bunschoter Canon
3a :

Lotharius I, koning der Franken en Lombarden, geb. ca. 795, overl. in de abdij te Prum in de nacht van 28 op 29 sept. 855, begr. in de kerk van Saint-Sauveur van deze abdij. Aangesteld tot (onder)koning in Beieren 814; bij de Ordinatio lmperii als opvolger aangewezen en door zijn vader tot keizer gekroond Aken juli 817; bestuurt Italië sinds de herfst van 822; wordt (als ‘Festkrönung’) nogmaals tot keizer gekroond door paus Paschalis I Rome Pasen (8.4.)823 en regelt het bestuur van de Kerkelijke Staat, als onderdeel van het rijk, via de Constitutio Romana; feitelijk mede-regent van zijn vader van 825 tot aug. 829 wanneer deze samenwerking door diens begunstiging van Karel de Kale abrupt eindigt en hij terugkeert naar Italië; keert zich (na diverse, kortstondige verzoeningen) echter samen met zijn broers Pippijn en Lodewijk tegen hun vader begin 833, die nadat zijn leger op het ‘Leugenveld’ bij Colmar naar hen is overgelopen zich door hen gevangen laat nemen en die hij nadien feitelijk laat afzetten (Compiègne; Sois-sons); houdt ook nadien zijn vader in Aken gevangen en beperkt (strevend naar volle uitvoering van de Ordinatio Imperii) invloed en machtsgebied van zijn broers, waarop deze alsnog de kant van hun vader kiezen; verliest een reeks gevechten tegen hen en wordt wederom op Italië beperkt herfst 834; verzoent zich opnieuw met zijn vader op de rijksdag van Worms juni 839 en wordt op diens sterfbed tot opvolger gedesigneerd; verlaat Italië en herneemt de suprematie over zijn broers naar de (nooit opgeheven) Ordinatio, maar verliest een uiterst bloedige veldslag tegen hen bij Fontenoy (bij Auxerre) 25-6-841, hetgeen als een godsoordeel voor een wezenlijke rij ksdeling wordt gezien ten gunste van zijn broers Lodewijk ‘de Duitser’ en Karel ‘de Kale’, die hun bondgenootschap bevestigen door in de wederzijdse talen voor hun aanhang afgelegde eden bij Straatsburg 14.2.842; sluit na langdurige onderhandelingen met hen het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843, waarbij hij bij zijn langgerekte middenrijk wel de keizerstitel behoudt, maar daaraan geen suprematie over het West- en Oostfrankische rijk zal kunnen ontlenen; proclameert met beide broers in ‘fraternitas’ te zullen regeren Thionville okt. 844, maar krijgt een heftig geschil met Karel wanneer diens vazal Giselbert zijn dochter ontvoert 846, waarna pas vrede gesloten wordt (met legitimatie van het voltrokken huwelijk) Péronne jan. 849; verdeelt, ziek geworden, zijn rijk over zijn drie zoons; treedt in het klooster te Prüm 23.9, overl. 29.9.855 en begraven aldaar, tr. okt. 821 Ermengard, sticht uit haar morgengave het klooster Erstein; overl. 20.3.851; dr. van Hugo graaf van Tours en Ava N. Voorts had hij voor april 851 een relatie met Doda, overl. na 9.7.855, van onbekende herkomst en tussen 851 en 853 met een onbekende vrouw.

Fonti :
- famiglia : Add van de Kaa
3ax1 :

Stichteres van klooster Erstein

Fonti :
- famiglia : Add van de Kaa
3b :

IIIC Pippijn I, koning van Aquitanië, geb. ca. 797, overl. Poitiers 13.12.838, begr. in de kerk Sainte-Radegonde te Poitiers. Tr. sept. 822 Ringardis, dochter van Theodebert, graaf van Madrie. Ze werd bij haar man begraven. Uit dit huwelijk: a. Pippijn II, koning van Aquitanië, geb. ca. 823, overl. Senlis na juni 864. Tr. NN, waaruit geen kinderen werden geboren. b. Carolus, aartsbisschop van Mainz, geb. ca. 825/30, overl. Mainz (Duitsland) 4.6.863, begr. in de kerk St. Albanus in Mainz. c. NN, tr.(?) Gerhard, graaf van Limoges(?), gesneuveld te Fontenoy 25.6.841. d. NN, tr. Rathier, graaf van Limoges, overl. 25.6.841.

3f :

Lodewijk de Duitser (806 — Frankfurt am Main, 28 september 876) was de zoon van keizer Lodewijk de Vrome en Ermengarde van Haspengouw. Als Lodewijk II was hij koning van Oost-Francië, het latere Duitsland. Later werd hij ook koning van Lotharingen, hier als Lodewijk I. Hij kreeg de bijnaam de Duitser om hem te onderscheiden van zijn neef, Lodewijk II, die koning van Italië was, en ook de keizerskroon droeg.

Bij het Verdrag van Verdun werd het Frankische Rijk van Lodewijk de Vrome verdeeld over zijn drie zonen: Lodewijk de Duitser, Karel de Kale en Lotharius. Lodewijk kreeg Oost-Francië. Na de dood van zijn oudste broer Lotharius I werd diens Middenrijk verder verdeeld onder zijn drie zonen: Lotharius II kreeg Lotharingen, Lodewijk II kreeg Noord-Italië, en Karel de Jonge kreeg Bourgondië. Deze drie neven van Lodewijk bleken niet zo talentrijk te zijn. In 869 pikte Lodewijk ook Lotharingen in. Ook de andere delen zouden via een dynastieke rechtmatige overerving aan Duitsland overgaan, zodat het Middenrijk daarmee helemaal verdwenen was.

Algemeen wordt Lodewijk als de meest bekwame telg van de toenmalige Karolingen beschouwd.

4 :

Picture Keizer Karel de Grote ontmoet Paus Adrianus

Karel de Grote (Duits: Karl der Große; Frans en Engels: Charlemagne; Latijns: Carolus Magnus of Karolus Magnus) (Jupille, (waarschijnlijk) 2 april 742 - Aken, 28 januari 814) was van 771 tot aan zijn dood koning der Franken; daarbovenop werd hij in 800 tot keizer van het Westen gekroond. Karel was de zoon van Pepijn de Korte en Bertrada van Laon bijgenaamd "Bertrada met de grote voeten". Er zijn geen betrouwbaar gelijkende portretten van Karel bekend maar wij weten van zijn biograaf Einhard, en omdat zijn skelet in Aken bewaard bleef, dat hij met een lengte van 1 meter en 93 centimeter - voor die tijd - bijzonder groot van stuk was. Karel was rossig, droeg een snor en had een "vooruitstekende buik". Karel werd in de 12e eeuw officieel zalig verklaard, hoewel hij al langer bij het volk bekendstond als "heilige", maar wordt alleen in Aken als zodanig vereerd; ook in seculiere zin heeft hij door de eeuwen heen tot de verbeelding gesproken, wat geleid heeft tot een zgn. 'karel-epiek'. In de Middelnederlandse literatuur is het voorhoofse ridderverhaal Karel ende Elegast (ca. 1250 op schrift gesteld) hier een voorbeeld van. Karel werd en wordt wel de Vader van Europa genoemd; daarom werd in 1949 de Internationale Karelsprijs Aken in het leven geroepen voor personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de Europese eenwording.

Uit gens Nostra: Karel de Grote, geb. bij Aix-la-Chapelle 2.4.748, gedoopt door Bonefacius aartsbisschop van Mainz
Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen
beiden worden gezalfd op 9.10.768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons
Na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28.7.754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot ‘patricius Romanorum’, maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25.12.800; laat dan zijn ‘patricius’-titel vallen
zijn uiteindelijke titulatuur wordt:
‘Karolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobardorum’
zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse ‘basileus’ Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28.1.814, begr. ald. (Dom).

Fonti :
- famiglia 3 : Bunschoter Canon
4x1a :

Pepijn met de Bult (770 - 811) was een zoon van Karel de Grote en diens eerste echtgenote Himiltrude. Pepijn was de eerstgeboren zoon van Karel de Grote, maar zou nooit een rol spelen in de erfopvolging. Wanneer in 781 Karel de Grotes zoon, Karloman, ook Pepijn genoemd wordt verliest Pepijn met de Bult zijn rechten en wordt hij als bastaard aangemerkt, omdat het huwelijk van zijn moeder met Karel de Grote in twijfel getrokken werd. Pepijn bleef echter aan het hof van zijn vader en maakte zich daar populair bij een deel van de adel. Nadat hij in 791-792 met de adellijke oppositie gecomplotteerd had tegen Karel de Grote om zijn opvolgingsrechten veilig te stellen, wordt Pepijn voor de rest van zijn dagen in het klooster van Prüm opgesloten. Pepijn bleef ongehuwd. (Wikipedai

5 :
Fonti :
- famiglia : Bunschoter Canon
5a :

Pepijn van Italië, oorspr. Karloman, (april 773 - 8 juli 810) was (na zijn bastaardzoon Pepijn met de Bult) de oudste wettige zoon van Karel de Grote. Zijn moeder was Karels derde vrouw Hildegard.

In 781 bezocht Karel Italië, officieel als bedevaartganger, maar mede om er orde op zaken te stellen en het land beter onder Karolingisch gezag te brengen. Hij stelde er zijn zoon Pepijn aan als koning. Hij brak met opzet met de traditie door hem tot koning van Italië en niet van het nog maar net veroverde Lombardije te maken, hoewel Pepijn zich wel vestigde in de oude hoofdstad van de Langobarden, Pavia. Karel was bezorgd dat hij wanneer hij elders nodig was er weer opstanden zouden komen in dit gebied. Deze vrees bleek niet ongegrond.

In 793 vielen moslimtroepen uit Spanje het gebied rond Narbonne aan en Benevento -van oudsher een Langobardisch hertogdom- nam de gelegenheid te baat om in opstand te komen. Pepijn wist echter de opstand de kop in te drukken. Ook in de oorlog met de Avaren werd Karels aandacht afgeleid door een opstand in Saksen. Het was Pepijn, gesteund door hertog Eric van Friuli en de Kroatische leider Vojnomir die in 795 en 796 door wist te dringen in het gebied tussen Tisa en Donau (nu Hongarije) waar het Avaarse hoofdkwartier de Ring gelegen was. Het werd verwoest. Pepijn keerde terug met zo veel goud en zilver dat Einhard beweert dat dit de meest winstgevende onderneming van de Franken ooit was.

In 806 verdeelde Karel de Grote zijn rijk onder zijn zoons in de Divisio regnorum om na zijn dood onenigheid onder zijn erfgenamen te voorkomen. Aan het al bestaande gebied van het Italiaanse koninkrijk voegde hij Beieren, Karinthië en de helft van Alemannië toe. Vreemd genoeg werd er niet gezegd wat er met de keizerstitel ging gebeuren, mogelijk omdat er daarover met Byzantium nog steeds onenigheid was. Het zou echter allemaal anders lopen.

Pepijn stierf voortijdig in 810. Met instemming van Karel de Grote volgde zijn bastaardzoon Bernard hem op als koning van Italië. Ook Pepijns jongere broer Karel stierf voortijdig. De keizer maakte daarom zijn derde wettige zoon Lodewijk tot zijn enige erfgenaam, met inbegrip van keizerstitel. De bedoeling was dat Bernard van Italië -die dus als opvolger voor de keizerstitel gepasseerd werd- zijn oom net zo trouw zou dienen als Pepijn zijn vader gediend had, maar dat bleek al snel een vrome wens.

5f :

Terwijl Karel de Grote in Noord-Spanje op veldtocht was, beviel zijn vrouw Hildegarde hetzij op 11 april hetzij in juni/augustus 778 in de palts van Chasseneuil bij Poitiers van een tweeling. Na Karels terugkeer werden ze als Lodewijk en Lothar gedoopt. De karolingische koningsnamen Karel, Karloman en Pepijn waren reeds aan Karels eerder geboren zonen vergeven, zodat men besloot terug te grijpen naar deze van de belangrijkste Merovingische koningen Chlodowech I ofte Clovis, en Chlotarius I. De kleine Lothar stierf reeds in 779, maar Lodewijk overleefde.

Lodewijk I de Vrome (Chasseneuil bij Poitiers, april, juni of augustus 778 - Ingelheim am Rhein, 20 juni 840) volgde zijn vader Karel de Grote na diens dood in 814 op als koning van de Franken, van 814 tot aan zijn eigen overlijden in 840. Zijn vader Karel de Grote kroonde hem op 11 september 813 in Aken tot medekeizer van het Frankische Rijk en op 5 oktober 816 in Reims kroonde Paus Stefanus IV (V) hem tot keizer van het Westen. Hij huwde een eerste maal in 794 met Ermengarde, met wie hij Lothar, Pepijn en Lodewijk de Duitser had, en een tweede keer met Judith, die hem een vierde zoon Karel schonk.

Lodewijk I streefde er naar de erfenis van zijn beroemde vader te bestendigen, in de eerste plaats via het doorvoeren van geloofshervormingen. Maar zelf regelde hij zijn eigen erfopvolging bijzonder ongelukkig, en zijn regering werd door vernederingen en mislukkingen getekend.

Een toeval zorgde ervoor dat hij na de dood van zijn vader Karel de Grote in 814 alleenheerser werd. Zijn beide oudere broers Pepijn en Karel waren namelijk reeds respectievelijk in 810 en 811 overleden. Daarmee verviel ook een in 806 getroffen regeling die het Frankenrijk in 3 stukken zou hebben opgedeeld; het probleem rond de toekenning van de keizerlijke waardigheid, die op zichzelf als ondeelbaar werd beschouwd, was door meer geluk dan wijsheid toch nog opgelost.

Op 11 september 813 waren de rijksgroten te Aken bijeen en waren getuige van de feestelijke verheffing van de zoon van Karel de Grote tot mederegent en exclusieve erfgenaam van het Rijk, met de daaraan verbonden konings- en keizerstitels. Enkele maanden later overleed Karel en liet aan de 36-jarige Lodewijk een reusachtig rijk na.

Fonti :
- famiglia 2 : Bunschoter Canon
5fx2 :
Fonti :
- famiglia : Bunschoter Canon
7ax1 :

Terwijl Karel de Grote in Noord-Spanje op veldtocht was, beviel zijn vrouw Hildegarde hetzij op 11 april hetzij in juni/augustus 778 in de palts van Chasseneuil bij Poitiers van een tweeling. Na Karels terugkeer werden ze als Lodewijk en Lothar gedoopt. De karolingische koningsnamen Karel, Karloman en Pepijn waren reeds aan Karels eerder geboren zonen vergeven, zodat men besloot terug te grijpen naar deze van de belangrijkste Merovingische koningen Chlodowech I ofte Clovis, en Chlotarius I. De kleine Lothar stierf reeds in 779, maar Lodewijk overleefde.

Lodewijk I de Vrome (Chasseneuil bij Poitiers, april, juni of augustus 778 - Ingelheim am Rhein, 20 juni 840) volgde zijn vader Karel de Grote na diens dood in 814 op als koning van de Franken, van 814 tot aan zijn eigen overlijden in 840. Zijn vader Karel de Grote kroonde hem op 11 september 813 in Aken tot medekeizer van het Frankische Rijk en op 5 oktober 816 in Reims kroonde Paus Stefanus IV (V) hem tot keizer van het Westen. Hij huwde een eerste maal in 794 met Ermengarde, met wie hij Lothar, Pepijn en Lodewijk de Duitser had, en een tweede keer met Judith, die hem een vierde zoon Karel schonk.

Lodewijk I streefde er naar de erfenis van zijn beroemde vader te bestendigen, in de eerste plaats via het doorvoeren van geloofshervormingen. Maar zelf regelde hij zijn eigen erfopvolging bijzonder ongelukkig, en zijn regering werd door vernederingen en mislukkingen getekend.

Een toeval zorgde ervoor dat hij na de dood van zijn vader Karel de Grote in 814 alleenheerser werd. Zijn beide oudere broers Pepijn en Karel waren namelijk reeds respectievelijk in 810 en 811 overleden. Daarmee verviel ook een in 806 getroffen regeling die het Frankenrijk in 3 stukken zou hebben opgedeeld; het probleem rond de toekenning van de keizerlijke waardigheid, die op zichzelf als ondeelbaar werd beschouwd, was door meer geluk dan wijsheid toch nog opgelost.

Op 11 september 813 waren de rijksgroten te Aken bijeen en waren getuige van de feestelijke verheffing van de zoon van Karel de Grote tot mederegent en exclusieve erfgenaam van het Rijk, met de daaraan verbonden konings- en keizerstitels. Enkele maanden later overleed Karel en liet aan de 36-jarige Lodewijk een reusachtig rijk na.

Fonti :
- famiglia 2 : Bunschoter Canon
9a :

Picture Keizer Karel de Grote ontmoet Paus Adrianus

Karel de Grote (Duits: Karl der Große; Frans en Engels: Charlemagne; Latijns: Carolus Magnus of Karolus Magnus) (Jupille, (waarschijnlijk) 2 april 742 - Aken, 28 januari 814) was van 771 tot aan zijn dood koning der Franken; daarbovenop werd hij in 800 tot keizer van het Westen gekroond. Karel was de zoon van Pepijn de Korte en Bertrada van Laon bijgenaamd "Bertrada met de grote voeten". Er zijn geen betrouwbaar gelijkende portretten van Karel bekend maar wij weten van zijn biograaf Einhard, en omdat zijn skelet in Aken bewaard bleef, dat hij met een lengte van 1 meter en 93 centimeter - voor die tijd - bijzonder groot van stuk was. Karel was rossig, droeg een snor en had een "vooruitstekende buik". Karel werd in de 12e eeuw officieel zalig verklaard, hoewel hij al langer bij het volk bekendstond als "heilige", maar wordt alleen in Aken als zodanig vereerd; ook in seculiere zin heeft hij door de eeuwen heen tot de verbeelding gesproken, wat geleid heeft tot een zgn. 'karel-epiek'. In de Middelnederlandse literatuur is het voorhoofse ridderverhaal Karel ende Elegast (ca. 1250 op schrift gesteld) hier een voorbeeld van. Karel werd en wordt wel de Vader van Europa genoemd; daarom werd in 1949 de Internationale Karelsprijs Aken in het leven geroepen voor personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de Europese eenwording.

Uit gens Nostra: Karel de Grote, geb. bij Aix-la-Chapelle 2.4.748, gedoopt door Bonefacius aartsbisschop van Mainz
Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen
beiden worden gezalfd op 9.10.768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons
Na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28.7.754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot ‘patricius Romanorum’, maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25.12.800; laat dan zijn ‘patricius’-titel vallen
zijn uiteindelijke titulatuur wordt:
‘Karolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobardorum’
zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse ‘basileus’ Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28.1.814, begr. ald. (Dom).

Fonti :
- famiglia 3 : Bunschoter Canon
9ax3 :
Fonti :
- famiglia : Bunschoter Canon
11a :
Fonti :
- famiglia : Bunschoter Canon
11ax1 :

Picture Keizer Karel de Grote ontmoet Paus Adrianus

Karel de Grote (Duits: Karl der Große; Frans en Engels: Charlemagne; Latijns: Carolus Magnus of Karolus Magnus) (Jupille, (waarschijnlijk) 2 april 742 - Aken, 28 januari 814) was van 771 tot aan zijn dood koning der Franken; daarbovenop werd hij in 800 tot keizer van het Westen gekroond. Karel was de zoon van Pepijn de Korte en Bertrada van Laon bijgenaamd "Bertrada met de grote voeten". Er zijn geen betrouwbaar gelijkende portretten van Karel bekend maar wij weten van zijn biograaf Einhard, en omdat zijn skelet in Aken bewaard bleef, dat hij met een lengte van 1 meter en 93 centimeter - voor die tijd - bijzonder groot van stuk was. Karel was rossig, droeg een snor en had een "vooruitstekende buik". Karel werd in de 12e eeuw officieel zalig verklaard, hoewel hij al langer bij het volk bekendstond als "heilige", maar wordt alleen in Aken als zodanig vereerd; ook in seculiere zin heeft hij door de eeuwen heen tot de verbeelding gesproken, wat geleid heeft tot een zgn. 'karel-epiek'. In de Middelnederlandse literatuur is het voorhoofse ridderverhaal Karel ende Elegast (ca. 1250 op schrift gesteld) hier een voorbeeld van. Karel werd en wordt wel de Vader van Europa genoemd; daarom werd in 1949 de Internationale Karelsprijs Aken in het leven geroepen voor personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de Europese eenwording.

Uit gens Nostra: Karel de Grote, geb. bij Aix-la-Chapelle 2.4.748, gedoopt door Bonefacius aartsbisschop van Mainz
Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen
beiden worden gezalfd op 9.10.768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons
Na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28.7.754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot ‘patricius Romanorum’, maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25.12.800; laat dan zijn ‘patricius’-titel vallen
zijn uiteindelijke titulatuur wordt:
‘Karolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobardorum’
zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse ‘basileus’ Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28.1.814, begr. ald. (Dom).

Fonti :
- famiglia 3 : Bunschoter Canon
16 :

Versloeg het leger van de Saracenen on de slag van Balat Al-Shuhada

33a :

Versloeg het leger van de Saracenen on de slag van Balat Al-Shuhada

33320 :

Flavius Valerius Aurelius Constantinus[2] (Naissus, 27 februari ca. 280[1] - Ancyrona, 22 mei 337), bekend als Constantijn I de Grote, was keizer van Rome. In juli 306 werd hij door zijn troepen uitgeroepen tot imperator en Augustus. Maar pas vanaf 308 werd hij als zodanig erkend. Door zijn militaire overwinningen zou hij een steeds groter deel van het Romeinse Rijk gaan regeren tot hij vanaf 324 alleenheerser werd over heel het uitgestrekte Romeinse Rijk. Hij is vooral bekend als de eerste Romeinse keizer die zich zou hebben uitgesproken voor het christendom (de zogenaamde Constantijnse wende rond 313), want door zijn ondertekening van het edict van Milaan maakte hij een definitief einde aan de christenvervolgingen (die hadden plaats gevonden onder Decius, Diocletianus en Galerius).

De Byzantijnse liturgische kalender, gevolgd door de Oosters-Orthodoxe Kerk en Oosters-Katholieke Kerken met Byzantijnse ritus, nam zowel Constantijn als zijn moeder Helena op als heiligen. Hoewel hij, anders dan een heel aantal andere Constantijnen, niet is opgenomen in de Latijnse lijst van heiligen, wordt hij in de Westerse kerktraditie geëerd met de titel "de Grote" voor zijn bijdrage aan het christendom.

Om de omslag die zijn regering betekende kracht bij te zetten, kondigde Constantijn in 324/326 aan Byzantium om te vormen tot een Nova Roma (Nieuw Rome). Op 11 mei 330 riep hij de stad officieel uit tot nieuwe hoofdstad van het Romeinse Rijk, dit ten nadele van het reeds in verval zijnde Rome. Na Constantijns dood in 337 werd de stad naar hem omgedoopt tot Constantinopel (Constantijns stad). Het zou nog ongeveer duizend jaar de hoofdstad blijven van het Byzantijnse Rijk, slechts kortstondig onderbroken door de val van Constantinopel in 1204 tijdens de Vierde kruistocht, om in 1453 tenslotte weer te vallen en de nieuwe hoofdstad te worden van het Ottomaanse Rijk.

66641 :

int-Helena of Flavia Julia Helena of Helena van Constantinopel (circa 248 – circa 329) was de moeder van de Romeinse keizer Constantijn de Grote. Zij wordt binnen het Oosters-orthodoxe en rooms-katholieke christendom als heilige vereerd.

Helena wordt waarschijnlijk in Drepanum geboren. Haar zoon Constantijn verandert de naam van die stad later in Helenopolis. Volgens sommigen is ze de dochter van een herbergier. In elk geval stamt ze uit een lage sociale klasse.

Ze maakt kennis met de Romeinse militair Constantius Chlorus en baart diens zoon Constantijn. Constantius trouwt vervolgens met de stiefdochter van keizer Maximianus en wordt later zelf keizer. Na zijn dood in 306 volgt zoon Constantijn hem op en Helena wordt, als moeder van de keizer, een belangrijke figuur aan het keizerlijk hof. In het jaar 324 verkrijgt ze van Constantijn de eretitel Augusta.

Evenals haar zoon bekeert Helena zich tot het christendom. Omstreeks het jaar 325 onderneemt ze een reis door het oosten van het Romeinse Rijk. Volgens de beschrijving die kerkvader Eusebius van haar omzwervingen door Palestina geeft in zijn Vita Constantini houdt ze zich voortdurend bezig met bidden, het uitreiken van aalmoezen, het bezoeken van heilige plaatsen en het stichten van kerken. Verder ontdekt ze het graf van Jezus. En passant neemt ze ook de stoffelijke resten van de Drie Koningen mee terug naar Constantinopel, waarna deze relikwieën aan de stad Milaan worden geschonken in 344. Hoewel de feiten in Vita Constantini de waarheid lijken te spreken, moet niet vergeten worden dat Eusebius een Christenlijke invalshoek had.

Volgens de overlevering brengt Helena tevens het kruis waaraan Jezus stierf mee. De vindplaats van het Heilige Kruis werd haar in een droom aangewezen. Dit kruis krijgt, nog steeds volgens de overlevering, een plaats in de Heilige Grafkerk terwijl de bijbehorende spijkers worden verwerkt in het bit van Constantijns favoriete paard.

Volgens de "Gesta Treverorum" zou Helena de Heilige Rok naar Trier hebben gebracht. Ze had daar een paleis, waarschijnlijk op de plaats waar Constantijn in 326 begon met de bouw van de St. Petersdom.

Kort na haar terugkeer uit het Heilige Land sterft Helena.

Dankzij de verslagen van Eusebius verleent de Kerk haar de status van heilige. Haar naamdag valt op 18 augustus in de Rooms-katholieke Kerk, op 19 en 21 mei in de Lutherse Kerk en op 21 mei in de Orthodoxe Kerk.

66641a :

Flavius Valerius Aurelius Constantinus[2] (Naissus, 27 februari ca. 280[1] - Ancyrona, 22 mei 337), bekend als Constantijn I de Grote, was keizer van Rome. In juli 306 werd hij door zijn troepen uitgeroepen tot imperator en Augustus. Maar pas vanaf 308 werd hij als zodanig erkend. Door zijn militaire overwinningen zou hij een steeds groter deel van het Romeinse Rijk gaan regeren tot hij vanaf 324 alleenheerser werd over heel het uitgestrekte Romeinse Rijk. Hij is vooral bekend als de eerste Romeinse keizer die zich zou hebben uitgesproken voor het christendom (de zogenaamde Constantijnse wende rond 313), want door zijn ondertekening van het edict van Milaan maakte hij een definitief einde aan de christenvervolgingen (die hadden plaats gevonden onder Decius, Diocletianus en Galerius).

De Byzantijnse liturgische kalender, gevolgd door de Oosters-Orthodoxe Kerk en Oosters-Katholieke Kerken met Byzantijnse ritus, nam zowel Constantijn als zijn moeder Helena op als heiligen. Hoewel hij, anders dan een heel aantal andere Constantijnen, niet is opgenomen in de Latijnse lijst van heiligen, wordt hij in de Westerse kerktraditie geëerd met de titel "de Grote" voor zijn bijdrage aan het christendom.

Om de omslag die zijn regering betekende kracht bij te zetten, kondigde Constantijn in 324/326 aan Byzantium om te vormen tot een Nova Roma (Nieuw Rome). Op 11 mei 330 riep hij de stad officieel uit tot nieuwe hoofdstad van het Romeinse Rijk, dit ten nadele van het reeds in verval zijnde Rome. Na Constantijns dood in 337 werd de stad naar hem omgedoopt tot Constantinopel (Constantijns stad). Het zou nog ongeveer duizend jaar de hoofdstad blijven van het Byzantijnse Rijk, slechts kortstondig onderbroken door de val van Constantinopel in 1204 tijdens de Vierde kruistocht, om in 1453 tenslotte weer te vallen en de nieuwe hoofdstad te worden van het Ottomaanse Rijk.

133281ax1 :

int-Helena of Flavia Julia Helena of Helena van Constantinopel (circa 248 – circa 329) was de moeder van de Romeinse keizer Constantijn de Grote. Zij wordt binnen het Oosters-orthodoxe en rooms-katholieke christendom als heilige vereerd.

Helena wordt waarschijnlijk in Drepanum geboren. Haar zoon Constantijn verandert de naam van die stad later in Helenopolis. Volgens sommigen is ze de dochter van een herbergier. In elk geval stamt ze uit een lage sociale klasse.

Ze maakt kennis met de Romeinse militair Constantius Chlorus en baart diens zoon Constantijn. Constantius trouwt vervolgens met de stiefdochter van keizer Maximianus en wordt later zelf keizer. Na zijn dood in 306 volgt zoon Constantijn hem op en Helena wordt, als moeder van de keizer, een belangrijke figuur aan het keizerlijk hof. In het jaar 324 verkrijgt ze van Constantijn de eretitel Augusta.

Evenals haar zoon bekeert Helena zich tot het christendom. Omstreeks het jaar 325 onderneemt ze een reis door het oosten van het Romeinse Rijk. Volgens de beschrijving die kerkvader Eusebius van haar omzwervingen door Palestina geeft in zijn Vita Constantini houdt ze zich voortdurend bezig met bidden, het uitreiken van aalmoezen, het bezoeken van heilige plaatsen en het stichten van kerken. Verder ontdekt ze het graf van Jezus. En passant neemt ze ook de stoffelijke resten van de Drie Koningen mee terug naar Constantinopel, waarna deze relikwieën aan de stad Milaan worden geschonken in 344. Hoewel de feiten in Vita Constantini de waarheid lijken te spreken, moet niet vergeten worden dat Eusebius een Christenlijke invalshoek had.

Volgens de overlevering brengt Helena tevens het kruis waaraan Jezus stierf mee. De vindplaats van het Heilige Kruis werd haar in een droom aangewezen. Dit kruis krijgt, nog steeds volgens de overlevering, een plaats in de Heilige Grafkerk terwijl de bijbehorende spijkers worden verwerkt in het bit van Constantijns favoriete paard.

Volgens de "Gesta Treverorum" zou Helena de Heilige Rok naar Trier hebben gebracht. Ze had daar een paleis, waarschijnlijk op de plaats waar Constantijn in 326 begon met de bouw van de St. Petersdom.

Kort na haar terugkeer uit het Heilige Land sterft Helena.

Dankzij de verslagen van Eusebius verleent de Kerk haar de status van heilige. Haar naamdag valt op 18 augustus in de Rooms-katholieke Kerk, op 19 en 21 mei in de Lutherse Kerk en op 21 mei in de Orthodoxe Kerk.

...

Pagina visualizzata da GeneWeb 5.00-exp Copyright © 1998-2006 INRIA - DOC -