daslist
Até à 9º geração.
Hendrik Nieuwboer, nascido em 1764, Lichtenvoorde, batizado a 29 de Julho de 1764, Lichtenvoorde, falecido a 4 de Abril de 1808, Bunschoten (com a idade de 44 anos), Timmerman [Nota 1]
...
casado a 24 de Fevereiro de 1793 com ...
...
Rijntje Snapper, nascida a 21 de Março de 1768, falecida a 15 de Março de 1847 (com a idade de 78 anos)
...
filha de Wijnand Snapper, Burgemeester Bunschoten 1736-1781 e
Engeltjen Huijgen †1799
, tiveram :
Total : 1.938 pessoas, (cônjuges não incluídos = )
Kortom, alle kinderen vertrokken tussen 1819 en 1833 richting Amsterdam, maar in 1829 kwam de oudste zoon Willem terug naar Spakenburg, waar hij de scheepswerf overnam, waar zijn vader ook al scheepstimmerman was. Deze scheepswerf, die in het centrum van het oude dorp ligt, is sindsdien in handen van de familie Nieuwboer geweest. Volgens de overlevering heeft Willem in 1815 bij Waterloo deelgenomen aan de strijd tegen Napoleon. Daarna was hij werkzaam op het Paleis Soestdijk. Onderweg daar naartoe moet hij zijn vrouw zijn tegengekomen. Zij woonde namelijk op het punt waar de weg naar Baarn de dijk van de Eem verlaat (de Hoek, tegenwoordig staat daar een café-restaurant).
Gezin vertrok op 9-5-1878 naar Amersfoort
bij de foto Links: Hendrik Willem Koelewijn (1877-1952) getr met Maria Koelewijn (1880-1946) Rechts: Peter Koelewijn? (1876-1940) getr met met Grietje de Jong. en zus, Maria Korlaar-Koelewijn (1875-1938)
Tweeling met Jan Hillebrand
Willem kreeg malaria in Indonesie. Toen hij in Nederland terug kwam kwam hij bij het spoor te werken als conducteur. Hij had ook bijen waar goed mee overweg kon, alhoewel er menig een hem geprikt heeft. Ze woonden aan de Haaksbergerstraat in Enschede. Willem overleed aan een mysterieuze ziekte, want ze wisten niet wat er met hem aan de hand was. Waarschijnlijk had het iets te maken met zijn leven in de tropen. Hij was een statige man en vol geloof. Zeer gereformeerd, alhoewel hij het vaak niet met de dominee eens was. Hij schreef ook gedichten.
Vertrokken naar America waar hij op 27 maart 1911 in New York aankomt en zich in Minnesota vestigd
Vertrokken naar Amerika waar hij op 17 februari in New York aankomt om bij zijn neef Johannes Nieuwboer in Ireton Iowa.
In navolging van haar zuster Lutje chili verlaten in 1920 verhuisden Lutje Minnesota USA Maar in 1922 verhuisden zij weer naar California waar in 1923 alle ouderlijk gezinsleden verenigden
Met de ouders vertrokken in 1910 naar Chili In navolging van haar zuster Lutje chili verlaten in 1921 verhuisden Gerritje en Teunis met 3 kinderen naar Minnesota USA Maar in 1922 verhuisden zij weer naar California waar in 1923 alle ouderlijk gezinsleden verenigden
Tijdens een patrouille vlak na de oorlog aan de Amersfoortse weg waar Willem Hendrik overleed als gevolg van een per ongeluk afgaand geweer dat spelenderwijs tegen zijn achterwerk was gedrukt.
Vertrok naar Arnhem en in 1910 naar Amerika Leeft in Pella Iowa (bun bistorial 2002/153)
scheeps manifest bladzijde 1 .....scheeps manifest bladzijde 2
Bij de gevechtshandelingen aan het eind van WoII werd hij door Duits mitrailleurvuur gedood
Artikel in Bun Historeal 2008/150
Artikel in Bun Historeal 2008/150
vertrok op 2-9-1872 naar Zegwaard
Jaan was eerst scheepsbouwer in Nijkerk. Hij stuurde in 1906 zijn zoon Cornelis als kwartiermaker naar Amerika waarna Jaan met de rest van het gezin in 1910 volgde.
Cornelis ging als kwartiermaker voor zijn vader al in 1906 naar Amerika
Gezin vetrok naar Leusden op 26-8-1903
het gezin vertrok pop 23-11-1905 naar Nijkerk
Verhuisde in 1929 naar Eindhoven en startte daar een vishandel, eerst per bakfiets later ook een winkel.
Handelsregister Brabant Het Vishuis K Koelewijn (tot 1968)
Hendrik Willem was eigenaar van een Tjalk "De Volharding" waarmee hij brandstoffen als turf en kolen vervoerde uit Drenthe en Amsterdam. Maar ook rivierzand uit de Betuwe.
Killed by car-accident
Jan vertrok, evenals zijn broer Klaas, in juni 1955, naar Canada
Het gezin emigreerde in september 1964 naar Smithville Ontario Canada.
De familie Lammert en Hendrika (Duijst) Hopman met hun gezin met de boot naar Canada. De Rijndam, van de Holland America lijn. Klein meisje vooraan ben ik (Hetty). Van links, Gijsbert, Aart, Greetje, Alie, Moeder, Willy, Vader, Hetty. Iedereen netjes aan tafel elke avond; zo was het toen. Bertus was die dag jarig, zijn 19de..en we kregen van de kapitein een lekkere taart. Daarom was deze foto ook gemaakt. Dit was niet eerste klas....(lijkt het wel)... maar gewoon immigreren op een boot, 9 dagen lang.
Het vrachtschip De Vriendschap werd op 19 september 1944 door de Duisters in de monding van de haven tot zinken gebracht om als represaille de vissers het uitvaren te beletten. De vissers hadden massaal hun schepen afgetuigd waardoor ze op Duits commando de volgende morgen niet kon uitvaren. zie BH 2004/67
Veel afstammelingen van de familie Nieuwboer zoals Gijsbertje en haar broer Adriaan emigreerden.
De zwagers Adriaan Zijl en Jan Duijst vertrokken met hun gezinnen in 1910 naar Chili. Het gezin Duijst vertrok in 1922 vanuit Chili weer naar Californie USA.
Zie het boek "Rustend in grazige weiden" van nakomeling Everett Vande Beek
Met de ouders vertrokken in 1910 naar Chili In navolging van haar zuster Lutje chili verlaten in 1921 verhuisden Gerritje en Teunis met 3 kinderen naar Minnesota USA Maar in 1922 verhuisden zij weer naar California waar in 1923 alle ouderlijk gezinsleden verenigden
Teunis emigreerde met zijn gezin, samen met zijn zwager Dirk van de Beek en zijn gezin naar Chili maar ging vandaar in 1923 door naar Amerika.
Ook zijn schoonouders Jan Duist en Gijsbertje Zijl reisden hen na..
Met de ouders vertrokken in 1910 naar Chili In navolging van haar zuster Lutje chili verlaten in 1921 verhuisden Gerritje en Teunis met 3 kinderen naar Minnesota USA Maar in 1922 verhuisden zij weer naar California waar in 1923 alle ouderlijk gezinsleden verenigden
Dirk emigreerde met zijn gezin, samen met zijn zwager teunis Koelewijn en zijn gezin naar Chili maar ging vandaar in 1923 door naar Amerika.
Ook zijn schoonouders Jan Duist en Gijsbertje Zijl reisden hen na..
Met de ouders vertrokken in 1910 naar Chili In navolging van haar zuster Lutje chili verlaten in 1921 verhuisden Gerritje en Teunis met 3 kinderen naar Minnesota USA Maar in 1922 verhuisden zij weer naar California waar in 1923 alle ouderlijk gezinsleden verenigden
Vertrokken naar Amerika waar hij op 17 februari in New York aankomt om bij zijn neef Johannes Nieuwboer in Ireton Iowa.
In navolging van haar zuster Lutje chili verlaten in 1920 verhuisden Lutje Minnesota USA Maar in 1922 verhuisden zij weer naar California waar in 1923 alle ouderlijk gezinsleden verenigden
Foto Thea Kroon
Dorpsstraat De familie Pruijs in de steeg bij Jan Teus v.l.n.r. Mengsje Pruijs Jdr. x Evert Roos Kzn. / Hendrina Pruijs Jdr. x Teunis Koelewijn Wzn. / Jan Pruijs Tzn. x Mengsje Zijl Ddr. / Cor Pruijs Jzn. x Maria Pruijs Jacdr. / Mengsje Pruijs - Zijl Ddr. / Teunis Pruijs x Magteltje Rikje van Halteren Zdr.
Het levensverhaal van Corrie Koelewijn-Koelewijn (1924-2019) uit Spakenburg.
Corrie poetste eind jaren 30 bij Joodse mensen in Amersfoort en bij vrouwen in Baarn. Spakenburgse huishoudsters waren gewild om hun properheid.
Corries jongste zus Greetje werkte als huishoudster op paleis Soestdijk met enkele van haar nichten. Corrie volgde begin jaren 70 en stapte in de dienstauto die haar naar het paleis bracht. Greetje en Corrie waren opvallende verschijningen op het paleis door de monumentale klederdracht te dragen tijdens hun werkzaamheden zoals stof wissen met een kwastje, vloeren boenen, antiek afnemen.
De poetsvrouwen hadden het heel goed op het paleis. Tussen de middag aten ze warm en ze hadden een aparte rustkamer waar ze een half uurtje met de benen omhoog konden zitten. Corrie kwam op de loonlijst en bouwde een klein pensioentje op. Daar was ze trots op. Veel Spakenburgse poetsers werkten zwart en hadden dit voorrecht niet.
Levenslange band
Corrie van Vest, zoals haar bijnaam luidde naar haar vader Silvester, werkte ook als poetsvrouw op kasteel Drakensteyn toen prinses Beatrix daar woonde met prins Claus. Corrie zag hun kinderen opgroeien wat resulteerde in een levenslange band met het koningshuis. Corrie kreeg uitnodigingen voor de trouwerijen van de prinsen en later voor de begrafenissen van Claus, Juliana en Bernhard. Corrie, een hartelijke en belangstellende vrouw, was aanwezig.
Corrie behoorde jarenlang tot het interieur van het koninklijk huis. Ze werkte in de keuken van het paleis op de Dam ten tijde van buitenlandse staatsbezoeken en logeerde dan zo een week in het koninklijk paleis. Ze genoot daar met volle teugen van.
Afstudeerproject
De hoofdstad was ook het toneel van een andere bijzondere gebeurtenis uit haar lange leven. Haar zoon Job, een vermaard kunstenaar, kreeg begin jaren 90 bekendheid met zijn afstudeerproject. Hij liet onder anderen Corrie en drie tantes in klederdracht het tentoonstellingspaviljoen van Gerrit Rietveld poetsen.
In 2006 won Job de Pulitzer Prize voor de Kunst. De prijs voor zijn oeuvre werd uitgereikt door prins Willem-Alexander in de Beurs van Berlage. Corrie was herkenbaar aanwezig in klederdracht en sprak met de prins. Het onderonsje werd vereeuwigd. De volgende dag stond er een foto in de krant: ‘Oude bekenden ontmoeten elkaar’.
Het afstudeerproject van Job kreeg een soort van vervolg voor Corrie. In 2000 benaderden Hans Lemmerman en Inge van Run van theateratelier Het Wilde Oog drie vrouwen in klederdracht, onder wie Corrie, of ze mee wilden werken aan fotoshootdagen. Vrouwen in klederdracht poseerden voor architectuur en of kunstwerken. Lemmerman noemde Corrie ‘de opperdiva’. Jarenlang reden de vrouwen stad en land af met het Wilde Oog. Corrie genoot van haar rol als acteur. De klederdracht bracht haar geluk én bekendheid. Haar foto’s hingen op stations en musea. De opperdiva maakte ook rampspoed mee. Ze verloor broer Peter die op 17-jarige leeftijd tijdens zijn tweede tocht op de grote vaart overboord sloeg. Een zus overleed op 27-jarige leeftijd. Haar twee dochters Wijmpje en Emmy groeiden op bij haar moeder. Corrie zag ze als zussen. Emmy trouwde later met Henk Kroon, privé chauffeur van prins Bernhard. Henk reed de poetsvrouwen geregeld naar Soestdijk. Juliana dronk wel eens koffie bij zus Greetje en bezocht een optreden van Hosanna, het koor waar Corrie in zong.
Geloof
Corries man Hendrik, met wie ze vijf kinderen kreeg, overleed in 1992. Corrie was een gelovige vrouw. Ze haalde veel kracht uit haar geloof. Op haar 85ste kondigde ze verliefd aan dat ze weer een vriend had. Corrie kende Driek Nel nog uit haar jonge jaren van belijdenis catechisatie.
Corrie streek tot op hoge leeftijd ‘ongermussen’ en schorten op de Spakenburgse Dagen om het ambacht aan toeristen te laten zien. Ze was vrijwilliger in Museum Spakenburg en schrobde ‘Sjuuten’ op de Helling. Corrie woonde zelfstandig tot haar 89ste. Ze moest vanwege haar leeftijd gedwongen stoppen met vrijwilligerswerkzaamheden en haar koor. ,,Ik heb ontslag gehad in het museum’’, zei ze verontwaardigd.
Humor
Twee jaar geleden bezochten koning Willem-Alexander en koningin Máxima Bunschoten. Ze zochten Corrie op in het verzorgingscentrum. Corrie dementeerde, maar herkende de koning en sprak met het koninklijke echtpaar. De humor en gezelligheid spat van de foto’s af. De koning heeft zijn handpalmen op elkaar en schaterlacht. Eerder in 2017 was er een tentoonstelling van het Wilde Oog op Paleis Soestdijk. Opperdiva Corrie keerde nog één keer terug naar het paleis. De cirkel was rond. Het Wilde Oog gaf twee maanden geleden een fotoboek uit. De titel luidt: Corrie en Joseph.
Bron: destentor.nl
Afstudeerproject De hoofdstad was ook het toneel van een andere bijzondere gebeurtenis uit haar lange leven. Haar zoon Job, een vermaard kunstenaar, kreeg begin jaren 90 bekendheid met zijn afstudeerproject. Hij liet onder anderen Corrie en drie tantes in klederdracht het tentoonstellingspaviljoen van Gerrit Rietveld poetsen. In 2006 won Job de Pulitzer Prize voor de Kunst. De prijs voor zijn oeuvre werd uitgereikt door prins Willem-Alexander in de Beurs van Berlage. Corrie was herkenbaar aanwezig in klederdracht en sprak met de prins. Het onderonsje werd vereeuwigd. De volgende dag stond er een foto in de krant: ‘Oude bekenden ontmoeten elkaar’.
Veel afstammelingen van de familie Nieuwboer zoals Gijsbertje en Adriaan emigreerden.
De zwagers Adriaan Zijl en Jan Duijst vertrokken in 1910 met hun gezinnen in 1910 naar Chili nabij de stad Valdivia. Het gezin Duijst vertrok in 1922 vanuit Chili weer naar Californië USA.
http://www.australvaldivia.cl/prontus4_nots/site/artic/20101026/pags/20101026194825.html
foto uit het eerste historische fotoboek van Bunschoten Spakenburg in oude ansichten
foto van Thea Kroon. v.l.n.r. vooraan NN / NN / Alie Heinen Mdr. / Jannie Heinen Fdr./ 3x NN / Gretha de Graaf Hdr. / Maria de Graaf Hdr. / Rika Heinen / Jannie Hartog Bdr.
2e rij Jannetje Heinen Tdr. x Casper van de Groep / NN / Grietje Zijl x Thomas Heinen / Melis Heinen Tzn. / Jannetje Ruizendaal Fdr. / Jannetje Heinen Mdr. / Hendrika Heinen Mdr. x Hendrikus de Graaf / Geesje van Veen x Frank Heinen / Arjan Heinen
v.l.n.r. 3e rij NN / Henny Ruizendaal Jdr. / Geertje Heijnen x Melis Heinen / Gerritje Heinen x Wouter Huijgen / Thomas Heinen x Grietje Zijl / Melis Heinen Tzn. / Frank Heinen x Geesje van de Veen / Geertje Ruizendaal Jdr. / Hendrikus de Graaf Tzn. x Hendrika Heinen Tdr. / Bart Hartog Jzn. x Jannetje Heinen Tdr.
v.l.n.r. achter Melis Heinen Fzn. x Geertje Heijnen / Gerrit Heinen Tzn. / Hendrikus van de Groep x Jannetje Heinen Tdr. / NN / Jacky Ruizendaal / Melis de Graaf Hzn. / Rikkert Heinen Fzn. / Cor Ruizendaal Jzn. / Marrie Hartog Bdr. / Wouter Huijgen Mzn. x Gerritje Heinen Fdr. /NN
Foto van Thea Kroon.
Jannetje Heinen - Ruizendaal, met haar schoonzus Annetje Ruizendaal - Heek al vis ventend in het Gooi omstreeks 1923
Schipper van de BU20
Het levensverhaal van Corrie Koelewijn-Koelewijn (1924-2019) uit Spakenburg.
Corrie poetste eind jaren 30 bij Joodse mensen in Amersfoort en bij vrouwen in Baarn. Spakenburgse huishoudsters waren gewild om hun properheid.
Corries jongste zus Greetje werkte als huishoudster op paleis Soestdijk met enkele van haar nichten. Corrie volgde begin jaren 70 en stapte in de dienstauto die haar naar het paleis bracht. Greetje en Corrie waren opvallende verschijningen op het paleis door de monumentale klederdracht te dragen tijdens hun werkzaamheden zoals stof wissen met een kwastje, vloeren boenen, antiek afnemen.
De poetsvrouwen hadden het heel goed op het paleis. Tussen de middag aten ze warm en ze hadden een aparte rustkamer waar ze een half uurtje met de benen omhoog konden zitten. Corrie kwam op de loonlijst en bouwde een klein pensioentje op. Daar was ze trots op. Veel Spakenburgse poetsers werkten zwart en hadden dit voorrecht niet.
Levenslange band
Corrie van Vest, zoals haar bijnaam luidde naar haar vader Silvester, werkte ook als poetsvrouw op kasteel Drakensteyn toen prinses Beatrix daar woonde met prins Claus. Corrie zag hun kinderen opgroeien wat resulteerde in een levenslange band met het koningshuis. Corrie kreeg uitnodigingen voor de trouwerijen van de prinsen en later voor de begrafenissen van Claus, Juliana en Bernhard. Corrie, een hartelijke en belangstellende vrouw, was aanwezig.
Corrie behoorde jarenlang tot het interieur van het koninklijk huis. Ze werkte in de keuken van het paleis op de Dam ten tijde van buitenlandse staatsbezoeken en logeerde dan zo een week in het koninklijk paleis. Ze genoot daar met volle teugen van.
Afstudeerproject
De hoofdstad was ook het toneel van een andere bijzondere gebeurtenis uit haar lange leven. Haar zoon Job, een vermaard kunstenaar, kreeg begin jaren 90 bekendheid met zijn afstudeerproject. Hij liet onder anderen Corrie en drie tantes in klederdracht het tentoonstellingspaviljoen van Gerrit Rietveld poetsen.
In 2006 won Job de Pulitzer Prize voor de Kunst. De prijs voor zijn oeuvre werd uitgereikt door prins Willem-Alexander in de Beurs van Berlage. Corrie was herkenbaar aanwezig in klederdracht en sprak met de prins. Het onderonsje werd vereeuwigd. De volgende dag stond er een foto in de krant: ‘Oude bekenden ontmoeten elkaar’.
Het afstudeerproject van Job kreeg een soort van vervolg voor Corrie. In 2000 benaderden Hans Lemmerman en Inge van Run van theateratelier Het Wilde Oog drie vrouwen in klederdracht, onder wie Corrie, of ze mee wilden werken aan fotoshootdagen. Vrouwen in klederdracht poseerden voor architectuur en of kunstwerken. Lemmerman noemde Corrie ‘de opperdiva’. Jarenlang reden de vrouwen stad en land af met het Wilde Oog. Corrie genoot van haar rol als acteur. De klederdracht bracht haar geluk én bekendheid. Haar foto’s hingen op stations en musea. De opperdiva maakte ook rampspoed mee. Ze verloor broer Peter die op 17-jarige leeftijd tijdens zijn tweede tocht op de grote vaart overboord sloeg. Een zus overleed op 27-jarige leeftijd. Haar twee dochters Wijmpje en Emmy groeiden op bij haar moeder. Corrie zag ze als zussen. Emmy trouwde later met Henk Kroon, privé chauffeur van prins Bernhard. Henk reed de poetsvrouwen geregeld naar Soestdijk. Juliana dronk wel eens koffie bij zus Greetje en bezocht een optreden van Hosanna, het koor waar Corrie in zong.
Geloof
Corries man Hendrik, met wie ze vijf kinderen kreeg, overleed in 1992. Corrie was een gelovige vrouw. Ze haalde veel kracht uit haar geloof. Op haar 85ste kondigde ze verliefd aan dat ze weer een vriend had. Corrie kende Driek Nel nog uit haar jonge jaren van belijdenis catechisatie.
Corrie streek tot op hoge leeftijd ‘ongermussen’ en schorten op de Spakenburgse Dagen om het ambacht aan toeristen te laten zien. Ze was vrijwilliger in Museum Spakenburg en schrobde ‘Sjuuten’ op de Helling. Corrie woonde zelfstandig tot haar 89ste. Ze moest vanwege haar leeftijd gedwongen stoppen met vrijwilligerswerkzaamheden en haar koor. ,,Ik heb ontslag gehad in het museum’’, zei ze verontwaardigd.
Humor
Twee jaar geleden bezochten koning Willem-Alexander en koningin Máxima Bunschoten. Ze zochten Corrie op in het verzorgingscentrum. Corrie dementeerde, maar herkende de koning en sprak met het koninklijke echtpaar. De humor en gezelligheid spat van de foto’s af. De koning heeft zijn handpalmen op elkaar en schaterlacht. Eerder in 2017 was er een tentoonstelling van het Wilde Oog op Paleis Soestdijk. Opperdiva Corrie keerde nog één keer terug naar het paleis. De cirkel was rond. Het Wilde Oog gaf twee maanden geleden een fotoboek uit. De titel luidt: Corrie en Joseph.
Bron: destentor.nl
Afstudeerproject De hoofdstad was ook het toneel van een andere bijzondere gebeurtenis uit haar lange leven. Haar zoon Job, een vermaard kunstenaar, kreeg begin jaren 90 bekendheid met zijn afstudeerproject. Hij liet onder anderen Corrie en drie tantes in klederdracht het tentoonstellingspaviljoen van Gerrit Rietveld poetsen. In 2006 won Job de Pulitzer Prize voor de Kunst. De prijs voor zijn oeuvre werd uitgereikt door prins Willem-Alexander in de Beurs van Berlage. Corrie was herkenbaar aanwezig in klederdracht en sprak met de prins. Het onderonsje werd vereeuwigd. De volgende dag stond er een foto in de krant: ‘Oude bekenden ontmoeten elkaar’.
Peter was op de grote vaart en sloeg op 17jarige leeftijd tijdens zijn 2e vaart overboord en verdronk.
v.l.n.r. Maria van Dijk Hdr. / Hennie Loef Sdr
Nederlands kunstschilder.
Zwaan woonde en werkte in Bunschoten-Spakenburg. Hij werkte ook in Eemnes, Laren en Harderwijk, maar ook in Frankrijk, België, Italië en Spanje. In 1993 verscheen er een boek over hemgetiteld; "Schilderijen van Klaas Zwaan" schilder in Spakenburg. In de jaren 90 verschenen zijn werken op ansichtkaarten, waardoor Zwaan wereldwijd meer bekendheid kreeg.
Het levensverhaal van Corrie Koelewijn-Koelewijn (1924-2019) uit Spakenburg.
Corrie poetste eind jaren 30 bij Joodse mensen in Amersfoort en bij vrouwen in Baarn. Spakenburgse huishoudsters waren gewild om hun properheid.
Corries jongste zus Greetje werkte als huishoudster op paleis Soestdijk met enkele van haar nichten. Corrie volgde begin jaren 70 en stapte in de dienstauto die haar naar het paleis bracht. Greetje en Corrie waren opvallende verschijningen op het paleis door de monumentale klederdracht te dragen tijdens hun werkzaamheden zoals stof wissen met een kwastje, vloeren boenen, antiek afnemen.
De poetsvrouwen hadden het heel goed op het paleis. Tussen de middag aten ze warm en ze hadden een aparte rustkamer waar ze een half uurtje met de benen omhoog konden zitten. Corrie kwam op de loonlijst en bouwde een klein pensioentje op. Daar was ze trots op. Veel Spakenburgse poetsers werkten zwart en hadden dit voorrecht niet.
Levenslange band
Corrie van Vest, zoals haar bijnaam luidde naar haar vader Silvester, werkte ook als poetsvrouw op kasteel Drakensteyn toen prinses Beatrix daar woonde met prins Claus. Corrie zag hun kinderen opgroeien wat resulteerde in een levenslange band met het koningshuis. Corrie kreeg uitnodigingen voor de trouwerijen van de prinsen en later voor de begrafenissen van Claus, Juliana en Bernhard. Corrie, een hartelijke en belangstellende vrouw, was aanwezig.
Corrie behoorde jarenlang tot het interieur van het koninklijk huis. Ze werkte in de keuken van het paleis op de Dam ten tijde van buitenlandse staatsbezoeken en logeerde dan zo een week in het koninklijk paleis. Ze genoot daar met volle teugen van.
Afstudeerproject
De hoofdstad was ook het toneel van een andere bijzondere gebeurtenis uit haar lange leven. Haar zoon Job, een vermaard kunstenaar, kreeg begin jaren 90 bekendheid met zijn afstudeerproject. Hij liet onder anderen Corrie en drie tantes in klederdracht het tentoonstellingspaviljoen van Gerrit Rietveld poetsen.
In 2006 won Job de Pulitzer Prize voor de Kunst. De prijs voor zijn oeuvre werd uitgereikt door prins Willem-Alexander in de Beurs van Berlage. Corrie was herkenbaar aanwezig in klederdracht en sprak met de prins. Het onderonsje werd vereeuwigd. De volgende dag stond er een foto in de krant: ‘Oude bekenden ontmoeten elkaar’.
Het afstudeerproject van Job kreeg een soort van vervolg voor Corrie. In 2000 benaderden Hans Lemmerman en Inge van Run van theateratelier Het Wilde Oog drie vrouwen in klederdracht, onder wie Corrie, of ze mee wilden werken aan fotoshootdagen. Vrouwen in klederdracht poseerden voor architectuur en of kunstwerken. Lemmerman noemde Corrie ‘de opperdiva’. Jarenlang reden de vrouwen stad en land af met het Wilde Oog. Corrie genoot van haar rol als acteur. De klederdracht bracht haar geluk én bekendheid. Haar foto’s hingen op stations en musea. De opperdiva maakte ook rampspoed mee. Ze verloor broer Peter die op 17-jarige leeftijd tijdens zijn tweede tocht op de grote vaart overboord sloeg. Een zus overleed op 27-jarige leeftijd. Haar twee dochters Wijmpje en Emmy groeiden op bij haar moeder. Corrie zag ze als zussen. Emmy trouwde later met Henk Kroon, privé chauffeur van prins Bernhard. Henk reed de poetsvrouwen geregeld naar Soestdijk. Juliana dronk wel eens koffie bij zus Greetje en bezocht een optreden van Hosanna, het koor waar Corrie in zong.
Geloof
Corries man Hendrik, met wie ze vijf kinderen kreeg, overleed in 1992. Corrie was een gelovige vrouw. Ze haalde veel kracht uit haar geloof. Op haar 85ste kondigde ze verliefd aan dat ze weer een vriend had. Corrie kende Driek Nel nog uit haar jonge jaren van belijdenis catechisatie.
Corrie streek tot op hoge leeftijd ‘ongermussen’ en schorten op de Spakenburgse Dagen om het ambacht aan toeristen te laten zien. Ze was vrijwilliger in Museum Spakenburg en schrobde ‘Sjuuten’ op de Helling. Corrie woonde zelfstandig tot haar 89ste. Ze moest vanwege haar leeftijd gedwongen stoppen met vrijwilligerswerkzaamheden en haar koor. ,,Ik heb ontslag gehad in het museum’’, zei ze verontwaardigd.
Humor
Twee jaar geleden bezochten koning Willem-Alexander en koningin Máxima Bunschoten. Ze zochten Corrie op in het verzorgingscentrum. Corrie dementeerde, maar herkende de koning en sprak met het koninklijke echtpaar. De humor en gezelligheid spat van de foto’s af. De koning heeft zijn handpalmen op elkaar en schaterlacht. Eerder in 2017 was er een tentoonstelling van het Wilde Oog op Paleis Soestdijk. Opperdiva Corrie keerde nog één keer terug naar het paleis. De cirkel was rond. Het Wilde Oog gaf twee maanden geleden een fotoboek uit. De titel luidt: Corrie en Joseph.
Bron: destentor.nl
Afstudeerproject De hoofdstad was ook het toneel van een andere bijzondere gebeurtenis uit haar lange leven. Haar zoon Job, een vermaard kunstenaar, kreeg begin jaren 90 bekendheid met zijn afstudeerproject. Hij liet onder anderen Corrie en drie tantes in klederdracht het tentoonstellingspaviljoen van Gerrit Rietveld poetsen. In 2006 won Job de Pulitzer Prize voor de Kunst. De prijs voor zijn oeuvre werd uitgereikt door prins Willem-Alexander in de Beurs van Berlage. Corrie was herkenbaar aanwezig in klederdracht en sprak met de prins. Het onderonsje werd vereeuwigd. De volgende dag stond er een foto in de krant: ‘Oude bekenden ontmoeten elkaar’.
Foto Thea Kroon,
Twee vrouwen in klederdracht schillen aardappels. Een meisje te herkennen aan de pluummuts zit in de kinderbox. Een jongetje te herkennen aan de klapmuts zit in de kakstoel. Datering 1935-1940 V.l.n.r. Elbertje van de Groep - Koelewijn / Wousje van de Groep / Elbertje's zoontje / Roelofje Heek - de Jong (Arend v. Kees), verhuisd naar Meppel
Gesneuveld tijdens de verdediging van de IJssel-linie tegen de opstormende Duitsers
Vertrok met gezin naar Winnipeg Canada
foto Thea Kroon:
Na het redden van mensen op zee waarvoor hij onderscheiden is, kreeg hij longontsteking en is daaraan overleden
Minkie met haar onafscheidelijke vriendin.Zie waren bekend als "de Emmaüsgangers"
Gezin woont te Drunen (2011)